Opstaan en weer doorgaan

Madeleine van der Burg (1992) is fondsenwerver bij de Maag Lever Darm Stichting, coördinator bij de VoorleesExpress en stadsambassadeur bij Thirty030. Verder gaat haar complete budget op aan concerten, verre reizen en de eeuwige zoektocht naar de beste cheesecake van Utrecht. 

Ik was 17 toen ik naar Utrecht kwam. Nog voor de zomer zat ik op kamers. Communicatiemanagement ging ik studeren. Een 13 in een dozijn studie waar ik bij het eerste hoorcollege te horen kreeg dat het probleem van de overvolle zaal zichzelf zou oplossen. Dat er in een paar weken toch veel studenten hun bed boven het hoorcollege zou verkiezen en dat tegen het einde van het jaar 40% het al zou hebben opgegeven. De studie is voor velen te breed, te moeilijk of toch niet wat ze zoeken.

Voor mij niet: ik vind zo’n beetje alles interessant. Dus de pick-and-mix van vakken waren mij op mijn buik geschreven. Ik vloog van de bijbaan in de horeca, naar de bijbaan als studentvoorlichter. Van de kroeg naar het hoorcollege en weer terug. Ik pakte eigenlijk alles aan wat op mijn pad kwam. De vier jaar daarop ramde ik er vier bijbanen, tien studentenkamers, twee HBO bachelors en een minor in het buitenland doorheen. 

Daarna werd ik wel héél ambitieus. 

Toen stortte alles als een kaartenhuis in elkaar. Ik belandde in een zwart gat

De zomervakantie na mijn slagen vulde ik op met een fulltime cursus Spaans in Valencia. Meteen daarna startte ik een master én een aantal pre-master vakken, waarvoor ik heen en weer reisde naar een andere stad. Ik was net gaan samenwonen en de rekeningen stapelden zich op. Daarom bleef ik werken bij mijn bijbaan, inmiddels als leidinggevende voor 18 uur per week. Maar toen:

Toen stortte alles als een kaartenhuis in elkaar. Ik belandde in een zwart gat. 

Ik brak de master af vond een psycholoog om tot de kern te komen. Ik stelde mijzelf de nodige vragen.  Doe ik die master nu voor mijzelf of om iets te bewijzen? Of omdat ik niet weet wat ik anders moet doen? Wil ik niet veel liever werkervaring op doen? Of misschien toch nog een reis maken? Wie ben ik?  Waar wil ik heen en waarom? Ik ben zo bezig geweest met moeten rennen springen vliegen duiken vallen opstaan en weer doorgaan…. Maar ben ik eigenlijk wel gelukkig?

Met mij is het helemaal goed gekomen. Ik heb master consumer behavior inderdaad niet afgemaakt. Ik heb nog een jaar biertjes getapt bij TivoliVredenburg, daarna een aantal super gave campagnes gemaakt als marketeer en ben inmiddels als fondsenwerver aan de slag. Maar bovenal trek ik af en toe even aan te rem als ik weer teveel wil. Wat had ik destijds graag een klankbord gehad. Of op zijn minst inspirerende verhalen van anderen die me zouden helpen na te denken over wat geluk voor mij betekent. 

Geluk ‘hacken’ doe je niet zomaar, maar er goed over nadenken en inspirerende verhalen opdoen is een begin. Herken je je in mijn verhaal? Dan heb ik een tip voor je. Op 24 juni vindt er een TEDxEvent plaats wat hier over gaat: Hacking Happiness.. Vier sprekers vertellen over hun struggles en waar ze nu staan.  

Het is een livestream waar je je gratis voor kan aanmelden via https://tedxutrecht.com/youth/. 

Zie ik je daar?