Nieuwe partij EenUtrecht wil lokale burgerpolitiek: “Utrechters vervreemden steeds meer van politiek en overheid”

Met nog twee maanden te gaan, heeft zich een nieuwe partij aangemeld voor de Utrechtse gemeenteraadsverkiezingen. EenUtrecht is de naam, sociaal ondernemer Gert Dijkstra de initiatiefnemer. De partij, zelf spreekt hij van een politiek podium, kent geen uitgebreid programma. Het uitgangspunt is lokale burgerpolitiek. 

“Wij kennen te veel Utrechters die bij plannen in hun buurt niet echt gehoord zijn door de gemeente, soms genegeerd. Ook kennen we te veel lokale organisaties van Utrechters die werken aan een betere buurt en niet echt worden gezien door de gemeente.”

Gert Dijkstra is voorzitter van de Coöperatie Buurtwerkkamer en oprichter van Stadspodium Utrecht Vanuit die laatste rol wil hij door middel van een debat en dialoog een bijdrage leveren aan het verbreden en verdiepen van de lokale democratie. Onder meer door de bijeenkomsten van Stadspodium zag hij dat veel burgers niet gehoord worden door het stadsbestuur. En dat de afstand tussen stadsbestuur en de Utrechters steeds groter is geworden. 

“Spreek niet over de Utrechters maar met de Utrechters. En luister!”

“Onze vertegenwoordigers zitten in hun kantoren, laten zich adviseren door ambtenaren maar vergeten de kracht en kennis van de burger. Als voorbeeld noem ik wethouder Kees Diepeveen, die notabene als GroenLinkser zijn oren volledig laat hangen naar zijn ambtenaren en vastgoedontwikkelaars. Dat hij met vastgoedpartijen praat is vanuit zijn functie prima, maar dat hij het belang van de inwoners daarbij uit het oog verliest niet. Hij bouwt met de Merwedekanaalzone de dichtstbevolkte wijk van Nederland. Wat betekent dat voor de naastgelegen wijken, zoals Rivierenwijk? Heeft hij met de omwonenden gesproken voor hij dit plan in werking zit. Ik ken alle leden van de groep Houd Rivierenwijk Leefbaar en weet dat dit niet is gebeurd. Spreek niet over de Utrechters maar met de Utrechters. En luister!”

“Iedereen wil hier bouwen dus kan je als college zelf de regels bepalen”

De wooncrisis in Utrecht is volgens Dijkstra een goed voorbeeld van waar het misgaat.  “Het college van GroenLinks, D66 en ChristenUnie handelt uit angst voor de projectontwikkelaars. Als we niet op hun eisen in zouden gaan, wordt er niet gebouwd. Wat een onzin. Iedereen wil hier bouwen dus kan je als college zelf de regels bepalen. Toon lef, zoek de juridische grenzen op en doe de stad niet in de uitverkoop. Utrechters moeten betaalbaar kunnen wonen en daarom moet er stevig ingegrepen worden op de woningmarkt. Dat betekent striktere prijseisen voor verhuurders en verkopers én voorrang voor Utrechters die hier werken, studeren of willen blijven wonen. Met het vaststellen van maximale huur- en (ver)koopprijzen voor alle woningen – in elke buurt en voor elk bestemmingsgebied en bij elk nieuwbouwproject – zal de gemeente tegelijkertijd ook op een effectieve manier de grondspeculatie van projectontwikkelaars en vastgoedeigenaren en -beleggers kunnen tegengaan, laat staan dat de gemeente zelf als grondspeculant de prijzen van woningen onnodig (verder) opdrijft; zoals in de afgelopen jaren op een volstrekt verkeerde manier is gedaan in bijvoorbeeld de ontwikkeling van nieuwbouw op de Merwedekanaalzone.”

Gebruik de kracht van de Utrechtse gemeenschap. Dat is de rode draad in het verhaal van Dijkstra. Met het opheffen van de wijkraden zag hij de invloed van de burger afnemen. 

“Wij kennen te veel Utrechters die bij plannen in hun buurt niet echt gehoord zijn door de gemeente”

“Laat die in een verbeterde vorm terugkeren. Wij kennen te veel Utrechters die bij plannen in hun buurt niet echt gehoord zijn door de gemeente, soms genegeerd. Ook kennen we te veel lokale organisaties van Utrechters die werken aan een betere buurt en niet echt worden gezien door de gemeente. Vaak bestaan deze Utrechtse organisaties uit vrijwilligers die álles ook nog eens onbetaald doen. Zo gebruikt de gemeente niet de kracht in onze Utrechtse gemeenschap en vervreemden Utrechters van politiek en overheid. Als er onrust is een wijk, zien we een reflex om meer politie en boa’s in te schakelen. Terwijl de oplossing vaak bij de buurtvaders/moeders in de wijk zelf ligt. Dat laatste wordt veel te veel onderschat.”

Om de betrokkenheid van de burger bij de politiek te vergroten wil EenUtrecht meer invloed voor Utrechters, onder andere met burgerraden en bindende referenda.

“We zijn tegen het plaatsen van windmolens. Is dat links of rechts?”

Krijgen we met EenUtrecht een linkse of rechtse partij in de raad? “Met die begrippen kan ik niets”, antwoordt Dijkstra.. 

“Zijn we rood, wit of blauw? Wat betreft milieu kunnen we ons vinden in veel standpunten van de Partij voor de Dieren. Op het gebied van veiligheid zie ik raakvlakken met de VVD. We zijn voor meer camera’s in de stad. En tegen het plaatsen van windmolens die aantoonbaar schadelijk zijn voor de gezondheid. Is dat links of rechts? Ik zou het niet weten.”

EenUtrecht komt met een kandidatenlijst van zeven personen. Het streven is om met minimaal een zetel in de raad te komen. “Dan kunnen we ons geluid laten horen. Ik ga er vanuit dat we met goede argumenten andere partijen kunnen overtuigen.”