Spelfout in de straatstenen 

Betweters zoals Fenna kunnen de Van Lidth de Jeudestraat maar beter mijden. 

 ‘Houdt de straat schoon’ staat er op een stoeptegel in de Van Lidth de Jeudestraat. Daar heb ik al tien jaar moeite mee. Niet met het schoonhouden van de Van Lidth de Jeudestraat, dat kost me weinig moeite. In 2010 fietste ik slechts erdoorheen uit school op weg naar mijn toenmalige vriendje, tegenwoordig ligt het op mijn route naar de HEMA. 

Ik heb moeite met de dt-fout. Als je oud-Hollands goedrekent (‘Gaat heen en vermenigvuldigt u’) kan ‘houdt’ misschien kloppen, maar het is 2019. 

De eerste keer dat ik ondervond dat mensen er niet van houden als je ze op foutjes wijst, was in groep vijf. Onze juf las voor uit Harry Potter en de Steen der Wijzen en ik stak mijn vinger op omdat ze steeds ‘eekhoorn’ zei in plaats van ‘eenhoorn’. De juf las hakkelend verder en even later wierp Matthijs Broekhuizen een minuscuul propje naar mijn hoofd, dat toen ik het openvouwde een minuscuul stukje papier was met daarop de minuscule letters: ‘bedweter’. 

 Daarna ben ik nog jaren betweter geweest. Een heerlijke tijd waarin ik geen fysieke klachten had. Toen ik stopte, ontwikkelde ik een chronische pijn in mijn onderrug. Niet zo lang geleden waagde ik het er nog één keer op. Een vriendin appte een schermafbeelding van een formeel bericht dat ze aan een zakenpartner had gestuurd. Hierin stond: ‘Hetgeen dat we willen bereiken, (…)’. Constructief appte ik terug: ‘Een volgende keer ‘dat’ weglaten, want ‘hetgeen dat’ is dubbelop.’ 

Ze reageerde niet. Ik slikte. Nog geïrriteerder dan een geïrriteerde reactie: géén reactie. Het leven van een niet-praktiserende betweter is zwaar. Niet alleen hebben we vaker last van ergernissen, op onbewaakte momenten en onverwachte plekken – ook moeten we ze aldoor onderdrukken. Daar komt natuurlijk niets goeds van. Een Amerikaanse dokter heeft ontdekt dat er een relatie is tussen woede en pijn in de onderrug. ‘De pijn is volgens hem niets anders dan boosheid die je niet hebt geuit’ (bron: Happinez). 

Dus toen ik onderweg naar de HEMA die rottige tegel weer zag, versleet mijn wervelkolom verder. Strompelend vroeg ik me af hoeveel niet-praktiserende betweters in de Van Lidth de Jeudestraat wonen die intussen rolstoelgebonden zijn.  

Thuis vroeg ik de Gemeente Utrecht op Twitter om opheldering. ‘Reuze oud of een vette fout!’ antwoordde ‘^AK’ van de gemeente. ‘Ik hoop dat je eroverheen kunt stappen, nu je onze bevestiging hebt dat het fout is :-)’. Eroverheen stappen? Omlopen, zul je bedoelen.