Busblog: “Het hoeft niet vrolijk…als je het maar doet!”

Regelmatig berichten van een frontchauffeur op De Nuk.

Twee jochies met hoodie’s schrokken nadat ik ze al vriendelijk doch dringend had verzocht hun kappie om te doen. Het was de laatste rit en was moe en geïrriteerd na acht uur peuterleider te hebben gespeeld op de drukke lijn 74. Ik speel wel es streng maar dat werkt niet altijd. Een gekrompen lontje na een lange dag is de real deal… dan is het echt. Ze deden hierna snel hun mondkapje op terwijl ze naar achteren liepen. Ik schrok ook… omdat ze luisterden. Ze spraken me zelfs niet tegen. Ook zuslief of een nicht van de hoodies op de achterbank, ontkwam niet aan mijn toorn. 

‘MEVROUW? WILT U UW MONDKAPJE OOK OVER DE NEUS DOEN?!!’

Nerveus trok ze haar kapje over haar neus nadat ze doorhad dat ik het toch echt tegen haar had. De bus werd even stil… maar even later hoorde ik instemmende geluiden.

‘… maar hij zegt er tenminste wel wat van…’ 

Mijn tong jeukte om te roepen dat ze zelf ook een tong hadden en die ook gerust mochten gebruiken om elkaar aan te spreken. Ik besloot te zwijgen en zette m’n mp3-speler wat harder. Lekker, nog maar een half uurtje en dan naar huis. Een toepasselijk nummer voor m’n stemming kwam voorbij: Forbidden City van Marty Friedman. 

Ik floot het gezellig mee en drumde mee op het stuur terwijl ik ineens terugdacht aan Op1 op donderdagavond waar Jort Kelder in debat ging met Azzedin Karrat, een imam. Onderwerp was uiteraard het tumult na de koelbloedige, barbaarse onthoofding van Samuel Paty. Hier in Nederland was een docent ondergedoken vanwege bedreigingen n.a.v. het tonen van een spotprent van Joep Bertrams. Een ijzersterke naar mijn bescheiden mening. Confronterend… te confronterend volgens sommige jeugdigen en zich volwassen wanende ‘grote’ mensen.

Wat mijn tenen deed krommen was een reactie van dhr. Karrat waar hij stelde dat de profeet Mohammed (vzmh) er waarschijnlijk wel boven kon staan… want hij staat boven zulke onbenulligheden. Sommige van zijn volgers kunnen dat blijkbaar niet dus moet er volgens de beste heer Karrat maar een strafbaar verbod komen op het beledigen van de profeet. Terwijl ik altijd gedacht heb, als agnost, dat de grote profeten als Jezus en Mohammed, een voorbeeld moesten zijn, een leidraad. 

Niet bespreken maar één keer duidelijk uitleggen. Klaar… basta! Geen discussie

Vrijheid van meningsuiting moet op school bespreekbaar worden, vindt minister Slob. Daar ben ik het niet mee eens want dan geef je ruimte voor ‘onderhandelingen’. Ja maar… maar… van de andere kant… toch… of toch niet? Niet bespreken maar één keer duidelijk uitleggen. Klaar… basta! Geen discussie.

Na deze enerverende dag, een lekker luie, lummeldag met het gezin. Eerst even naar de Twijnstraat voor de boodschappen. Men had daar de persconferentie gemist… of ze hadden snel weg gezapt nadat Rutte zei dat het aantal besmettingen omlaag ging maar… en toen ik later nog even naar Ekoplaza moest, schrok ik pas echt. Eerst even bussen gespot op Janskerkhof met Ian en daarna samen fietsend naar de Nachtegaalstraat. Wat een halve zolen op de fiets daar. Geen geduld, we moeten er langs… opzij, opzij, opzij. Op een smal stuk fietspad reed ik beschermend naast m’n zoon op z’n eigen mountainbikey. Getingel… ik maande tot rust met m’n linkerhand.

‘Rustig… tis lekker weer.’

‘Ja maar… ik wilde alleen maar even waarschuwen dat ik er aan kwam…’ terwijl ze me passeerde met nog geen halve meter afstand.

‘Waarom die haast?’ 

De dame werd meteen ‘assertief’… mopperde iets onverstaanbaars en sjeesde verder. Dertig seconden sloten Ian en ik aan achter de dame voor het verkeerslicht, op gepaste afstand. Het was tijd om Ian iets te leren. Door het verkeer moest ik wel DUIDELIJK praten.

‘IAN?’

‘Ja papa.’

‘ZIE JE NOU DAT HET GEEN ZIN HEEFT OM HAAST TE HEBBEN? WE STAAN VOOR HET ZELFDE RODE LICHT NU.’

‘Ja… inderdaad papa.’ Zei hij alsof hij erover nagedacht had… Van voren geen sjoege. Hopelijk iets geleerd.

Hoewel ik Nederlander ben, werd ik toch blij. Nog even doorbijten tot 20 januari

Domien was inmiddels klaar op de bloemtjesmarkt en als gezin fietsten we rustig langs de singel en het Spoorwegmuseum naar onze nederige stulp voor thee met chocola. Om 17:30 zette ik de televisie aan want er zou een persconferentie komen van de advocaten van president He-Who-Must-Not-Be-Named. Ik zat er klaar voor. Tissues voor de lachtranen binnen handbereik maar er kwam geen leedvermaak maar echt vermaak want 45 was passé. Joe Biden had een ruime winst binnen, na dagen lang tellen. Hoewel ik Nederlander ben, werd ik toch blij. Nog even doorbijten tot 20 januari maar daarna geen plaatsvervangende schaamte meer richting het niet-blanke deel van de wereld. Nu hier Baudet nog rrraus! met z’n rassenleer en enge waanideeën. En Slob… rot op… met je rare ideeën over afwijzen van homoseksualiteit! Hoogste tijd voor Openbaar Onderwijs. Overal. Ik verkondig het zelf al jaren maar Marcel van Roosmalen verwoordde het snijdend mooi.

Maar goed dat de winkels gewoon open blijven, daar vind je tenminste rust…

Mijn favoriete passagier ging weer mee des zondags. Zijn zwemles ging niet door vanwege het… en had wel zin om met papa mee te gaan. Logisch dat het zwemmen niet door kon gaan. Al die bewegingen van en naar het zwembad moeten we niet hebben. Je kunt beter de bus pakken richting het centrum van Utrecht, waar de winkels tenminste gewoon open zijn. Veel gezelliger ook dan buiten moeten wachten tot je kind klaar is met z’n les, zichzelf had afgedroogd en z’n spullen bij elkaar had gezocht. Sommige kids kunnen dat nog niet en komen hartje herfst halfnaakt naar buiten waar pa of ma ze mag afdrogen en aankleden. Ook goed dat de bibliotheken dicht gingen. Laat de mensen maar es leren omgaan met verveling! Maar goed dat de winkels gewoon open blijven, daar vind je tenminste rust… zolang de cijfers maar niet te snel dalen.

Good night & good luck!

Michael Hermanus Schuurmans (Utrechter, buschauffeur, kunstenaar)