Ze was zo wars van publiciteit dat toen ze na vele jaren praktijk op de Oudegracht verhuisde naar Zeist, zelfs het grootste deel van haar clientèle daar niet van op de hoogte was.
Toen lang haar reden was om van school gestuurd te worden.
"Ik was gewend om managers aan te sturen en had nu 10 straatjongens als staf."
De ouders van Felix Visser waren arme kunstenaars maar woonden op een prachtige plek.
Wie wil dat niet? Een hond als hulpje in de keuken.
Hoe HoogHiemstra van veevoederfabriek een bedrijfsverzamelgebouw werd.
Marjon Moed over de Wulspraat: haar mooiste plek van de stad.
De pubers gaan met elkaar en de hond op stap, hij is de verbindende factor.
"Ik heb altijd het gevoel dat ik niet voldoe, dat het niet genoeg is. Kwetsbaar dus."
You name it, he shot it…