Internationale restaurants die er toe doen in Utrecht in 2019

De lijst met Utrechtse restaurants waar je al jaren op wacht, de lijst van Geert Wijnhoven, mede-eigenaar van communicatiebureau Boss & Wijnhoven. Horecakenner Wijnhoven doet zijn kennis uit de doeken en geeft de beste tips. Deze keer zijn de internationale restaurants aan de beurt. 

Later publiceren we een lijst met de beste plekken om te lunchen in Utrecht. We publiceerden al een lijst met de 30 beste Utrechtse restaurants om te dineren en een lijst met restaurants die zeker ook de moeite waard zijn.

 

Vijf Aziatische restaurants. Sinds een jaar of tien zijn die als ‘fusion’ ontstaan.

Jasmijn en ik

Helemaal op de Kanaalstraat. Maar heel bijzonder. Opgezet door de dochter van een traditionele “Chin-ind-rest”. Prachtige subtiele gerechten. Met overtuiging gemaakt. Geweldige subtiele smaken. En geen verkeerde wijnen. Maar wel altijd dezelfde.

Dim Sum Bar Pacifica

Dit restaurant aan de Jacobsstraat is geen plek om romantisch te gaan zitten. Maar als je vroeger naar Paradijs op het Vredenburg ging ga je vanzelf uitwijken naar deze echte Chinese zaak. Er is geen plek die op dat niveau kan wedijveren in de stad. En prima Chinese gerechten voor mooie prijzen.

Wagamama

Die keten heeft zich nu in Hoog Catharijne gevestigd. Gooi je vooroordelen over de muur en ga naar binnen. De kwaliteit in combinatie met omvang van de zaak en snelheid is onwaarschijnlijk. Maar je bent er niet voor een goed gesprek met je relatie. Om te eten en misschien wel contact te maken met de buren. Zoals vroeger bij Casa Sanchez op de Springweg waar je aan mocht sluiten bij leuke mensen of andere alcoholistische idioten.

LE:EN

Nu op Heuveloord in prachtige voormalige fabriek. Was geweldig toen ze ooit begonnen op een andere plek. Is bijzondere hippe ontmoetingsoord voor veel jongeren. Maar van kwaliteit is minder sprake. Dat geldt voor eten en voor de wijn.

Umami

Hoort eigenlijk bij de all-you-can-eats: maar toch. Mooi omgetoverde kelder aan het begin van de Oudegracht (schuin tegenover Rembrandtbioscoop). Niet heel subtiel. Niet goed zitten. Wel hip. En niet slecht. Heel veel keus uit gerechten: voor ieder wat wils.

Italiaans. Achter dat woord kom ik tot vijf restaurants. Dat is eigenlijk zwaar overdreven. Utrecht mist een echte Italiaanse keuken.

Da Porte Via

Zijn er twee. Geen echte restaurants. Dat wil zeggen: alleen heerlijke pizza. Op de Twijnstraat en op de Voorstraat.

Bastacosi

Die zijn er inmiddels ook twee. Op de Jan van Scorelstraat en de Biltstraat. Houtovenpizza. Formuliertje invullen en zelf afhalen. Niet duur. Lekker. En zelfs aardige omgeving om te zitten.

Cantina di David

Echt Italiaans. En was best wel goed toen het nog Casa di David heette. Maar nu niet meer subtiel en niet bepaald goedkoop. Maar als de zon schijnt en je op het terras tegenover de Rembrandtbioscoop aan de Oudegracht kunt zitten zie je genoeg dingen die de kwaliteit van het eten minder belangrijk maken.

Santa Lucia

Als je er nooit geweest bent geloof je niet wat je ziet aan de Nobelstraat. Angelo kookt niet bepaald in een opgeruimde omgeving. En het eten is ook eerder veel dan subtiel. Maar de oprechte hartelijkheid maakt veel goed ook al kun je de bediening vaak niet verstaan omdat je niet weet welke taal zij machtig zijn.

Spaghetteria

Op de hoek Bilstraat en Singel. Is een soort Snackbar+ . Voor weinig geld een prima hap pasta. En zo weer de deur uit. Binnen en buiten minstens twee keer per avond stampvol.

Vijf Japanners. Misschien wel het lekkerste en mooiste eten dat er bestaat. Maar doordat de Japanners ‘moeten’ kiezen voor all-you-can-eat is de kwaliteit down the drain gegaan. Er zijn er nog een paar over en een paar terug gekomen.

Don Dining Kounosuke

aan de Westerkade. Nieuw in 2018. Op de Westerkade. Proberen het op een originele manier weer echt een beetje Japans te maken. Mooi subtiel eten. Maar niet geschikt voor een romantische afspraak. Als je twee uur kunt blijven zitten heb je wel heer erg je best gedaan.

Konnichi Wah

Serieuze plek om je niet vol te stoppen maar echt Japans te eten. Aan de Mariaplaats. Is de allure wel kwijt geraakt. Maar eten is goed.

Maneki

Geweldige sushi. Er rustig gaan zitten doet bijna niemand (meer) op de Nachtegaalstraat.

Kyushu

Hier kun je zelfs nauwelijks zitten als je het al zou willen. Omvang is niet meer dan die van een snackbar. Is zusje van Maneki op de Voorstraat. En doet er in kwaliteit niet voor onder.

Samju Ramen

Op de Voorstraat. Geweldig, roept iedereen. Als je tenminste van Ramen houdt. En dat doe ik toevallig niet.

Vijf traditionele Franse restaurants.

Zocher aan het Lucasbolwerk

Traditioneel Frans. Tikkie chic. Mooie wijnen. Ik kom er geen studenten tegen. Niet voor en niet achter de bar. Dat valt op.

Kaatje’s

Voor de ingang van het Antoniusziekenhuis. Klein zaakje van een voormalige kok van het oude Wilhelminapark. Je weet wat je krijgt. Inclusief het commentaar. En het is altijd geïnspireerd door Frankrijk. Terwijl het je tegelijkertijd niet kan ontgaan dat je echt in Utrecht bent; bij Utrechters. Niet goedkoop.

Le Canard

Heeft de verbouwing van de Gansstraat overleefd. Een ‘kale’ bistro zoals er maar één is in Utrecht. Beperkte keus. Leuke wijnen. Zit je prima.

Le Bibelot

Noord-Afrika en Frankrijk komen hier samen. Het is wel heel gestapeld. En je bord voller dan het restaurant. Maar onomstotelijk vooral gedreven door wat eens het goede Franse leven was. Subtiliteit moet je hier niet verwachten.

Le Clochard

Daar moet je geweest zijn. Bestaat al wel meer dan 40 jaar. In de Ridderhofstad. Tussen Nieuwe Gracht en Lepelenburg. Omdat het lekker is? Nee. Omdat het een icoon is. En je niet hoeft te klagen over wat je moet betalen.

Drie Griekse restaurant die niet voorspelbaar zijn.

Corfu

Het ziet er niet zo ontzettend Grieks uit. Zit vlakbij ’t Wed. En is behoorlijk subtiel voor een Griek. Met ook nog heel behoorlijke wijnen.

Mykonos

Aan de achterkant van het oude postkantoor bij de Neude kun je je in Griekenland wanen. Zowel als het omgeving gaat als om eten. Daar moet je dus wel van houden.

Europa

Zou nooit in deze lijst staan als het niet het buurtrestaurant van Wittevrouwen was. Zit tenminste 35 jaar in de Gildstraat. Bevestigt alle vooroordelen. Maar je ontmoet wel je buurman. Als je er woont. En als je hem erop aanspreekt houdt hij ook echt van wijnen.

Drie Indonesische restaurants

Blauw

Was toptent aan de Springweg. Niet goedkoop. Wel goed. En dan moet je niet de rijststafel nemen. Maar aparte gerechte met de subtiele smaken. Waarbij wat mij betreft de soyasaus de kroon spant. Maakt niet uit of die op de vis of het vlees wordt geserveerd. Maar is onder de nieuwe eigenaar commerciëler geworden. Minder te kiezen. Sneller eruit gewerkt als klant.

Selemat Makan

Op de Voorstraat. Tegenover de City-bioscoop. Ziet er van buiten niet uit als typisch Indonesisch. Maar ze doen van binnen wel erg hun best. En daar maken ze menigeen blij mee.

Djakarta

Op het Lucas Bolwerk. Al dertig jaar. Kun je gaan zitten. Beter meenemen. Die saus bij de loempiaatjes is goddelijk. En de nasi kuning is een prima basis voor je eten.

Indonesia Asli

Was de plek waar je een traditionele Indonesische hap ging halen. Maar toen werd de Bilstraat van straat vol uitzendbureaus er eentje van restaurants. En maakte Asli ook een serieuze gelegenheid van zijn zitplaatsen. Om te eten. Prima. Als je bijvoorbeeld daarna naar de film ‘moet’.

Drie tapas-restaurants

Vintage

In de Zakkendragersteeg. Nog op enig niveau.

El Mundo

Geweldig in de beginjaren. Vlakbij de Neude op de Voorstraat. Heeft toch veel het odium gekregen van veel vet eten voor weinig waarvan je ook nog behoorlijk gaat stinken. Maar met een groep zit je hier goed.

Boulevard

Is meer een café. De tapas houden in kwaliteit niet allemaal over. Maar is aangename plek en ze hebben zelfs een enkele behoorlijk wijn. In Burgemeester Reigerstraat.

Drie Thaise restaurants

River Kwai

Zonder enige concurrentie de beste in zijn soort in Utrecht. Al dertig jaar lang. Prima curries. Maar je gaat je niet voor de gezelligheid onder dompelen in de kelder bij de Oudegracht vlakbij ’t Wed.

Mahanakorn

Onder de Oude Gracht vlakbij de Vinkenburgstraat. Wordt steeds beter. Soms leuke dingen. Maar als je River Kwai gewend bent. Zitten doe je hier wel beter dan verderop aan de Oudegracht.

Yum Saap

Op de Twijnstraat. Vooral toen ze startten niet verkeerd. En zeker ook niet duur. Maar de kwaliteit wisselt nogal. Smaak en gerecht komen los van elkaar op tafel.

Twee Indiase restaurants

Taj Mahal

Al zo’n 40 jaar op de Zadelstraat. Beste van Utrecht in zijn soort. En was heel lang de enige. Maar over de subtiliteit zou je wel iets mogen zeggen

Ghandi

Aan de Oudegracht tegenover Il Pozzo. Als je niet naar Taj Mahal wilt hoef je hier ook niet echt te klagen.

Twee Surinaamse restaurants

Pomo

In de Wittevrouwenstraat. Is al meer dan 25 jaar hét begrip als het over Surinaams gaat. Niet alleen vanwege het lekkere, als je wilt pittige, Surinaamse eten. Maar ook vanwege de relaxte sfeer door de houding van het personeel.

Sweetie

Zit ook al jaren in de Predikherenstraat. Niks mis mee.

Vietnamees

Saigon

De eerste en lange tijd de enige in de stad. In de Voorstraat. Mooie gerechten. Prima plek om anderhalf uur te zitten met vrouw en kinderen.

Anan Saigon

Wat korter bij het Neude op de Voorstraat is eind 2017 ook Anan Saigon gekomen. Je waant je daar, door zijn aankleding, zomaar in een toeristisch restaurant in Vietnam. Lekkere hapjes. En niet duur.

Afghaans. Ben er niet geweest maar we hebben het wel: Afghaans restaurant aan de Oudegracht. Darah heet het. Krijgt goede recensies. Maar is nieuw: kan ook gemanipuleerd zijn.

Duits

Kartoffel

Prima als je het over prijs-kwaliteit hebt. Mooie schnitzel, tegenwoordig voor meer dan 11 euro. Goed bier. En echt Duits. Als je voor de deur staat op de Oudegracht twijfel je misschien of je naar binnen moet gaan. Maar als je weet dat je ‘Duitsers’ bezoekt kun je hier zomaar in een Biergarten wanen.

Ethiopisch. Ja, dat hebben we echt in Utrecht.

Sunshine

In de Pauwstraat, vlakbij het Neude. Je moet wel weten waar je aan begint. Ziet er bijzonder uit. Allemaal hapjes in één schaal. En je moet van de smaken houden. In ieder geval een en al vriendelijkheid.

Mexicaans

Popocatepetl

Ook al 35 jaar een begrip. Aan de Nobelstraat. Het nieuwe en bijzondere is eraf. En de energie die daarbij hoort ook. Maar het is mooi voorspelbaar eten voor een redelijke prijs. Zeker met je kinderen.

Spaans. De tapas-restaurants zullen zeggen dat ze Spaans zijn. Maar dat vind ik niet. We missen echte Spaanse restaurants in Utrecht.

Tortilla Es

Tortilla Es op de Tulpstraat is daar een uitzondering op. Maar daar is het vooral bedoelt om mee te nemen. Als je gaat zitten voel je toch vooral de snackbar die het was. Maar de gerechten zijn echt Spaans. En geen tapas.

Syrisch

Syr

Aan de Lange Nieuwstraat. Altijd vol. Ik heb er tenminste nog niet kunnen reserveren. En lees er prachtige recensies over. Maar die zijn wel erg politiek correct blijkt als ik praat met mensen die er geweest zijn. Die worden niet blij van de smakeloosheid van wat het wordt voorgezet.

Turks

Selina

In de Mariastraat. Is meer van gerechten en minder van mezes.