working class artist

12.000.000.000

Een groot bedrag als het om dollars gaat… voor de ontwikkeling en aanschaf van wat JSF’s. Begin 2002 was het heet. Er moest een knoop worden doorgehakt over deze Joint Strike Fighter die we wanhopig nodig zouden moeten hebben. Verkiezingen kwamen eraan en er was de dreiging van een kale homoseksueel die de grootste zou kunnen worden met zijn LPF en na de monsterzege met Leefbaar Rotterdam zat de schrik er goed in bij het establishment. Ik mocht hem wel als hij sprak over de docent weer docent laten zijn en de agent de agent zonder bureaucratische rompslomp. Hij had een gevoel voor humor die ik waardeerde en miste in politiek ’s-Gravenhage. Weer minder als hij sprak over de vijfde kolonne van de Islam en zijn boeken liet ik links liggen.

Zou het echt? En dan… Cordon Sanitaire? Ik was reuze benieuwd en zag slechts leven in de brouwerij. Enige schoten later, op 6 mei 2002, kon hij niets meer brouwen, monddood gemaakt, vlak voor de verkiezingen. In een tijd waar in de VS van de JSF, je in sommige wijken beter geen Nikes kon dragen en ineens was er iemand buiten het establishment om, die de macht zou kunnen krijgen over het JSF-besluit. Bekend was dat hij vond dat het alleen kon als de staatskas het zou kunnen lijden maar $ 12.000.000.000,00 vond hij wel een beetje veel… en was ook bepaald geen schoothondje zoals Balkenende bij  W. 

Hij raakte me tijdens een programma van de VPRO, ‘De Firma’ (vanaf 23:21) en kreeg een zwak voor hem vanwege zijn openheid en lef om zich kwetsbaar op te stellen. Ik was geschokt door deze liquidatie, verbaasd maar gek genoeg ook weer niet… vooral boos en net als de rest van weldenkend Nederland, stiekem blij dat de dader geen moslim was. Een provocatieve maar ook sympathieke, open man die mensen van links en rechts naar zich toe trok, was niet meer. Er waren rare zaken rondom zijn liquidatie, vond ik. Politie die erg snel ter plaatse was, slagbomen die weigerden zodat de ambulance problemen kreeg, een griezelig zwijgende ‘verdachte’… geruchten over een tweede schutter, etc. Op internet gonsde het van de geruchten. AIVD? CIA? Sleeper cell? Met de JSF ging het in ieder geval goed… vond dat stinken en besloot daar middels een geschilderd manifest uiting aan te geven. 

Een donker gebouw in tegenlicht van een contrastrijke zonsondergang waar een JSF langs scheert en waarvan binnenuit een oranje gloed zou komen. Rook met wat tronies erin, komend over de drempel… splitsend naar links en rechts over het Binnenhof. De geliquideerde in de contrasten van de bewolking. Een opwaaiende punt van een krant (de Volkskrant: ‘Islam is een achterlijke cultuur’). Het was tijd voor marterhaartjes en plakkaatverf en werkte stevig door. Gek genoeg was ik in 2002 een beetje te bang voor mijn eigen overheid geworden om mijn eigen signatuur eronder te zetten: Hermanus. Bij wijze van uitzondering werd het een anagram van mijn voor, -en achternaam: Usher MacChilusman. Ondertussen lag dat andere manifest klaar ter voltooiing…     

Op het forum van Leefbaar Rotterdam, plaatste ik dit werk en liet een oplage van tien posters maken, in dubbel formaat. Acht waren er binnen een half jaar weg middels dit forum en de eerste twee schonk ik aan M. Herben en R. Sørensen, een ideetje van Mammon voor goede PR en kreeg er fotomomentjes voor terug.

Mijn persoon was niet onopgemerkt gebleven op het Stadhuis van Rotterdam en het forum van LR en werd vicehoofdredacteur, op vrijwilligersbasis… maar niet als lid, van ‘The Limit’. Een door mij bedachte naam voor de partijkrant van LR. Politiek wakker. Achteraf niet helder maar klaar voor iets nieuws. Het hield me wel lekker bezig tijdens een slechte relatie thuis… in de vorm van redigeren (met name de schrijfsels van Sørensen), artikelen schrijven, cryptogrammen ontwerpen (met print van een getekend portret van Hermanus als hoofdprijs), illustreren en lay-outen met indesign. Ik leerde veel. 

 

Pas bij de derde editie negeerde ik níet dat zeven van de acht hoofdartikelen, iets met moslims te maken had… ik was niet van die kant van Pim. En eind 2004 zei ik: Tabee! Een donkergrijze bladzijde werd omgeslagen.  

Hermanus.

Laat uw reactie achter

Reactie

1 reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *