In Memoriam

Bij de dood van Gerda van Gemert, ‘de dierenarts van de Oudegracht’

Zonder dat daar enige ruchtbaarheid aan is gegeven, overleed eind mei Gerda van Gemert-Staal, voor velen hier in de stad Utrecht bekend als ‘de dierenarts van de Oudegracht’. Vele Utrechters, niet in de laatste plaats eigenaren van katten en poezen, hebben goede herinneringen aan Gerda. Het zijn vaak bijzondere herinneringen en daarom kies ik er nu toch voor dit stukje te schrijven, ondanks dat Gerda wars was van publiciteit. (sorry Gerda!)

Ze was zo wars van publiciteit dat toen ze na vele jaren praktijk op de Oudegracht verhuisde naar Zeist, zelfs het grootste deel van haar clientèle daar niet van op de hoogte was.

Gerda begon ruim vijftig jaar geleden haar praktijk aan de Oudegracht kort na haar afstuderen aan de faculteit voor diergeneeskunde in Utrecht  Vele vrienden en haar toenmalige echtgenoot Robert van Gemert hielpen de ruimte inrichten en opknappen, zelfs de hoofdredacteur van De Nuk heeft er nog staan schilderen. De ruimte was recht boven de werfkelder Sarasani van Holly Hasenbos. Holly hield slangen die hij levend voer gaf en dat was Gerda een doorn in het oog. Haar eigen poezen liet ze ook liever geen muizen vangen. Een ontsnapte slang in haar praktijkruimte was dan ook niet het enige conflict dat ze met haar benedenbuurman had.

Toch waren conflicten a-typisch voor Gerda. Ze was een ingetogen persoonlijkheid, maar als het over dieren ging kon ze heel duidelijk zijn. Gerda was allereerst een wetenschapper. Maar in de loop van haar werk als dierenarts ontwikkelde ze zich ook steeds meer als een andersoortige healer. Ze studeerde homeopathie en begon die kennis ook in te zetten voor de dieren bij haar in de praktijk. Ook leerde ze acupunctuur en zwom ze vele malen met dolfijnen en na haar verhuizing naar de Joost van den Vondellaan in Zeist, ging ze o.a. ook werken met Dolfijnenergie, bloesemremedies, kinesiologie en animal communication. 

“Wat moet ik dan gaan doen? Nu kan ik nog zoveel betekenen voor dieren en hun baasjes”

Voor dat laatste had ze een cursus gevolgd bij de beroemde Amerikaanse animal communicator Marta Williams. Met een van haar medecursisten, Carien Everwijn, gaf ze twee keer per jaar workshops ‘Praten met dieren’.

Toen ze de AOW-gerechtigde leeftijd bereikt had vertelde Gerda een keer hoe bijzonder ze het vond dat ze voor het eerst in haar leven zomaar geld op haar rekening gestort kreeg. Ze ging iets vaker op vakantie, naar Italië of om ergens met dolfijnen te zwemmen, maar van stoppen met werken was geen sprake. “Wat moet ik dan gaan doen? En nu kan ik nog zoveel betekenen voor dieren en hun baasjes,” vertelde ze me een paar jaar geleden. 

En dat deed ze. Tot ze vorig jaar zelf ziek werd. 

Op haar antwoordapparaat bleef tot kort voor haar dood hetzelfde bericht staan als wanneer ze met vakantie was. Misschien had ze nog hoop dat ze ooit toch weer kon werken. Waarschijnlijker is dat ze geen zin had om anderen met haar ziekte lastig te vallen. Toen ik haar een keer belde om te vragen hoe het met haar was, zei ze alleen maar dat ze na 50 jaar voor dieren en hun baasjes te hebben gezorgd, nu eerst voor zichzelf moest zorgen. 

Gerda was de bescheidenheid zelve. Egoloos

Dat was al een enorme mededeling, want Gerda was de bescheidenheid zelve. “Egoloos”noemt haar vriendin Carien haar. Uiteindelijk zou asbestkanker haar fataal worden. Bij de crematie in besloten kring stond op Gerda’s verzoek geen foto van haar op de kist, maar eentje van dolfijnen.

Ik zeg wel eens dat Gerda in staat was wondertjes te verrichten. Ik kan er zelf vele voorbeelden van geven. Zoals een keer dat ik met een hond die kreupel liep door ernstige rugklachten haar spreekkamer in kwam. Nog geen uur en o.a. een acupunctuurbehandeling later liep ik met een huppelende hond weer naar buiten.

Of die keer dat mijn huidige hond uit Spanje zou worden ingevlogen. Dat zou op donderdag gebeuren maar op maandag kreeg ik een telefoontje dat er een ernstige hotspot was ontdekt. De plek was meer dan 10 cm groot en in het midden zat een gat rauw kapotgeknauwd vlees van zeker 3 centimeter diep. Dinsdagmiddag had ik contact met Gerda die ik een foto van de plek had doorgestuurd. Ze ging me medicatie sturen en zou op afstand kijken wat ze voor de hond kon doen. Donderdag was er nog slechts te zien dat de plek kaalgeschoren was. 

Gerda was een bijzondere en zelfs unieke dierenarts. Ze was wetenschapper én healer. Zoals zij is er geen een en ik ben niet de enige die nu moeite heeft een opvolger voor haar te vinden voor hulp aan onze dieren. Haar partner, dierenarts Sjoerd Westra in Zeist, probeert nog zo veel mogelijk herhaalrecepten aan Gerda’s clientèle te verstrekken.

Lieve Gerda, namens ontelbare dieren en hun baasjes, dank ik je uit het diepst van mijn hart. Het gaat je goed waar je nu bent!

Marja Oosterman

Laat uw reactie achter

Reactie

27 reacties

  • Eline schreef:

    Ach, Gerda van Gemert. Zij was niet alleen altijd betrokken bij het wel en wee van onze hond en poezen, maar ook bij de baasjes. Geweldige dierenarts, maar inderdaad plots verdwenen van de Gracht.

  • Rietje schreef:

    Heb het goed daar waar je nu bent Gerda. Bedankt voor alles wat je deed.

  • Mirjam schreef:

    Een zeer empathische dierenarts. De bescheidenheid zoals omschreven in dit mooie stuk herken ik.

  • Inge schreef:

    Erg jammer dat Gerda de praktijk aan de Oudegracht verliet. Was een hele fijne dierenarts.

  • Inge schreef:

    Gerda heeft jaren geleden onze kat opgelapt toen hij door een hond zo ongeveer door midden was gebeten. Midden in de nacht kwam ze naar de praktijk.. Heb haar als zeer betrokken ervaren. Dank je wel nog Gerda..

  • Jetta Ernst schreef:

    Dank Marja voor dit mooie memoriam,
    ik ben erg geschrokken.
    Wist niet dat ze was overleden.

    Voormalige buurvrouw van Gerda,
    Jetta

  • Jeanne schreef:

    Ook hier dierbare herinneringen. Ze was goed voor de dieren, maar had ook begrip voor mij toen het mijn kat niet lukte om te bevallen. Ik mocht bij de operatie zijn, heel bijzonder! Daar ben ik haar nog steeds dankbaar voor.

  • Leonie Waalkens schreef:

    Ach wat een naar bericht. Ook ik, wie niet, bewaar goede herinneringen aan haar. Ik heb tegenover haar praktijk aan de Oude Gracht gewoond en haar start met eigen ogen gezien. Ik had toen een kat met blaasgruis. Heeft ze meerdere keren geholpen en uiteindelijk door verwezen naar de Uithof. Daar was mijn kat de eerste die van een kater een poes werd, althans door de penis van de kater ‘om te bouwen’ tot een uitgang waar het blaasgruis pijnloos het lichaam kon verlaten. De arts die de operatie deed op de Uithof was dr. Fernhout.
    Ik heb me vaak afgevraagd hoe het Gerda vergaan is, nadat ik uit Utrecht ben vertrokken.
    Erg jammer dat haar geen lang leven gegund was. Een bevlogen, nooit te beroerd om te helpen, mens!

  • ASTRA&GHIL&ANNE schreef:

    Gerda van Gemert, onvervangbaar prachtmens,
    altijd klaar om te helpen

    eerlijk en betrouwbaar, een vrouw om op te bouwen

    wij, de dieren en mensen missen je hier,
    hopen je weer te ontmoeten,
    ooit ergens

  • Elsjefiederelsje schreef:

    Gerda van Gemert was de beste dierenarts die ik ooit heb gekend. Ik ben lang weg geweest uit Utrecht en kon haar na terugverhuizen niet terugvinden. Mijn schanuzer is nu ook in goede handen maar zij was uniek.

  • Everwennink schreef:

    Gedaan Gemert was inderdaad een goede dierenarts vond het jammer dat ze weg ging van de oudegracht ze heeft véél voor mij en mijn hond betekent

  • Olga Feenstra schreef:

    Mooie omschrijving van deze veelzijdige “dieren-mens“

  • Michiel van Ginkel schreef:

    Heel triest om te lezen. Ze heeft veel betekend voor het welzijn van mijn het-kater. Eerst met een holistische oplossing en later met medicatie. Ik had gehoopt dat ze nog vele jaren mijn dierenarts had kunnen zijn. Helaas heeft het niet zo mogen zijn. De besten gaan altijd te vroeg.

  • Hélène schreef:

    Oh wat een verdrietig bericht. Ik heb nog als assistente bij Gerda gewerkt op de Oude gracht en later bleef ik natuurlijk met mijn dieren graag bij Gerda komen in Zeist. In 2017 ben in geëmigreerd en toen ik weer terug kwam in Nederland en haar probeerde te bereiken kreeg ik dat berichtje op haar antwoordapparaat te horen. Er is daarna ook een hoop in mijn leven gebeurd, en nu ik weer contact met haar wilde opnemen, kom ik dit berichtje tegen.
    Dankjewel Marja Oosterman voor het schrijven van dit mooie stukje over Gerda. Precies zoals ze was.
    Lieve, lieve Gerda, dankjewel voor alles wat ik van je geleerd heb, en voor alles wat je me gegeven hebt en voor mijn dieren hebt gedaan. Je was een prachtig mooi mens en de fijnste dierenarts die ik heb gekend. Wij gaan je zo ontzettend missen.

  • Leontine Verhaegh schreef:

    Ik lees net dit bericht van Gerda, wat een shock.
    Gerda was zo bijzonder, soms bijna onzichtbaar maar met een mooie krachtige energie en daar kon ze geweldig mee werken. Ik dacht vaak te zien dat zij ook soms in de andere onzichtbare wereld was. Bedankt Gerda voor de vele hulp aan mijn dieren en indirect ook aan mij.
    Pracht mens heb het goed daar.❤

  • Ellie Idema en Monica van Luin schreef:

    Wij zijn verbijsterd en intens verdrietig nu we via via over Gerda’ s dood hoorden. We kenden haar al zo’n 40 jaar en zijn na de Oudegracht “meeverhuisd”naar Zeist , ondanks de afstand. Gewoon omdat we haar de beste vonden. Ze had zo”n rustige uitstraling en dat voelden onze katten, nooit in paniek, ze mocht alles met ze doen. Ook voor ons had ze altijd aandacht. Gerda en ik hebben beiden de opleiding praten met dieren bij Martha Williams gedaan en op het gebied van natuurgeneeswijze hadden we veel gemeen. De keer dat ze naar ons huis kwam om onze kater Tarzan te laten inslapen was heel bijzonder. Alles wat we meegemaakt hebben zullen we nooit vergeten. We gaan je missen, sturen je veel liefs naar waar je nu bent in het universum. Dag lieverd!

  • Annet Reusink schreef:

    Een geweldige dierenarts. Dierbare herinneringen aan haar. ?

  • Martina Vonk Noordegraaf schreef:

    Wat was ze een geweldige dierenarts. Mozart was als was in haar handen! Wat was ze lief voor hem en nam ze de tijd. We missen haar……
    Dankjewel voor alle goed en lieve zorgen Gerda!

  • Gabriëlle de Waard schreef:

    Ach, wat doet me dat verdriet!
    Gerda was in het verleden de redding voor mijn vierbenige huisgenoten… Met haar bijzondere aandacht, haar gave om buiten de standaards te zoeken en haar respect voor het andere wezen, maakte ze op mij een diepe, blijvende indruk.
    Sinds een jaar mag ik weer genieten van een (hoogbejaarde, gewezen) kater. Om zijn kwalen te verlichten, had ik hen zo graag laten kennismaken met elkaar…
    Mogen alle vierbeners, gevleugelden en andere wezens zich nog lang koesteren in haar erfenis van stralende energie.
    Ik vind het een troost te lezen hoe liefdevol ieder die haar kende haar herdacht in alle berichten die ik hier las.
    Dankuwel Marja Oosterman, voor de gelegenheid Gerda te gedenken door uw mooie woorden.
    Dankjewel Gerda, goede reis.

  • Rosemarie Verbraak schreef:

    Gerda was mijn hartsvriendin tijdens onze studie. Wij hebben nog jaren contact gehouden en zijn samen naar de bijeenkomsten van de Verenging van Homeopathisch werkende Dierenartsen geweest tot ik mijn lidmaatschap daar heb opgezegd. In de jaren daarna beperkte het contact zich tot jaarlijkse wensen, die van Gerda’s kant iets minder trouw waren dan van de mijne. Toch was er iets, dat mij ertoe bracht eens te kijken of Gerda nog wel leefde, want vorig jaar was haar kaartje weer eens uitgebleven en je wist het maar nooit in tijden van pandemie. Mijn schrik was dus groot toen ik dit artikel las. Het ergste vind ik eigenlijk, dat er dus niemand is geweest, die na haar overlijden persoonlijk bericht aan de levenden heeft gedaan. Het kaartje aan Gerda was al geschreven, zal ik het gewoon op de post doen……….? Wie weet komt het ergens aan.

  • Sandra schreef:

    Geschokt en ik lees het nu pas! Ik weet waar je nu bent Gerda en dat is goed ?. Ik heb mooie herinneringen aan je en onze dolfijnen avonturen. Veel liefs en ooit tot weerziens.

  • Michiel van Ginkel schreef:

    Haar partner (of ik moet zeggen, collega, zoals ze altijd zelf zei) Sjoerd Westra is helaas recent ook overleden. Beiden heel goede dierenartsen.

    https://www.voorneveld-uitvaartzorg.nl/wp-content/uploads/2022/01/westra_sjoerd.pdf

  • Willemijn Klijnhout schreef:

    Lieve Gerda, ik woonde tegenover je in het smalste huisje van Utrecht. Holly Hazebos was een behoorlijk lastig mens. Later in 1976 toenmalige verhuisd was naar de Haverstraat heb je m’n Boris geholpen die n slagaderlijke bloeding tussen z’n tenen had en nog veel later heb je hem laten inslapen in 1982. Ik kwam je weer tegen toen we vele jaren later patiënt werden bij Sjoerd Westra met Aafje, vervolgens Luna en Bikkel. Vandaag hebben we naar de stream van de herdenkingsdienst van je maatje Sjoerd gekeken en op die manier van hem en jou afscheid genomen. Je was een bijzondere, kundige en heel betrokken dierenarts. Sjoerd had het erg moeilijk na jouw overlijden. Jullie zijn nu boven weer samen. Dank je wel voor je goede zorgen!

  • Ans Tros schreef:

    Dank voor dit mooie in memoriam. Gerda was een bijzondere vrouw, healer, dierenarts en wijze sjamaan. Ze heeft veel voor ons en onze 4 voetige huisgenoten betekend. Ooit volgde ik een cursus communiceren bij haar en Carien. Was zeer bijzonder. We deelden de liefde voor de dolfijnen en de walvissen en ik heb nog een prachtige walviswervel thuis als aandenken.
    Lieve Gerda, het ga je goed. Jij beoefende het vak op een bijzondere en complete manier.

  • Babs van Manen schreef:

    Bedankt voor het schrijven van dit mooie stuk over Gerda. Gerda was inderdaad ontzettend bijzonder.. Dankzij haar heeft onze kat Boris jaren langer goed kunnen leven (door de juiste diagnose en hulp door de druppels). En ze heeft onze hond Tabu zo ondersteund met haar druppels na zijn komst uit Spanje ivm zijn trauma’s. Sjoerd heeft Tabu ook nog een tijd zo geholpen door de druppels van Gerda na te maken na haar overlijden. Ook zo’n wijze, zeer kundige, authentieke en lieve man.. Ik merkte net dat het telefoonnummer is afgesloten en ik lees nu dat hij in januari is overleden.. Wat verdrietig..
    Bedankt, lieve bijzondere Gerda en Sjoerd, jullie hebben zo het verschil gemaakt voor zoveel dieren en mensen. Liefs, Barber.

  • Iris schreef:

    Dank je Gerda.
    Voor je hulp met Tommy.

    Nergens heb ik ooit een dierenarts en Healer kunnen vinden tot ik over jou hoorde .

    Het stelde me gerust dat Tommy niet alleen een dierenarts maar ook een op natuurlijke basiswerkende Gerda had . En sorry dat ik er zo laat achterkom dat je overleden ben. Ik had geen idee.

    Bedankt voor alles ?

    Groetjes

    Iris

  • Corry van den Broek schreef:

    Toen wij gingen samenwonen in de binnenstad en ons gezin uitgebreid werd met huisdieren, hadden wij Gerda snel gevonden. Wij waren er kind aan huis doordat wij huisdieren opnamen die anders op straat zouden worden gezet. Gerda wist dit en stond altijd voor ons klaar. Menige keer is zij midden in de nacht naar de praktijk gereden in haar stoere Jeep. Het was een mens met een hart van goud! Lieve Gerda, ik hoop dat je nu omringt bent met alle lieve dieren die jij in al die jaren hebt mogen behandelen en dat je door al deze beestjes platgeknuffeld word.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *