"Mooiste meisjes" die thuisblijven

Maria Mens: “Ik hoop dat de Nieuwjaarsduik gewoon doorgaat”

"Het was nog een heel gedoe om het beeld thuis te krijgen."

In de tijd BC (Before Corona) interviewde ik iedere week een vrouw van 50+ voor mijn rubriek “Het Mooiste Meisje”. Persoonlijke gesprekken die aan de keukentafel met een pot thee tussen ons in plaatsvonden.

Ik heb vaak gezegd dat ik als een wild vreemde binnenkwam en dat we als vriendinnen uit elkaar gingen. Een band opbouwen met de geïnterviewde gaat niet in een telefoongesprek zelfs niet al zou je erbij Facetimen. In mijn vaste vragen kwam altijd het geheim van hun jeugdigheid ter sprake. De een zwom, de ander danste, de volgende had haar vriendinnen en weer een ander had haar eigen bedrijfje. Nu dat allemaal wegvalt ben ik benieuwd hoe zij hun dagen doorbrengen. Maria Mens: “ik heb een nieuwe huisgenoot: een beeld van Nathalie de Lombaerde.”

Wat ben je aan het doen? 

“Ik heb net mijn goede vriendin Gonnie Bonfrère afgebeld. We zouden samen, op gepaste afstand van elkaar, bij haar thuis gaan eten, maar ik vind dat we het maar niet moeten doen. Ik had een wat jongere vriendin op bezoek en ik vond dat ze toch wat nonchalanter was dan ik. Het gaat zo gemakkelijk mis. Verder puzzel ik, rommel een beetje in mijn gezellig huis, waar mijn beelden mij een beetje gezelschap houden. Ik heb genoeg aan mijzelf en ik heb een nieuwe huisgenoot: een beeld van Nathalie de Lombaerde ze heet eigenlijk Rhea, maar ik heb haar Gigi genoemd, mijn carnavalsnaam uit een vorig leven. Het is een levensgroot beeld van vrouw met de poten van een struisvogel die een ei in haar hand houdt waar weer een kind uitkomt. Zodra ik binnenkom zie ik haar. Mijn vrienden vinden haar “spooky”, maar ik vind haar super leuk. Het was nog een heel gedoe om haar thuis te krijgen vanuit de GrachtenGalerie, de zaak van mijn dochters op de Oude Gracht. Gelukkig was het mooi weer en ik heb haar opgehaald in mijn cabrio. Ik was meteen dol op haar en ben nu zo blij dat ik haar in mijn huis heb. Dat tripje in de cabrio was voor haar eenmalig, nu trek ik er vaak alleen op uit. Met het dak open een rondje door de Betuwe of naar Zandvoort waar ik nog altijd mijn eigen plekje heb.”

“Ik zat op mijn balkon uit te kijken op een verlaten strand.”

“Fietsen doe ik ook niet meer omdat ik vind dat tegenliggers niet genoeg afstand houden”

“Ik wandel graag maar daar vind ik nu niets aan. Ik heb graag een doel, bijvoorbeeld ergens een kopje koffie drinken of een kop soep eten als beloning voor de inspanning. Fietsen doe ik ook niet meer omdat ik vind dat tegenliggers niet genoeg afstand houden en ik kan moeilijk in de greppel gaan rijden. De bridgeclub van Podium Oost speelt ook niet meer maar de voorzitter belde of we geen zin hebben om online met elkaar te gaan bridgen. De dansschool is dicht, en mijn vaste wandelclubje wandelt niet meer. Dus rijd ik lekker rond ik ga behalve de natuur in ook graag naar de groothandels. Het is bijvoorbeeld heerlijk rustig in de Sligro en nu de horeca weg is gevallen steun ik die zaken ook nog een beetje. Ik kwam altijd al in de groothandel om kisten sinaasappels te koken om voor mijn dochters marmelade te maken of voor mijn sauce Monegasque. Maar nu is de horeca van het GrachtenAtelier gesloten en hoeft dat niet meer. Dus ga ik voor mijzelf om mijn rosé te kopen. Voor de sluiting van de horeca ging ik ook graag een hapje eten op het fantastische Food-Court van de Makro of in het restaurant van de Hanos, wanneer Max daar kookt. Eten is nu eenmaal mijn hobby, voor mijn verjaardag zoek ik altijd de stad uit met het kengetal van mijn verjaardag. Dit jaar was dat 76, dus 076 en dat is Breda. We hebben daar met een Gin proeverij gedaan met bijpassend eten. Dat was op acht maart en voor mij de laatste keer dat ik buiten de deur at. Wanneer ik naar Zandvoort ga dan eet ik ook graag ergens een hapje op het strand of aan de boulevard maar afgelopen weekend zat ik met mijn glaasje wijn op mijn balkon uit te kijken op een verlaten strand. Ik hoop dat alles weer snel normaal is en dat grote evenementen ook weer door kunnen gaan, zoals de Nieuwjaarsduik. Dit jaar deed ik voor de tiende keer mee en ik hoop daarmee door te gaan tot mijn tachtigste!”

Lees hier het interview met Maria dat eerder op De Nuk stond.

“Ik hoop tot mijn tachtigste door te gaan met de Nieuwjaarsduik.”

Laat uw reactie achter

Reactie

5 reacties

  • Karin Elich schreef:

    Fantastisch Maria, wat ben je toch een stoer wereldwijf ❤️ Ik heb weer genoten van je verhaal en duim voor jou dat je die duik gaat maken ???

  • Caroline Mulders schreef:

    Mooi verhaal Maria. Jij weet overal waar je ook maar bent een feestje te maken… maar kijk ernaar uit om dat weer gezellig samen te doen. Voor nu even extra genieten van alle prachtige kunst om je heen!

  • Jacqueline schreef:

    Zo trots op je mama! Je bent een topper en mijn grote voorbeeld! Heerlijk hoe zelfstandig je nog steeds bent en geniet van de kleine dingen in het leven!

  • marlies van maren schreef:

    Wat leuk om dit stuk over jou te lezen. We hebben elkaar een paar keer ontmoet toen Sans Rancune nog bestond.

  • Carla Visch schreef:

    Maria leuk om te lezen en Gonnie bij je in de Cabrio te zien. Jullie zijn allebei super leuke krachtige vrouwen!
    Geniet van de rust die je nu op vele verschillende manieren kan vinden. En geniet dubbel en dwars!
    Carla

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *