Zo’n anderhalf jaar geleden zag Nienke Zeeman een roze kinderschoentje voor een etalageruit en vond het een schattig gezicht: dat kleine schoentje met die lange benen er achter. Ze maakte er een foto van. Het liep uit op een heuse fotocollectie van gevonden voorwerpen. “Nu je weet dat ik zo veel gevonden voorwerpen zie, ga je het ook zien. Let maar op!”
Nienke heeft een hond, dus loopt aardig wat rondes door de stad. Sinds het kinderschoentje voor de etalageruit maakt ze meestal een foto van een gevonden voorwerp op straat. “Ik heb een soort tic om rare dingen te zien”, vertelt Nienke Zeeman. “Ik kom bijna iedere dag wel weer een voorwerp tegen.”
Sommige van haar foto’s zijn visueel goed, sommige ontroeren je en andere geven je een glimlach. Dat vindt Nienke ook het leukste aan de foto’s. Ze vertellen allemaal een verhaal, en ze kent ze nog allemaal. “Sommige beelden zijn zo grappig. Ik maakte eens een foto van een kinderlaarsje, er stond een blikje Heineken achter. En het leukste: dit was op 5 december”, vertelt Nienke. “Van sommige voorwerpen vraag ik me af waarom ze er liggen of staan. Wie zou een gitaartje achterlaten op straat, en waarom?” En een keer waaide de wind zo in een handschoen, dat het leek of er een hand in zat.
Dat mensen hun best doen om het voorwerp zo neer te leggen dat de rechtmatige eigenaar het terug kan vinden, raakt haar. “Ik vind het lief dat mensen elkaar proberen te helpen. Ik zie een soort hoop voor de mensheid: ‘Zie je wel, mensen doen hun best voor elkaar!'”, zegt Nienke. “Maar ik vind het verder ook gewoon leuk, ik heb er plezier in om de foto’s te maken. En als je eenmaal begint…”
Dat ze foto’s maakt van voorwerpen op straat, zorgt ook voor leuke gesprekken. “Dan sta ik te hannessen met de hond en mijn telefoon”, lacht Nienke. Mensen zijn nieuwsgierig, en Nienke vindt het leuk om over de foto’s te vertellen.
Foto’s door vriendin en zoon van Nienke
Het valt Nienke op dat sommige voorwerpen bewust zijn achtergelaten door mensen. “Ik zag een keer een paar schoenen dat onder het monument op het Pausdam gezet was. Ik denk dat het de bedoeling was dat iemand ze zou gaan gebruiken.”
Nienke vertelt dat anderen haar inmiddels ook op gevonden voorwerpen wijzen, of foto’s sturen van voorwerpen die ze zien. Zo stuitte haar zoon op een paar handschoenen waar een blikje in was gezet, en maakte een vriendin een foto van een naaimachine tussen de roltrappen.
Wat een geweldige foto’s! Komen er nog meer? Kan er naar blijven kijken.
Heel mooi! Wat een kunst! Je bent een geweldige kunstenaar!
Het konijn is van mij Nienke
De achterlaten voorwerpen zijn zo waardig dat de museums achterzochten .