‘Rock around the Church!’

Lastig… lastig… maar dit chagrijn-alarm is nodig. Dit schrijf ik als een hoofdzakelijk tevreden buschauffeur met een rooster wat perfect is afgestemd op ons sociale leven. Ik ben geen type die in de hand bijt die hem voedt maar mijn onrust sinds de nieuwe dienstregeling is aanwezig. Het ouderwetse ‘rondje om de kerk’ maakt zijn herintrede en daar zit ik, samen met vele collegae, niet op te wachten. Na drie à vier maanden is het altijd een verademing om nieuwe diensten te rijden. Andere lijnen, pauzes en mensen die je tegenkomt. Het houdt je fris. Ik snakte naar 15 december jongstleden want ik was m’n diensten na ruim vier maanden best wel zat. Variatie genoeg qua lijnen maar elke week diezelfde varianten rijden wordt ook saai. Zo saai dat ik er af en toe nukkig van werd. 

Er zijn ook chauffeurs die dat fantastisch vinden en balen als er iets aan hun sleur verandert. Je komt ze tegen… onderuitgezakt of tegen het zijraam leunend… met een vastgeroest chagrijn op de bakkes. 

Met nog 17 jaar tot m’n pensioen kreeg ik een angstbeeld bij het kennisnemen van de nieuwe diensten. Ga ik ook zo worden als deze monotonie van de huidige dienstregeling de trend wordt? Niet alleen elke week maar ook elke dag hetzelfde op dezelfde lijn… met een enkele uitzondering op  een middag waar ik een tweede lijn mag gaan rijden. Eens in de drie weken op zaterdag wordt het ook de hele dag eenzelfde lijn en eens in de drie weken op zondag idem dito. Halleluneeh!

Wat ik nu dus op moet gaan lossen, is de te verwachten sleur die nu al voelbaar is. Hoe blijf je fris en fruitig met rondjes om de kerk? Tot nu toe lukt me dat aardig dankzij m’n hoortoestel die ik kan koppelen aan een mp3-player met FM. Tot de avondspits relaxed met radio 2… maar als de spits begint, zet ik heavy metal of gitaarmuziek op. Beginnend met Ner Ner van Guthrie Govan. Ik pas me aan zal ik maar zeggen… maar met passie, swing, tederheid en soms gewoon beuken. Alles wat in de  avondspits kan gebeuren, zit in dit nummer. 

Er is veel veranderd. Een heidens karwei voor het U-OV. Chauffeurstekort. De verdere opmars van elektrische bussen, nieuwe bussen voor Wijk bij Duurstede, goede geleide bussen vanuit Groningen voor Nieuwegein en Zeist. Chauffeurstekort. Lijnen weg, nieuwe lijnen. De synchronisatie van Qbuzz en Syntus sinds 1 januari, waardoor ik me eindelijk niet meer hoef te schamen. Ik mag passagiers gewoon zeggen dat ze kunnen overstappen van Syntus op Qbuzz… en vice versa. Chauffeurstekort. En ook het kinderkaartje voor kids van 4 t/m 11 jaar komt overgewaaid van Syntus en geïmplementeerd door Qbuzz. Eindelijk! 

En eh, natuurlijk: lijn 22 verscheen na jaren van drama…en lijn 12 verdween. Dat merkte ik toen ik stond te roken op de weg voor mijn bus, lijn 73 op perron C9. Iemand kwam op mijn uniform af… 

 ‘Goedemiddag… ik zoek lijn 22… het zou lijn 12 hebben vervangen’

‘Goedemiddag…  dat klopt maar ik zou ergens gaan zoeken waar rails liggen’

 ‘Ehh… ja… dat weet ik… maar waar?’ Ik verwees hem naar de stationshal waar ongetwijfeld borden zouden hangen met aanwijzingen. Hij bedankte me vriendelijk… opgelost.

Mijn hoop is dat de komende rondes om de kerk van tijdelijke aard zijn zodat vele BBL-ers en uitzendkrachten, snel aan de slag kunnen en het chauffeurstekort wordt teruggedrongen. Enkele lijnen leer je snel. Ik heb ook wederhoor gepleegd bij een teammanager en die kon me via de roostermaker gelukkig een beetje hoop geven. Aan die gasten ligt het ook niet. De opdracht komt van de provincie. Er schijnt meer variatie te komen in het voorjaar dus daar hou ik me maar aan vast de komende tijd. Met veel ‘Ner Ner’ waarschijnlijk.

Tot die tijd wordt het doorbijten en waarschuw ik bij dezen de passagiers dat het de komende drie maanden, voor kan komen dat u mij of andere collegae, iets minder uitbundig tegenkomt als voorheen. 

U, passagier, zal het er de komende tijd even moeten doen. Wees aardig, groet (of in ieder geval terug) en getuig van empathie jegens Uw vervoerder. Steun! Help ons de winter door!

B.U. Shido.