Hoe is het nu met?

Het mooiste meisje van de stad: Heleen Schuttevaêr (71)

Heleen Schuttevaêr voor haar vleugel - Foto: Jantine Albers / Archieffoto

Vrouwen die ouder worden maar zich jong blijven voelen. Hoe doen ze dat? En is oud worden een straf of een zegen? Aan het woord Heleen Schuttevaêr. “Wees niet bang om steeds weer iets nieuws te beginnen.”

Heleen, geboren in Utrecht, begon piano te spelen toen zij oud genoeg was om de toetsen aan te raken. Op haar zevende kochten haar ouders een piano voor haar en muziek zou daarna als een rode draad door haar leven lopen. Ze kreeg een imposante carrière in de popjournalistiek (onder meer Utrechts Nieuwsblad, NCRV en Viva). En het vervolg als jazz-zangeres/pianist was niet minder imposant. Heleen trekt nog steeds volle zalen.

Hoe is het om ouder te worden?
“Ik weet nog goed dat ik veertig werd en dat ik dacht: als ik morgen opsta is alles anders. Maar dat was helemaal niet zo: ik trok mijn colbertje aan met krankzinnige schoudervullingen en mijn puntschoenen en ik was nog dezelfde Heleen van negenendertig. En ieder rond getal dat ik sindsdien weer mag vieren verandert er niets wezenlijks aan mijzelf.
Goed, ik heb wel last van mijn knieën. Het leven van een muzikant behelst nu eenmaal veel instrumenten sjouwen en in mijn geval ook op hoge hakken achter de elektrische piano staan, maar ik draag nog steeds hakken!
Wat ik wel jammer vind is dat ik mijn sexappeal ben kwijtgeraakt. Ik word niet meer nagekeken op straat, misschien nog een beetje omdat ik er interessant en artistiek uitzie. Ik kijk wel terug op een geweldige carrière die nog steeds niet voorbij is en er komen steeds weer nieuwe dingen op mijn pad. Soms kan ik me wel eens onzeker voelen: tel ik nog wel mee? Maar ik blijf mij ontwikkelen, mij vernieuwen en dingen bedenken. Ik heb mijn onbevangenheid om iets nieuws te beginnen weten te behouden en dat zou ik iedereen mee willen geven, vertrouw op jezelf!”

Zijn er voordelen aan het ouder worden?
“Ik vind nu wel eens de rust om gewoon even te gaan zitten en te bedenken of ik die nieuwe CD nu wel of niet ga maken. Ik weeg rustig de voor- en nadelen tegen elkaar af. Vroeger had ik iets meteen gedaan zonder er lang over na te denken.”

Is je kledingstijl veranderd?
“Ik heb nooit een ‘jonge meisjes-stijl’ gehad. Toen ik zestien was droeg ik al zwarte ‘oma-jurken’ van de markt. In de zeventiger jaren droeg ik lange ochtendjassen en schoenen met plateauzolen en later kocht ik van het geld dat ik verdiende bij het UN mini-jurkjes van Mary Quant. Ik ben dol op mode en beschouw het als een groot verkleedfeest. Ik kleed mij stijlvol als ik nu optreed, toen we muziek speelden met The Broads uit de jaren veertig droegen we ook cocktailjurkjes met handschoenen en hoedjes uit die tijd. Voor een lunchconcert draag ik iets anders dan voor een gala. En in het dagelijks leven probeer ik er ook altijd iets van te maken. Ik heb dat van mijn moeder. Zij overleed toen zij negenennegentig jaar oud was, maar als we de straat opgingen, zelfs in haar rolstoel, keek ze nog altijd in de spiegel en zette haar baret net iets schuiner op haar hoofd.”

Wat is je geheim?
“Probeer eens iets nieuws! Daar word je gelukkig van en dan zie je er ook beter uit. Het leven houdt niet op als je ouder wordt. Ik heb gelukkig de goede genen van mijn moeder, verder rook en drink ik niet en heb nooit kinderen gekregen. Ik gebruik alleen maar babyolie en de goedkoopste make-up van Maybelline. Maar ik zal mij nooit vertonen zonder make-up, zelfs mijn eerste kopje thee in de ochtend drink ik met mijn gezicht opgemaakt.”

Golf, tennis of yoga?
“Ik sport nooit! Vroeger heb ik wel gehockeyd bij Kampong, daar waren de leuke jongens en stond er een piano in de kantine. Wanneer de jongens dan uitgespeeld waren en ik dan eindelijk achter de toetsen mocht gaan zitten en Bei Mir Bist Du Schön speelde dan was ik in mijn element op de hockeyclub. Het sjouwen en spelen heeft mij ook altijd fit gehouden.”

Wat vind je van de Utrechtse vrouw?
“Ik ga heel weinig de straat op, maar mijn vriendinnen en de vrouwen die ik zie tijdens mijn optredens zien er eigenlijk allemaal goed verzorgd en modieus uit. Nee, het zit wel goed met de Utrechtse vrouw.”

Aan welke andere vrouw geef jij het stokje door?
“Aan Carla Visch van Carla’s Conditorie. Zij bedenkt ook steeds weer iets anders: een ondernemer die vol in het leven staat.”

Heleen Schuttevaêr interviewt Charles Aznavour (1967)

Laat uw reactie achter

Reactie

18 reacties

  • jos stelling schreef:

    Erg leuk om te lezen. Niets veranderd (Aznavour wel). Utrechtse icoon!

  • Marja Oosterman schreef:

    Ah wat een fijn gesprek! Leuk Heleen zo te zien/lezen. Dat wordt een leuke serie Yontie!!

  • Marja van der Wolf schreef:

    ik hoorde en zag je spelen in Orloff aan de kade. Je bent niets veranderd in al die jaren.

  • Rozemarijn de Goede schreef:

    He,he, wat een verademing deze rubriek, eindelijk eens aandacht voor succevolle, inspirerende vrouwen. Ik heb het nu wel gehad met die succesvolle, zelfvoldane mannen in een driedelig pak.

  • Maurits Schmidt schreef:

    Ik kende Heleen vooral via gemeenschappelijke vriendin Sabine Sorber, rond 1967. Ooit nog van haar gehoord, Heleen?

  • Irene schreef:

    Heleen wat ben je leuk!!.. net zoals je moeder dat was…

  • Sander schreef:

    Mooi artikel:)

  • Therese Janssen-Cohen schreef:

    Een mooi geschreven stuk over een mooie nuchtere vrouw!

  • josé schreef:

    Heerlijk verhaal. Hoezo geraniums? Het zit inderdaad wel goed met de Utrechtse vrouw.

  • Angelique schreef:

    Tof verhaal, toffe vrouw, leuk om te kennen.

  • Caro Nieuwenhuis schreef:

    Een heel leuk stuk over jou Heleen je was een voorbeeld voor velen. Veel energie, mooi en uniek in je kleding en een onafhankelijke denker en je speelt supergoed piano. Ik ben vaak bij optredens geweest. Je werkte ook bij het UN van m’n vader en Fon Koemans en Jelle van der Zee. Een tijdsbeeld.
    En dat je Aznavour persoonlijk gesproken hebt, maakt me superjaloers als absolute fan van hem.
    Het zit wel goed met Utrecht, het zit wel goed met Heleen.

  • Carla Visch schreef:

    Heleen Altijd een fantastisch voorbeeld, hip en stijlvol. Ook zonder make- up een prachtig damen. Super leuk artikel en dank je wel!

  • Len /Harry Simonis schreef:

    Wat leuk….weer iets voor ons foto dag boek ….jammer van de kerst….komt goed….dag met een lach….die twee!!!

  • Anita schreef:

    Leuk artikel en goed te lezen dat het je wel gaat!

  • Josje Rövekamp schreef:

    Ik was stomverbaasd daarnet toen we elkaar spraken: jij 71! Maar dat ben je ook niet, je bent tijdloos en inspirerend. En dit interview bevestigt dat. Ik hoop je binnenkort ergens te horen spelen. Josje

  • Willem Hogendoorn schreef:

    Aj, Heleentje, op haar fiets met een weekeindtas sportspullen naar een duister hokje aan of all places de Kornalijnlaan, niks handbal( vollybal ?), dierbare herinneringen, a la recherche du temps perdu. Toch nog goed gekomen met allebei.
    Willem Hogendoorn

  • Wietske van Raalte schreef:

    Dag Heleen, ik zag jou voor het eerst in een reportage in de VIVA waar jij met Chi Coltrane op een brommer door de stad scheurde. Chi wilde een vleeskleurige BH kopen. Zien of spreken jullie elkaar nog weleens?

  • Truus Rozemond schreef:

    Mooi interview. Goed verhaal. Blijf in beweging, blijf nieuwe dingen uitproberen en laat je zien. Ook als je als vrouw ouder wordt. Zou Heleen echt geen sexappeal meer hebben? Volgens mij houdt je ook dat tot op hoge leeftijd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *