Jack van studentenhuis Nieuwegracht 83 is een lieve boef

Minimaal drie keer per dag lopen ze met elkaar door de straat, vaak richting het park. De hond en het baasje. Ze lijken onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wat betekenen ze voor elkaar? In de rubriek “Mijn hond en ik” zoeken we het antwoord.

Er lopen in het park veel verschillende baasjes met hun “studentenhuishond”. Verschillende baasjes omdat de hiërarchie in het huis bepaalt wie de hond op een bepaalde tijd uitlaat. De HJ (huisjongste) is per definitie de ”sjaak” voor de vroege shift. We kennen hond Pieter van Zuilenstraat 13, beetje lastig te corrigeren maar hij heeft ook een moeilijke jeugd gehad: seks met zijn moeder en ruzie met zijn broer. De nieuwe labrador pup Joop van het huis op Zuilenstraat 17, die wel tien keer per dag naar buiten moet. Benieuwd hoe het met Jack is de nieuwe hond van het studentenhuis op Nieuwegracht 83. Nicolaas de Gaay Fortman (inderdaad kleinzoon van) en Otto van der Loo vertellen mij het verhaal over Jack. Jack is de donkerbruine labrador die na het overlijden van Meaus hun nieuwe huishond is. 

Even voorstellen. 

Nicolaas groeide op in de bosrijke omgeving van Putten, waar  in zijn geval meerdere honden deel uitmaakten van het gezin. Twee zwarte labradors, Lady en Donna, waar hij veel mee wandelde en die naar de jachttraining gingen met zijn vader. “Voor mij betekent een hond heel veel, je bouwt er een speciale emotionele band mee op. Een hond voelt je beter aan dan wie dan ook. In 2014 verhuisden wij naar Amsterdam en na mijn eindexamen in 2019 nam ik een “tussenjaar”. Ik ging vier maanden backpacken door Z.O. Azië en door Corona kwam daar een voortijdig einde aan, Zambia heb ik nooit kunnen zien. Ik begon aan mijn eerste jaar Rechten en de stad van mijn keuze werd Utrecht. Het is niet het eerste jaar zoals ik mij dat had voorgesteld, ik ben misschien vier keer op de sociëteit geweest. Maar met mijn studie gaat het goed. Otto en ik hebben tot nu toe alles gehaald en dat is een “battle” tussen ons geworden. Want wie aan het eind van het jaar de meeste studiepunten heeft mag het volgende jaar een kamer in ons huis uitzoeken. Het is een nek aan nek race, maar mochten we ex aequo eindigen dan is er wel een opdracht waar we aan moeten voldoen. Onze oudere huisgenoten broeden daar nu al op, het is nog een groot geheim”.  

Otto komt uit Rotterdam en vertelt lachend: ”Nog een punt van rivaliteit tussen ons: 010 tegen 020, Feijenoord tegen Ajax”. Ik ben opgegroeid in Rotterdam als oudste van vier kinderen. Ik studeerde eerst Rechten aan de Erasmus University, maar deze studie was niets voor mij. Vervolgens ben in twee keer uitgeloot voor Geneeskunde en nu studeer ik Bewegingswetenschappen aan de VU in Amsterdam. Ik wilde graag in Utrecht wonen, Amsterdam is zo massaal en toeristisch en de kamerhuren zijn astronomisch. Hier kent iedereen elkaar, het is een groot dorp. Amsterdam vind ik een stad waar je later misschien nog wel eens gaat wonen. Ik ben niet opgegroeid met een hond, mijn vader wilde altijd een hond maar mijn moeder dacht dat mijn broertje allergisch voor honden zou zijn, hij heeft astma. Maar hij kwam bij mensen thuis met een hond en had geen last. Als verrassing kwam onze grote Zwitserse sennenhond in huis en iedereen was meteen verkocht. Ik kon heerlijk met de hond lopen door het Kralingse bos, de plas en over de bruggen”. 

Hoe komen jullie aan Jack? 

“Hier op 83 hoort een hond: Spaick, Rex en Meaus, zij waren de illustere voorgangers van Jack. Al deze honden liggen begraven in de tuin en een koperen plaatje geeft de plaats aan van hun graf. Wij hebben Meaus, die in 2019 overleed, niet gekend maar we hebben wel begrepen dat hij heel bijzonder was. Na zijn overlijden kwamen alle oud-huisgenoten hem de laatste eer bewijzen. Na Meaus zochten onze huisgenoten naar een andere hond. Ze vonden een nestje in Oirschot en de jongens die op bezoek gingen bij de fokker beleefden een moeilijk moment toen ze de fokker moesten overtuigen dat een hond in een studentenhuis een goed leven kan hebben. De vrouw was dermate overtuigd dat ze de eerste keuze kregen. Het werd het hondje met het blauwe bandje. Ze hield dit hondje apart wanneer er andere belangstellenden kwamen kijken. Iedereen hier in huis is gek op Jack en heeft een foto van hem als achtergrond op zijn telefoon. Op 21 november is hij één geworden en hij kreeg meer cadeaus dan ik ooit voor mij verjaardag heb gekregen”, vertelt Nicolaas. “We zijn met hem naar het strand gegaan en hij heeft de hele dag geglimlacht. We weten niet precies hoe hij aan de naam Jack komt. Misschien door de rapper TrapJack die hier in huis een videoclip heeft opgenomen, met een spijkerbroek op zijn knieën tussen de stropdassen.” 

Een hond in een studentenhuis, hoe gaat dat? 

“We hebben een strak “uitlaatschema”. Vijf keer per dag moet er met Jack gelopen worden, de eerste keer om half tien. Er is geen excuus voor een minuut te laat, dan had je maar eerder op moeten staan. Te laat is te laat en daar staan sancties op. De ouderejaars laten Jack wat minder uit dan wij de eerstejaars. Maar het is heel erg leuk om met hem in het park te lopen, je leert de hondengemeenschap kennen, de honden en hun baasjes”. Terwijl we zitten te praten komt Freek Lonzieme binnen, hij is hoofd van de commissie “Woef Woef” en de eindverantwoordelijke voor Jack. Hij houdt in de gaten hoe het met Jack gaat, maakt het uitlaatschema, bestelt zijn eten en zorgt voor de bezoeken aan de dierenarts. Hij was één van de jongens die naar de fokker mocht om Jack uit te zoeken. Ook hij herinnert zich de stressvolle momenten bij de fokker. Toen wij door de “ballotage” waren en het vertrouwen van de fokker hadden gewonnen mochten we de acht puppies zien. Jack viel ons meteen op: hij was zelfverzekerd, liep met zijn kop rechtop en kwam naar ons toe, hij was gewoon de leukste. Hij is niet vernoemd naar de rapper, maar wij hadden een lijstje met mogelijke namen gemaakt: Beau, Jackson en Jack. Het werd Jack, maar hij luistert ook naar Mistertje”.  

Lijkt Jack op jullie of jullie op Jack? 

“Onze vorige hond Meaus was een kruising tussen een Rottweiler en een Labrador, de ideale studentenhond, vriendelijk en toegankelijk. Jack begint nu al op Meaus te lijken qua gedrag. Jack is een lieve boef, vol energie en hij heeft overal zin in, daarin lijken we op elkaar. Hij kan je soms aankijken met een blik van “wat ik nu ga doen mag eigenlijk niet”. Hij is nu in zijn pubertijd en dat hebben wij natuurlijk ook allemaal meegemaakt. Het testosteron giert hier bij ons allemaal soms ook door het huis”. 

Hoe zit het met de rivaliteit tussen jullie en Zuilenstraat 17? 

“We zijn twee corporale huizen met alleen maar jongens en in het verleden haalden we “geintjes” bij elkaar uit. Er werden onaangename zaken in de brievenbussen gestopt, maar we hebben nooit een huis roze geschilderd zoals dat in Enschede is gebeurd. De rivaliteit is minder en misschien ligt de verzoening wel in het verschiet door de honden: wij hebben Jack en zij sinds kort Joop”.