Maaike Freriks en Frederique Winterink exposeren in Galerie Waterbolk

Deze week wordt Galerie Waterbolk in de Schoutenstraat gesierd met werken van Maaike Freriks en Frederique Winterink. 

Maaike liet Utrecht twee jaar geleden al kennismaken met haar beelden die vlogen, zweefden, dansten, fladderden en pal stonden, waaronder enkele in brons.

Ditmaal is het wel zeer op de huid kennismaken met enkele van die beelden, en wel in de gedaante van ‘EA’, kort voor Epreuve d’Artiste, het keurmerk van de kunstenaar. Dat is zeldzaam bijzonder, want het zijn de beelden waarvan de negatieven werden gemaakt die door de bronsgieter worden gebruikt om het uiteindelijke beeld te gieten. Haar nieuwe creaties van onherkenbaar textiel en aardappelmeel (!) zijn prachtig en nooit eerder vertoond.

Frederique, fotograaf, heeft een keur aan komma’s in de tijd geplaatst. De argeloze bezoeker vraagt zich wellicht af wat daarmee is bedoeld, maar het als ‘komma’ aangegeven beeld in een reeks andere, gefotografeerde verstilde momenten, even laten bezinken, biedt vanzelf het antwoord. 

De komma, als leesteken immers, en als zodanig bij het lezen al iets eerder gesignaleerd, is gelezen, voordat de zin daar als het ware even stopt, pauzeert – is een moment om adem te halen. Een momentje voor de lezer, de kijker zelf, even laten bezinken en hup verder lezen. Dat die komma best eens een punt zou kunnen zijn, valt op – wie er leest/kijkt. Bij een mus onder een stoel, schuilend voor de sneeuw, kan men zich afvragen ‘Hoezo komma en geen punt?’ Zijn er nog wel mussen? Moeten die ijdeltuiten uit Den Haag daar niet eens iets aan doen? Enfin, zo zijn er komma’s om even stil te staan.

De expositie is t/m aanstaande zondag te zien. Ga kijken.