Goed nieuws

Inmiddels schoolweek 2 in de viruscrisis. In casa Schuurmans is alles op één lijn. Onze zoon van 6 mist wat reuring maar vindt de thuis-scholing ook best interessant. Lastig om er een draai aan te geven want hij is de structuur van school gewend en niet minder belangrijk, de manier waarop hij les krijgt bijvoorbeeld maar we komen er wel. Zijn papa van 51 en mama van 46 hebben totaal anders les gekregen en eigenlijk leert hij ons nu hoe we hèm les moeten geven. Interessant, leerzaam maar wel een beetje vreemd. Mijn vrouw en ik hebben echt sommige sommen drie keer moeten bestuderen voordat we er kaas van konden maken… maar tegelijkertijd is het ook mooi en  vertederend om te zien hoe hij met z’n kleine vingertjes de laptop of een potlood bedient en hem geconcentreerd zijn taken te zien maken.

Elke dag krijgt Ian leuke videoboodschappen van zijn juf en hij vindt dat ‘superduper’ leuk. Boodschappen met leuke opdrachtjes en zo blijft er in ieder geval een vorm van contact. Het contact in de Twijnstraat, waar ik dagelijks boodschappen doe als ik vrij ben, neemt gelukkig af. Mensen beginnen hun verantwoordelijkheid te nemen waardoor sommige stukjes waar het even wat drukker is, net een omgekeerde botswagen-attractie is. Mensen die elkaar al slalommend vermijden. Ik ging vandaag gewoon even stil staan, in een rustig hoekje, om deze dans te aanschouwen in de AH. 

Het vaste personeel bij de AH in de Twijstraat is onveranderd vriendelijk

Het vaste personeel daar is onveranderd vriendelijk en als altijd bereid tot een kort, vrolijk praatje… en ooohh joy! Er is vanaf vandaag dagverse sushi en gyoza! Het goede nieuws daarvan is dat hamsters er allergisch voor blijken te zijn. 

Mensen die zich gedragen en afstand houden. Ook in andere winkels die ik bezocht, was er rust en discipline. Bij Persepolis geen strepen op de grond maar ook niet nodig. De bezoekers nemen uit zichzelf de regels in acht. Mooi allemaal. Minder mooi dat ik bij het afrekenen erachter kwam dat ik bij deze eerste winkel mijn portemonnaie vergeten bleek te zijn. Die zit normaal in mijn kontzak maar in deze tijd waar uiterlijk er even niet toe doet volgens Marcel van Roosmalen (ik had me even heerlijk kapot gelachen), had ik m’n joggingbroek aangehouden. De verkoper zei nog: ‘neem maar mee joh… komt wel goed.’ Tof! Ik moest echter naar nog twee winkels (Gierst voor onze parkieten en de AH voor haring en volkoren bollen) en besloot m’n portemonnaie te gaan halen. Eigenlijk was dat helemaal geen straf. Mooi weer met een schone, streeploze en strakblauwe hemel. Opkomende bloesems, fluitende vogeltjes… daar moet je van genieten zolang het kan. 

Toch had ik heel de dag van die momentjes dat ‘het’ me even naar m’n strot grijpt

Toch had ik heel de dag van die momentjes dat ‘het’ me even naar m’n strot grijpt. Ik ben van nature een huismus, mis hierdoor geen uitgaansleven en normaal gesproken zou ik genieten van dagen als deze maar ik betrap mezelf erop dat ik nu teveel nieuws kijk en check. Op radio, tv en facebook. Op het laatste medium probeer ik zo af en toe wat anders te posten. Satire van eerdergenoemde Marcel van Roosmalen maar ook de laatste column van Stefano Keizers in Spijkers met Koppen waarbij mijn vrouw en ik tranen van het lachen kregen. Het helpt.

Deze avond hebben we om 21:00 de tv omgezet en een fijn concert van Vintage Trouble opgezet… als dat geen positieve energie geeft… en inderdaad, het werkt. Mijn focus kwam terug en begon dit allemaal te typen. Zo meteen neem ik nog een harinkie met uitjes, wat hosomaki met avocado, wasabi en gember. Daarna nog een afzakkertje met een proost op mijn vader, die vandaag 76 (ꝉ 21-11-1999) zou zijn geworden, en daarna lekker slapen om uitgerust aan een nieuwe dag te beginnen, aan het stuur van een gelede bus.

Good night & good luck!

Michael Hermanus Schuurmans (Utrechter, buschauffeur, kunstenaar)