Een lamp ophangen 

 Je aankleden in een slecht verlichte kamer gaat best. Maar zo mag Fenna niet meer denken. 

 ‘Een lamp hang je niet zozeer op voor het licht,’ zei een vriendin onlangs tegen me. 

‘Waarvoor dán?’ vroeg ik. 

 In augustus ging ik met mijn vader naar de IKEA om een nieuwe bank voor hem uit te kiezen. Wat hij voor ogen had kon hij moeilijk uitleggen, maar er moest in elk geval een ‘chaise longue’ bij, zo’n ding waarop je je benen kunt uitstrekken. 

Hij had al in 2015 een nieuwe bank nodig; de oude zit verschrikkelijk. Het is een familietrekje om onprettige klusjes uit te stellen tot het echt niet meer gaat – en dan nog wat langer. Voor mijn vader was de stap om naar een meubelboulevard te gaan (‘de hel’) al die jaren te groot. Voor mij was de stap om een plafondlamp in mijn kamer op te hangen ook al jaren te groot – waarom zou ik? Je aankleden in het halfdonker gaat best. Maar mijn vader moest nu echt eens actie gaan ondernemen, vond ik. Op een lamp hoef je niet lekker te zitten, op een bank wel. 

Eerst at mijn vader vijftien van zijn zestien Zweedse balletjes, daarna strompelde hij achter me aan naar de bankenafdeling, mompelend: ‘Volgende keer eerst een bank en daarná balletjes.’ 

Het werd de eerste die we zagen, een beige Lidhult met een niet te sponzige rugleuning waar de kat makkelijk overheen zou kunnen lopen. De Lidhult is samen te stellen met onderdelen die je zelf kiest. Ter plekke ontwierp mijn vader op een touchscreen zijn ideale bank – opgewonden sleepte hij er een chaise longue bij. 

Nu is het november en de stap om de Lidhult in elkaar te zetten is hem al vier maanden te groot. De kat is gewend aan de dozen. De oude bank onderdrukt elke keer als iemand erop gaat zitten een schreeuw. ‘Waarom heb je niet op z’n minst de chaise longue uitgepakt?’ vraag ik. ‘Voor je benen.’ 

‘Doe niet zo gek,’ antwoordt mijn vader. ‘Die heeft een totaal andere kleur.’ 

Ik beloof de volgende keer te helpen. 

Er staat me meer te doen, want binnenkort ga ik verhuizen. Dan moet ik niet alleen alsnog een plafondlamp ophangen, maar ook een bedframe monteren en een eigen nieuwe bank in elkaar zetten. Ik zou prima zonder die spullen kunnen, maar zo mag ik van mijn lampvriendin niet meer denken. 

‘Nou?’ vroeg ik haar. ‘Waar hang je een lamp dan wél voor op?’ 

Ze sprak de onvergetelijke woorden: ‘Een lamp hang je op voor jezelf.’