Busverhalen
I wonder… (slot)
De laatste aflevering van een serie busverhalen
B.U. Shido herdenkt zijn overleden schoonmoeder. "Ik wilde haar vriendelijk toelachen en terugdoegen via de spiegel maar ze was weg".
Een leuk verschijnsel. Hoe mensen reageren die hun bus zien arriveren. Ze zien je aankomen, steken een hand op of bewegen een vinger en in het geval van niet, hopend dat de chauffeur in kwestie halteziend is maar dat terzijde.
Ja, ik ben een fan van Monty Python’s Flying Circus. Heerlijk surrealistische humor met vaak een kern van schurende realiteit. Even surrealistisch is het verkeer tegenwoordig. Een soort van sport… de 100 meter sprint voor mensen zonder richtingsgevoel. Het lijkt eigenlijk meer op Science Fiction eigenlijk. De SF van Frank Herbert’s ‘Dune’ waarin de soldaten … Vervolgd
Het moge duidelijk zijn. Buschauffeurs verschillen onderling evenveel als de passagiers die zij vervoeren. Hierbij doel ik voor dit verhaal (een eenmalig gebeurde, gelukkig) op hoe we op verschillende situaties en vooral op ‘andere mensen’ reageren. Zelf behandel ik iedereen gelijkwaardig. Ik ben neutraal als professioneel vervoerder en daarnaast ben ik mensch. Een mensch die … Vervolgd
Ik reed net voor een kruising waarna een halte kwam. Een licht gezette man van rond de vijftig die aan de andere kant net was uitgestapt bij een collega, stak paniekerig over, zwaaiend naar mijn bus. Goeie lijn, verkeerde kant op dacht ik meteen. Ondanks 2 minuten vertraging besluit ik toch nog even te wachten. … Vervolgd
Een voordeel van regelmatige rooster- en dienstenwisselingen is dat je met vaste diensten de nodige afwisseling krijgt. Keeps you on edge… so to say. Het voorkomt het ‘rondje-rond-de-kerk-syndroom’ hoewel ik ook enkele collega’s heb die daar juist voor kiezen. Chauffeurs? Het zijn net mensen.
Het was een kille zondagochtend, Eerste Paasdag, en ouderwets, prachtig kloteweer. Donkergrijze luchten met veel buien en onweer. I love it… als groot liefhebber van griezelfilms maar ook van Ruysdael. Vele lusten voor mijn ogen dus.
Het was een druilerige, rustige zondagochtend. Ik naderde het eindpunt van m’n rit en ik kwam bij de laatste bocht naar links om daar te komen. Een enigszins kloterige bocht over een T-kruising want om op je weghelft te blijven, moet je met je rechtervoorkant een stukje over het fietspad dat van rechts naar links … Vervolgd
Een meisje op de fiets is verdiept in haar smartphone. De oplettende buschauffeur kan nog niet een ongeluk voorkomen.