Onze columnisten

Shop ook online

Shop ook online: een eenvoudige zin met duidelijke boodschap. Iedereen snapt het, zelfs wanneer je bij enig nadenken ontdekt dat het een zin is die bestaat uit één Nederlands woord (‘ook’) omhuld door twee woorden Engels.

Interessant verschijnsel. Nu weet ik met mijn achtergrond als evolutiebioloog ook wel dat taal, net als plant- en diersoorten, aan verandering onderhevig is. Taal evolueert en daar is helemaal niks mis mee. Onze eigen taal is bij nader inzien een mengelmoes van oorspronkelijke oud-Nederduitse woorden en allerlei ingevlogen Latijnse, Franse, Engelse en zelfs Russische (enzovoort) termen, en die ervaren we als gewoon Nederlands. Dat de tram naar Nieuwegein over rails rijdt bijvoorbeeld, zonder dat we ons indringend realiseren dat tram en rails Engelse woorden zijn. Een robot is eigenlijk Russisch en dat een ontploffing vaak een explosie wordt genoemd vindt iedereen normaal. Wie een ergens om een kwitantie vraagt, krijgt een vernederlandste Franse quittance, een kwijting van schuld dus. Maar bij ‘shop ook online’ (gespot op een winkelpui aan het Vredenburg) moest ik even nadenken. Je kunt toch ook gewoon via het internet (nou ja, dat is ook niet echt Hollands) iets kopen? 

Dit hele bericht, met nog wat andere verkoop-bevorderende oprispingen, is volledig in het Engels gesteld

Soms loopt het een beetje uit de hand met de verengelsing. In de Vinkenburgstraat zit een horeca-keten die Mexicaanse versnaperingen verkoopt maar tijdelijk gesloten is. Een groot plakkaat op de winkelpui verwijst naar het filiaal in Hoog Catharijne; wie met zijn telefoontje een bestelling doorgeeft, kan het bestelde gerecht vijf minuten later warm en dampend in het winkelcentrum afhalen. Dit hele bericht, met nog wat andere verkoop-bevorderende oprispingen, is volledig in het Engels gesteld. Ik liep er langs tijdens mijn vroege zaterdagochtendtochtje naar de markt. Het had een bevreemdend effect. Ik nam het waar, liep tien meter door en vroeg me toen af of ik niet ongemerkt en geheel per ongeluk naar een stad in Engeland of de VS was geflitst. Ik liep terug, las het bericht, keek om me heen en zag dat ik gelukkig nog gewoon in Utrecht was. Maar vervolgens zag ik het overal. Een schoenenwinkel op de Oudegracht bleek geen tijdelijke uitverkoop te hebben, maar in plaats daarvan een Pop-up Outlet Store te hebben geopend.

Tot mijn vreugde liep ik daarna gewoon weer over het Janskerkhof dat nog niet tot St.-Johns Churchyard was omgedoopt

Het roze-bankjes-restaurant dat op de plaats is gekomen waar ooit het onvolprezen Broers was gevestigd (The Street Food Club – hoe verzin je het) kent geen openingstijden. Er zijn in plaats daarvan Opening Hours op de deur geplakt; van Mon – Fri en van Sat – Sun kun je er voor een hapje terecht. Tot mijn vreugde liep ik daarna gewoon weer over het Janskerkhof dat nog niet tot St.-Johns Churchyard was omgedoopt, maar daar kun je waarschijnlijk wel op wachten.

En oh ja, de Uithof mag dus geen Uithof meer heten, maar is nu Utrecht Science Park, afgekort USP. Daarmee onderscheidt het zich vast enorm goed van het Leidse Science Park en het Amsterdamse Science Park en wordt hopelijk voorkomen dat studenten en medewerkers denken dat ze op de kunstijsbaan van Den Haag zijn terechtgekomen. Gelukkig heet de OV-voorziening die ons met treinstellen over spoorstaven van Utrecht Centraal naar de universiteit brengt nog altijd de Uithoflijn. Zodra dat USP-line wordt, ga ik gillen.

Auteur Jelle Reumer
Auteur

Jelle Reumer

Jelle Reumer is een in Utrecht opgeleide bioloog, emeritus hoogleraar paleontologie, columnist (o.a. Trouw en Vroege Vogels) en schrijver, bewoner van de binnenstad en betrokken bij de Actiegroep Binnenstad030.

Laat uw reactie achter

Reactie

2 reacties

  • Maarten van Ditmarsch schreef:

    De geschetste ontwikkeling is al jaren aan de gang tot mijn grote ergernis. Vaak heb je, bijvoorbeeld in de koffietenten (herstel coffeeshops), alleen maar Engelse tekst. Op mijn vraag of ik hier ook in het Engels moet bestellen wordt je meewarig aangekeken of op zijn best “daar zullen we over nadenken”. De NS begon er destijds mee waar je bij de loketten geen kaartjes meer kon kopen maar tickets. Of deze modieuze ontwikkeling nog te stoppen is, vooral in de hereca en modezaken is de vraag. Maar soms is er een lichtpintje. Het Shopping Centre Overvecht (ook op de gemeentelojke richtingborden) heet bij Kippetje nog steeds Grootwinkelcentrum Overvecht. Ik heb hen een bos rozen gegeven. Wie volgt!?

  • H.Diemer schreef:

    Onlangs kwam ik thuis met boodschappen en besefte dat ik in mijn nabije winkelstraat 4 maal ! was gevraagd of ik Engels zou willen spreken.” I don’t speak Dutch” werd er uitgelegd. Een van deze winkels werd al jaren geleden geopend door de Engels sprekende “eigenares”?
    Zelfs “goedemiddag” of “dank U” is inmiddels nog niet uit haar mond gekomen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *