Op je tandvlees lopen… kent U die uitdrukking? Normaal gesproken word ik gewekt door een fijne melodie op mijn wekfoon. Met langzaam oplopend volume wordt dan ‘Stars across the sky’ van Joe Satriani afgespeeld zodat ik niet in één keer rechtop schiet. Geen gesnooz want dat werkt contraproductief.
De laatste twee jaar was deze melodie overbodig want bijna elke werkdag was de wektoon voor onze gehele Vrouwjuttenhof steevast het geluid van zware diesels. Of het luide praten van bouwvakkers die bezig zijn om 28 appartementen en villa’s uit de grond te stampen op een locatie die dubieus is, tussen de ‘gekken’ en de ‘armen’. Ik heb nog het geluk dat ik op mijn goede oor kan gaan liggen zodat mijn andere, half dove oor minder registreert. Geboor, geram aan steigers… plat gereden fietsen, blubberzooi… allemaal al beschreven in een vorig artikel.
Vorige week was het te erg om 07:08. Er werd doodleuk een aggregaat aangeslingerd die iedereen in onze Vrouwjuttenhof uit bed trilde en dreunde. Het chagrijn dat er al was, werd verdubbeld en ik besloot in het voor mij krakende bed van mijn zoon te gaan liggen aan de andere kant van het huis maar helaas… het was daar wel iets minder erg maar de slaap kon ik niet meer vatten want aan deze kant werd er volop automatisch geschuurd aan de gevel van Morren Gallery. Op de groepsapp waar het meestal wel gezellig is, regende het klachten. Er gaan geluiden op dat al deze ellende wel eens gecompenseerd mag worden. Maar hoe en door wie?
- Plegt-Vos is slechts de hoofdaannemer die in opdracht werkt en bouwt. Zij wassen de handen in zand, cement en onschuld.
- New U? Wat mij betreft de geschiktste kandidaat. Zij hadden het dubieuze idee om 28 villa’s op een twijfelachtige locatie te proppen (en er aardig wat aan verdienen), waar in de plaats van het gesloopte Bleijenburg, een klein, groen parkje met speeltoestellen voor kinderen gewenster was geweest, gezien het gebrek aan groen in het ‘Tesla-kwartier’. Ook nog steeds geen groen (links) te zien in de her-heringerichte Lange Nieuwstraat maar dat terzijde.
- De gemeente… die al deze gekkigheid heeft goedgekeurd? Die hebben na het debacle van de Machinerie geen geld meer.
- Mitros? Ik tover een sardonische grijns op m’n bakkes…
- De nieuwe bewoners? Een tweede, reële optie. Voor hen hebben wij nu ruim twee jaar in de kolereherrie gezeten en hebben we bakken vol zand en modder in onze woningen gelopen. Dat mag gewaardeerd worden… toch?
Enige ideeën voor compensatie die in onze groepsapp zijn geboren, zijn een vijfgangen diner bij Karel V voor alle bewoners van onze hof… drie maanden geen huur hoeven betalen… of twee jaar gratis parkeren (maar drie auto’s) in hun beveiligde ondergrondse garage waar dronken studenten geen deuken in portieren kunnen maken. Die huur is dan symbolisch omdat de villa’s al in september klaar hadden moeten zijn en nu moeten we maar hopen dat alles voor de Kerst klaar is. Waarna er andere herrie voor terug komt. Die van verhuiswagens, klusbedrijven die gaan verven, behangen, boren en installeren…
Het zal helaas een bloemetje en/of een reep chocolade worden. Als we geluk hebben. Anders zullen we ons moeten troosten met de herrie van het isoleren van onze muren, gepland na de bouwwerkzaamheden, waardoor onze stookkosten hopelijk een stuk lager worden. We zullen het zien. Tot dan… lopen we hier dapper door, op ons tandvlees.
Michael Schuurmans
Utrecht, 11 november 2022.
Veel geklaag in dit artikel. Je zou bijna vergeten dat deze schrijver voor niet veel geld op een prachtige locatie in de binnenstad woont. En dan worden de muren ook nog geïsoleerd!
Waarom zou hier een speelplek moeten komen? Er is een speeltuintje en een park om de hoek.
Sorry P. Klooster. U heeft gelijk. Ik heb op zo’n locatie voor dat geld, inderdaad het recht niet om te klagen. Het is alleen spijtig dat U niet beseft waarvan we dat moeten betalen. Maar het goede nieuws voor U is, dat over een jaar of twintig, wij ‘armen’ allemaal zijn verhuisd of weggepest waarvoor de vrije sector in de plaats komt in onze veertig jaar te laat geïsoleerde huizen.
Hartje binnenstad, dat wel. Maar erg veel geld voor wonen op een kluitje.
Er zijn mensen die veel geld hebben en die kunnen een duur huis betalen. Altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. Ik zou er maar mee leren leven.
@ B. Bouwman. U heeft helemaal gelijk. Zo had ik het nog nooit bekeken. Dank voor dit verhelderende inzicht… maarrr… daar gaat dit artikel eigenlijk niet over.
Het lijkt of overal verbouwd wordt, met de bijbehorende herrie, ik woon in Oost, altijd wat.
Vandaag de straat geblokkeerd en heel veel lawaai.
Zeer treffend verwoord, Michael. Het zijn de droge feiten van een paar jaar leven in de bouwput die de “New U” heet. Afzetten tegen de bouwellende doet iedereen in deze buurt: van bewoner van miljoenenpand tot sociale huurwoning. … Kijken of er een reep chocola in de brievenbus valt na december 😉
Ik las ook je vorige artikel over dit onderwerp en wat zich lijkt af te tekenen is dat dit ‘met-z’n-allen-op-een kluitje-project’ aan jullie Vrouwjuttenhof een aftrap is van wat er in de hele (binnen)stad staat te gebeuren tussen nu en 2040. ’t Staat allemaal beschreven in de Ruimtelijke Strategie Utrecht (RSU) en de Utrechtste Omgevingsvisie 2040. In het kort: het stadsbestuur wil de stad Utrecht tot 2040 laten groeien van 2.600 naar 3.600 bewoners per km2, en naar 440.000 in totaal (in de stad zelf – dus zonder Haarzuilens, Vleuten en de Meern – zijn dat er nu 308.000).
Als je die stukken leest dan zie je dat de gemeente slechts koerst op kwantiteit, maar geen aandacht heeft voor versterking van ‘kwaliteit’ (denk aan leefbaarheid/veiligheid, betaalbare woningen).
De financiële onderbouwing voor de plannen ontbreekt ook (en vandaar vermoedelijk ruim baan voor projectontwikkelaars als New U).
Uit jouw stukken lijkt ook naar voren te komen dat betrokkenen bij de bouw zich inderdaad weinig gelegen laten liggen aan de veiligheid en gezondheid van omwonenden gedurende een langdurend project als dit.
Een aantal inwoners van de stad heeft overgens wel alarm geslagen bij het verschijnen van deze plannen, maar die groep was nog niet groot genoeg om echt iets uit te kunnen richten (stukken zijn/beleid is aangenomen). Met het toenemen van bouwprojecten zoals die aan de Vrouwjuttenhof – en het feit dat de gevolgen van plannen zicht- en voelbaar gaan worden – gaat dat hopelijk wel veranderen. Dank dus dat jij er in woord en beeld ook aandacht aan schenkt.
Dank je Do. We hebben nog eens gekeken en er is inderdaad nog plaats voor een smalle woontoren tussen de sociale huurwoningen en de nieuwe villa’s.