Is het liefde die abrupt ontvlamt en weer even snel uitdooft? Vast niet, want na zomer komt herfst (is eigenlijk al begonnen) en dan… enzovoort. Het Genootschap Kunstliefde is bovendien wel wat gewend in de rollercoaster van haar 217-jarig(!) bestaan. Aanvankelijk begon het Genootschap zonder vaste verblijfplaats, maar uit de nalatenschap van mejuffrouw Boellaard in 1873 werd een fonds gesticht dat bedoeld was om Utrechtse kunstenaars een onderdak ‘voor altijd’ te kunnen verschaffen. Altijd is lang, maar wie weet gaat het lukken. Houd moed. Voor wie meer wil weten over hoe de door de eeuwen heen schijndode stad Utrecht op vele fronten zo’n frappante positie kon innemen: er staat een indrukwekkend lexicon tussen de coulissen waaraan Jaap Röell meer dan tien jaar werkte. Hierin wordt een minutieus gedocumenteerde geschiedenis over Kunstliefd en de kunstenaars die ooit lid waren van het genootschap geopenbaard. Even geduld nog.
Gekleed model en vrouwelijk naakt
Kunstliefde werd opgericht in 1807 als ‘het moderne teekengezelschap’ voor amateurs en beroepstekenaars – let wel ‘naar gekleed model’. Vanaf 1814 werd mannelijk naakt geschilderd, toen zelfs al bij elektrisch licht. In die roerige 19e eeuw waarin de industrialisering zich al onvermijdelijk liet ruiken, ontving Kunstliefde subsidie van zo om en nabij 300 gulden per jaar (± 135€). Het duurde bijna nog die hele eeuw voordat naar vrouwelijk naakt zou worden getekend en geschilderd. Alsof de gemeente er een voorgevoel van had in de jaren dat dit de bron moest zijn van menig dispuut tot echte ruzie, trok ze de subsidie in. Tegenwoordig kijken we daar niet meer van op of om. Het is maar kunst en het moet een liefhebberij blijven. Toch?
Soms is inzicht hoofdletters en een feestje waard
Niet altijd dus. De wegen en argumenten van de gemeente zijn soms grillig en ondoorzichtig – laten we zeggen: verrassend. Zo ook nu weer. Oké, we zijn ruim een eeuw verder, maar dus des te verrassender nu: Kunstliefde heeft weer subsidie gekregen van de Gemeente Utrecht. Dit gebaar – nee, inzicht – is hoofdletters en een feestje waard.
Een andere ontwikkeling is eveneens verrassend: Kunstuitleen en Kunstliefde gaan de krachten bundelen om de zichtbaarheid en de verkoop van kunstwerken kracht bij te zetten.
Miriam van Kampen (Stichting Kunstuitleen) legde uit waarom en hoe de combinatie kunst huren/kopen heel vruchtbaar is, voor kunstenaar, en kunstliefhebber.
Begrijpelijk is dat ‘het onderdak voor altijd’, het geschenk van mejuffrouw Boellaard te klein was toen Zomerliefde op zaterdag 6 juli de deuren opende. Even begrijpelijk is dat de waardering voor de werken van alle exposerende leden van het genootschap bijzonder groot was. Mooi, leuk, spannend, luguber, ongrijpbaar, surreëel, bloeddorstig, introvert én schitterend gehangen.
Nu in detail te vertellen van ‘wie, wat, hoe, mooi of interessant’, zou een selectie worden en degenen die dan niet aan bod komen, tekortdoen. Laat Iedereen die nieuwsgierig is zelf gaan kijken. Dat wordt gegarandeerd een inspirerend bezoek. Reserveer alvast thuis een muur, geef hem desnoods een gedekte tint en hang er een mooi werk op. Gekocht of gehuurd. Kunst in huis: een extra open raam voor de geest, het hele jaar.
Leuk om dit te lezen, maar ik heb een opmerking bij het bedrag van 300 gulden. Het is omgerekend naar de huidige muntsoort, zonder te vermelden wat men daarvoor in die tijd kon kopen. Dat is belangrijk om te kunnen begrijpen hoe hoog het bedrag toen was.