Bekend, niet bekend. Het maakt me niet uit. Hebben ze een sprekende, markante kop? Dat is essentieel. Ik neem u graag mee naar een serie koppen die mij opgevallen zijn in de afgelopen veertien jaar dat ik in Utrecht woon en werk.
Johan Fransen. De gitareur van Van Piekeren. Het kon niet uitblijven. Z’n maatje Jan had ik al onder handen genomen. Een kwestie van tijd dus, dat Johan in deze serie zou komen. Eén van de weinigen die ik inmiddels een vriend durf te noemen en de eerste Bijzondere Utrechter van 2022. Hopelijk niet de laatste maar vooralsnog heb ik geen grenzen overschreden… geloof ik.
Lastige houding maar daarom juist een mooie uitdaging. Ingetogen blik, opperste concentratie. Zoals ik hem ken van de heerlijke optredens die ik heb bezocht. Het lastigste was eigenlijk twee criticasters waar ik mee te maken kreeg. Mijn vrouw en Hermanus Jr. (de laatste krijgt inmiddels les van Sr.) kennen Johan ook en dagelijks werd ik geconfronteerd met: ‘hij is hier te mager hoor’… of: ‘let je op z’n onderkin? Dat linkeroog… ga je daar nog iets aan doen? Nee… zíjn linkeroog!’ Uiteindelijk ben ik tevreden en de rest van mijn gezin ook gelukkig. Nou het ‘lijdend’ voorwerp nog…
Hoe? Op zwart papier met zwarte en witte aquarelpotloden… en een kneedgummetje.
Hermanus, 14 februari 2022.
Utrecht.
Mooie tekening Michael, en begrijp dat Ian
nu les van hem krijgt?
Ehm… @Henk… neen. Van mij… Hermanus Sr. 😉
Het lijdend voorwerp is vereerd. En wat een goeie tekening! Petje op de grond! 🙂
Ik vinnum pragtuhg. Dit is Johan de vleesgeworduh gitaar. Ook wel gitareur genoemp.
Ik zie nu pas na het lezen dat het een “tekening “ is! Ik dacht mooie foto. Echt schitterend en treffend Johan!