In de tijd BC (Before Corona) interviewde ik iedere week een vrouw van 50+ voor mijn rubriek “Het Mooiste Meisje”. Persoonlijke gesprekken die aan de keukentafel met een pot thee tussen ons in plaatsvonden. Signe Sordam: “Ik ben nu in de “rampstand” en ik vind het heerlijk.”
Ik heb vaak gezegd dat ik als een wild vreemde binnenkwam en dat we als vriendinnen uit elkaar gingen. Een band opbouwen met de geïnterviewde gaat niet in een telefoongesprek zelfs niet al zou je erbij Facetimen. In mijn vaste vragen kwam altijd het geheim van hun jeugdigheid ter sprake. De een zwom, de ander danste, de volgende had haar vriendinnen en weer een ander had haar eigen bedrijfje. Nu dat allemaal wegvalt ben ik benieuwd hoe zij hun dagen doorbrengen. Ik ga ze bellen en vraag hen waar ze nu energie van krijgen.
Wat ben je aan het doen?
“Ik ben een puzzel aan het oplossen, een echte hersenkraker iets met figuurtjes en getallen en ik ben er bijna uit. Ik had nooit gedacht dat ik daar de rust en de tijd voor zou vinden. Op 3 maart kwam ik na een verblijf van drie maanden terug in Nederland. Ik was moe van weken ergernis. Ik had officiële papieren nodig die maar op zich lieten wachten. Ik realiseerde mij later dat ik onder mijn papieren natuurlijk een paar bankbiljetten had moeten leggen om de procedure te versnellen. Vergeten, ik ben misschien al te lang weg uit Suriname. Toen ik onverrichter zake terug keerde in Nederland was er één patiënt met het coronavirus besmet. Vervolgens ging alles in een stroomversnelling en vanaf 6 maart zou niets meer hetzelfde zijn. Ik was al zolang moe en iedere dag nam ik mij voor om mijn leven anders in te gaan richten. Maar het kwam er niet van, er kwam steeds weer iets op mijn pad waar ik geen nee tegen kon zeggen. Ik kan nu eenmaal geen nee zeggen. Leuke dingen met leuke mensen, maar ook veel theater en veel op stap. Mijn agenda was zo belangrijk geworden, zelfs belangrijker dan toen ik werkte. Toen, hoe verschrikkelijk het ook allemaal is, werd er voor mij aan de noodrem getrokken.”
“De oplossing voor mijn hectische leven werd mij door een externe factor geboden”
“Ik kon nergens meer naar toe, ik kon geen mensen meer ontvangen en alle culturele uitjes werden gecanceld. De oplossing voor mijn hectische leven werd mij door een externe factor geboden. Ik hoef en mocht niets meer. Hoeveel zorgen ik mij ook maak over het voortbestaan van mijn dansschool Touché, de theaters waar ik zo graag kom. Wacht even, ik ben nu in de “rampstand” en ik vind het heerlijk. Tuurlijk houd ik mijn sociale contacten in stand: ik app en bel met mijn vrienden, maar ik bepaal nu wie en wanneer ik bel. Waar ik ook tijd voor maak is voor koken. Wanneer je altijd gehaast bent dan val je terug op recepten die je snel maakt zonder receptuur. Nu kocht ik zalm en zocht op internet op hoe ik die het beste kon klaarmaken. Ik bakte zalm altijd in olie, maar ik vond nu op internet een recept van een chef die de vis in roomboter bakte. Waarom had ik dat niet veel eerder gedaan? Verrukkelijk. Ik koop tong en schol en zoek lekkere en mij onbekende bereidingswijzen, ik kan ervan genieten. Ik sta op en doe mijn dansoefeningen voor de spiegel, daar was ik in Suriname, de afgelopen maanden al mee begonnen. Mijn dansschool heeft nu ook oefenfilmpjes online gezet en ik heb mijn eigen playlist, daar kan ik zo een uur mee bezig zijn, het werkt verslavend. Mijn moeder van achtentachtig woont, na vijfentwintig jaar in Suriname te hebben gewoond, nu ook weer in Utrecht.”
“Als het kan, wil ik in juni wel naar Oerol”
“Zij heeft het geheugen van een veertienjarige en zij houdt het nieuws voor mij bij. Ik luister niet de hele dag naar de radio maar zij wel en belt mij met het laatste nieuws. Wat ik wel wil, als dat kan, in juni naar Terschelling gaan. Ik ga al zolang naar Oerol maar ik denk niet dat dit evenement dit jaar doorgaat. Maar ik wil er toch bij zijn mochten er kleine optredens zijn waar mensen zolang voor geoefend hebben. Ik kijk televisie en Netflix, hoef mij voor niets of niemand aan te kleden dus zit ik heerlijk in mijn joggingbroek op de bank. Behalve als ik een boodschapje ga doen of even naar mijn moeder dan ben ik weer de Signe Sordam, zoals mensen mij kennen. Ik red het prima in mijn eentje. Het lijkt mij vreselijk als je een man hebt die nu de hele dag thuiszit. Je leert elkaars hebbelijkheden en onhebbelijkheden kennen, die je eigenlijk nooit had willen kennen. Ik ken mensen die na hun pensionering gescheiden zijn. Wil je lekker gaan winkelen, staat je man ook plots met zijn jas aan achter je: “Ik ga gezellig met je mee”.
Lees hier een interview met Signe dat eerder op De Nuk stond.
“Ik doe mijn dansoefeningen nu voor de spiegel.”
Signe, wat een mooi verhaal en….wat ben je een prachtige vrouw. Groet, Ellen Hakkaart
Helemaal Signe! Oprecht authentiek origineel. Veel mensen zijn opgelucht dat hun agenda leeg is. Ik vind het ook heerlijk. Maar wat die man betreft…. daar geniet ik wel van.
Leuk artikel. Ja, ik ken Signe. We zitten al jaren in dezelfde sociëteit. Vanaf de eerste keer dat ik haar zag vond ik haar een betoverend mooie vrouw. En dat soort bevindingen stop ik niet onder stoelen of banken. Ik maakte het mijn vrouw gelijk opmerkzaam. 2 jaar geleden zou ik met 2 vrienden uit eten gaan en ik werd door het echtpaar gevraagd of ik het het erg vond dat Signe mee ging. We hebben een leuke avond gehad en daar heb ik haar beter leren kennen. En sinds dien appen we zo af en toe. Als je een (leuke) vrouw ontmoet is de gedragscode dat je nooit over haar grens heen gaat. Liever voor lange tijd een leuke vriendin i.p.v. een vrouw een benauwd gevoel geven. En nu heb ik ook met Signe een leuke klik.
Een prachtig verhaal over een vriendin van mij die ik zeer bewonder. Van buiten is ze mooi, maar wat ik eigeijk veel belangrijker vind, is de schoonheid, kracht en wijsheid die ze ” van binnen” heeft. Ik weet niet of het stukje over het winkelen en de “man” die dan mee wilt, ook letterlijk zo bedoeld is. Hoe dan ook,…een vrouw die haar weg gevonden heeft en bereid is anderen te helpen in deze Corona tijd.
Betty.
Signe complimenten voor je prachtige beleving. Het woord Corona roept bij menigeen veelal angst en onzekerheid op voor heden en toekomst. Maar ik zie ook positieve kanten die onderbelicht zijn. Jouw verhaal draagt bij aan een positieve blik op de hedendaagse beleving en het leven in Corona tijd. Succes en blijf vooral gezond.