Kunst onbetaalbaar? In overdrachtelijke zin, jazeker, maar…
Vanaf dinsdag 7 november toont Lili Freriks een collectie schilderijen, waarvan het merendeel een oogst is van de afgelopen twee jaar na haar eerste entree als schilderes in Utrecht. Ze wil er zelf niets van horen, maar ze tovert een veelvoud van kleuren, afmetingen en onderwerpen uit haar palet. Een voorproefje is al op de posters in de stad te zien: twee ouderwetse ligstoelen waar in een ervan een onbekende heer met een keurig rieten hoedje op, geniet van het uitzicht over de heuvels en de Tyrreense Zee, het deel van de Middellandse Zee ten Oosten van Corsica.
Aan Lili’s bescheidenheid valt veel toe te voegen: een scherp oog, lef (soms bijna brutaal – zo van ‘wie doet me wat!’), gedurfd kleurgebruik, regels van lichter worden in de verte tartend, eenvoud, duidelijke profielen en contouren, hier en daar spotten met perspectiefregels. Het woord realistractisme zou, als het bestond, toepasselijk kunnen zijn.
De door Moesman ontworpen letter Petronius is gekozen voor de titel op de poster ‘Les Tableaux de Lili’. In die zin kijkt deze samenbrenger van onwaarschijnlijkheden een beetje mee.
Ga ze zien en laat je verrassen – ook door de prijzen!
Volgens mij is de persoon met het (rieten?) hoedje een vrouw.
@Niels Bokhove. In het stukje wordt gerefereerd aan de poster. De afbeelding bij het artikel betreft een ander kunstwerk.