Onze columnisten

Post-vrijheid

Kirsten de Meijer

Kirsten de Meijer bestelt post en probeert van elke dag een bijzondere te maken.

Terwijl de een vindt dat post veel vrijheid oplevert, kan het voor de ander een belemmering zijn. Zo wordt de post geassocieerd met vrijheid van meningsuiting, je kunt alles versturen wat je wilt, er zit geen controle op de post, kan de ander het juist weer benauwend vinden als er weer een blauwe enveloppe op de deur zit.

Ik spreek een wat oudere man  Hij is kalend en ik zie hem vaak aan zijn auto werken. Nu loopt hij om zich heen kijkend, een rondje. “ Ik ben vaak huiverig als de post komt. Ik krijg niet snel een kaartje of schrijf  er soms eentje, maar het zijn vaak de rekeningen die me benauwen. Weer zo’n brief op de deur. Ik leg ze vaak nog even weg. Dat reclamedrukwerk dat me vertelt wat ik zou moeten kopen. Belandt vaak in de prullenbak.” Bedankt voor deze openhartigheid! We babbelen verder nog even koetjes en kalfjes en dan gaat ieder verder waar die mee bezig was.  We zwaaien elkaar gedag. 

In de grote flat spreekt een man mij aan. Lang, een blonde man van een jaar of veertig. Het is buiten regenachtig. “ Moet je nog lang?” Hij staat ontspannen stil en kijkt me aan. 

“Nog twee uur.”

“Het regent, hopelijk wordt het snel droog.“ 

“Ja, gelukkig heb ik een goede jas aan. En ik ben het ook gewend.” “ Hij blijft kijken, leunt op 1 been en neemt de tijd en vraagt door.” Of ik ook een grote wijk heb. Zo babbelen we door. Dat vind ik ook zo leuk aan post. Ik vraag hem of er een link is tussen post en vrijheid. Hij kijkt even naar buiten naar de lucht en glimlacht. “ Eigenlijk niet. Vrijheid is overal. Dat is niet post gerelateerd. Het is op straat in de winkels, tv, de bus, alles. Overal We hebben het goed.” 

Dank voor deze blik! Bedankt voor je mooie verhaal! Het is inmiddels droog.

Met deze woorden en gedachten loop ik door. Interessant.

Verderop loopt een vrouw met een hondje. Ik kom haar vaker tegen. Ze rookt een sigaretje. We zeggen gedag en ik stel haar dezelfde vraag.

Ze kijkt omhoog, staat stil, glimlacht. “ Mag ik even over deze vraag nadenken? Ik heb niet direct een antwoord.

“We komen elkaar snel weer tegen.” “ Tuurlijk!” ” Dag!” “ Dag!” 

Nou, neem de tijd en ja, dit is ook een antwoord!” “ Precies!” 

Laat uw reactie achter

Reactie

7 reacties

  • Liesbeth Sluijter schreef:

    Mooie tekst Kirsten, vrijheid is niet vanzelfsprekend! Dank je wel.

  • Frank Borsboom schreef:

    Leuk verhaal Kirsten. Weer lekker beeldend geschreven. Moest soms hardop lachen 🙂

  • Peter Sluijter schreef:

    Aardig verhaal Kirsten. Zelfs een beetje diepte in je verhaal. Leuk! Ga door zo!
    Peter.

  • W vd Sanden schreef:

    Jij moet meer schrijven. Je manier is verfrissend en maakt dat ik denk, nou al klaar?
    Meer!
    Groetjes Wendy

  • Sjak schreef:

    Leuk verhaal

  • Reindert schreef:

    Goed uitgewerkt thema. Mooie observatie: “Hij is kalend en ik zie hem vaak aan zijn auto werken.”

  • Haydar buka schreef:

    Ik vind ’t een bijzonder leuk verhaal,groetjes uit Utrecht

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *