Ouderwets journalistiek spitwerk van Cees Grimbergen bij zorgcentrum Careyn leidde tot een reeks onthullingen in het AD, Follow The Money en deze week op De Nuk. Wie ondanks deze informatiestroom nog niet op de hoogte is van het gegraai door en het ijzingwekkende cynisme van de top van Careyn doet er goed aan de Zembla-uitzending “Oude bomen moet je niet verplanten” terug te kijken. Maar wees gewaarschuwd: je beeld van de mensheid krijgt een aardige knauw. Als de wijze waarop we met ouderen omgaat alles zegt over de beschaving van een land dan weten we nu dat het hier droevig is gesteld. De pil van Drion in het basispakket, zou je bijna zeggen.
Zonder Grimbergen was het handelen van de Careyn-top ongemerkt aan ons voorbijgegaan. En dat geeft maar weer eens aan hoe essentieel de journalistiek in een beschaafde samenleving is. Maar toen ik Cees Grimbergen vroeg wat al zijn werk nu eigenlijk concreet had opgeleverd, was het even stil. Begrijpelijk, want de storm van verontwaardiging over de managers in de zorg (Careyn is niet uniek) gaat een keer liggen. En Careyn-directeur Marco Meerdink slaapt dan weer zijn heerlijke, ongestoorde slaap. (zou hij überhaupt een moment wakker hebben gelegen?)
Die gedachte zal Grimbergen zo nu en dan cynisch maken over zijn werk. En toch gaat hij door, want tegels moeten gelicht worden. Of dat tot verandering leidt is niet aan hem. Dat is aan de machthebbers, bijvoorbeeld de landelijke en lokale politici. In het geval van Careyn ziet de burger vooral een overheid die zich aan de zijlijn opstelt. Denk aan de minister die een stuitende ontslagvergoeding van Meerdink niet kan afkeuren, zich derhalve formeel opstelt en geen enkel moreel oordeel velt. Niet over Meerdink, niet over de behandeling van de bewoners van zorgcentrum Tuindorp Oost. De lobbyisten van de zorgindustrie weten zich welkom bij het ministerie, de ouderen vinden geen gehoor.
De fantastische jongeren die als tijdelijke bewoners het hele proces hebben meegemaakt zullen een illusie armer zijn. Hun bijdrage aan het levensgeluk van de ouderen was een daad van beschaving. De vraag is hoe beschaafd je kan blijven bij zoveel onbeschaafdheid. “Er hangen veel gele hesjes aan de kapstok”, zegt de directeur van het Sociaal Cultureel Planbureau in de NRC. Niet bij zorgcentrum Tuindorp Oost, daar zijn de bewoners te oud voor. Maar elders wel.
Een sombere maar juiste analyse. De kloof tussen burger en politiek wordt onherstelbaar groot. Ik wijs in dit verband op het gedrag van de coalitiepartijen inzake de de positie van wethouder van Hooijdonk. Het mandaat dat zij van de kiezers hebben gekregen wordt misbruikt om een falende wethouder in het zadel te houden. Dat de wethouder inmiddels niet de eer aan zich zelf heeft gehouden past in dat beeld. Na een overschrijding van 100 miljoen euro kwam ze met de mededeling dat “ze geleerd had” van het proces. Een weldenkend mens was opgestapt. De burger ziet een op macht beluste wethouder en denkt er het zijne van. Dat hij nog stemt, mag een wonder heten.
Of je nu voor of tegen gele hesjes bent. Feit is dat het fenomeen ook hier te zien zal zijn. Het is het onvermijdelijke antwoord op de minachting van de burger. Inspraakavonden waar we onze menig mogen laten horen? Prachtig. Werd er ook maar geluisterd.
Op 15 februari 2019 liet de scheidend hoofdredacteur van de NRC in de belgiese krant De Morgen noteren:
“Hier(in Nederland -ondergetekende) overleeft een minister die liegt geen half uur. Zelfs een minister die het parlement onvolledig heeft ingelicht, moet ontslag nemen. En zo hoort het ook. De voorbije jaren zijn twee ministers van Justitie opgestapt omdat ze het parlement niet goed hadden ingelicht. En oud-minister van Buitenlandse Zaken Halbe Zijlstra moest opstappen omdat hij had gelogen over een bezoek dat hij ooit zou hebben gebracht aan de datsja van Vladimir Poetin. Liegen is hier doodzonde, zeker als je dat doet tegen het parlement.”
Hij had het gepassioneerd over Nederlandse politieke cultuur.Met andere woorden zelfs coaltiepartijen begrijpen,dat besturen meer is dan de helft plus een.
Donderdag jl was ik bij het raadsdebat. Ik ken het Uithoflijn dossier. In eerste termijn zag ik een wethouder, die-samengevat- twee beelden zat te verdedigen. De provincie had er een puinhoop van gemaakt en haar mensen waren geshockeerd door alle onterechte aanvallen. De feiten zijn bekend. Zij heeft voor tientallen miljoenen schade veroorzaakt, naast allerlei andere leugenachtige activiteiten, zoals de zogenaamde wethoudersbrief.Toen gebeurde er iets bijzonders. In tweede termijn vond geen repliek plaats,maar verwoordde de gehele oppositie direct wat ieder weldenkend mens dacht.Wij zijn er helemaal mee klaar en vertrouwen u met al deze onzin niet meer als bestuurder . Alle politieke krediet was op. Ik moest opeens aan Vandermeersch denken.Een tweede opmerkelijke waarneming waren de stemverklaringen van GroenLinks ,D’66 en CU, de coalitiepartijen. Ze fluisterden hun vertrouwen in de wethouder. Ik zal mijn protest tegen deze schertsvertoning op 20 maart duidelijk maken. Zij krijgen mijn stem niet bij de provinciale staten verkiezingen.
Bernard Tomlow
Beste heer Tomlow,
Hartelijk dank voor het stemadvies. Ik ga toch een stapje verder. Ik blijf thuis en hoop dat velen mijn voorbeeld volgen. Misschien dat het dan tot de dames en heren van de politiek doordringt.
Wiens schuld het ook mogen zijn, het gaat om het nemen van verantwoordelijkheid.
Nu is niemand verantwoordelijk en dus is de politiek (nagenoeg ?) failliet. Eens met de heer Tomlow. Ik zou graag eens een minderheidscollege willen steunen. Hoe doe je dat?
Hoe paradoxaal het ook lijkt een minderheidscollege is een zegen voor de democratie. Belangrijke beslissingen moeten met overtuigende argumenten verdedigd worden. Daarmee vervalt de vanzelfsprekendheid waarmee de college-partijen alles moeiteloos door de raad weet te loodsen. Uiteraard hadden we dan nu geen van Hooijdonk meer als wethouder gehad.
@Paul:
Door thuis te blijven geef je de schreeuwers een kans en veranderd er nooit wat. Of hoogstens ten slechte. Stem! Als u wilt dat uw stem gehoord wordt.
Rob H.
Als je gaat stemmen omdat je stem gehoord wordt, verandert er ook niks (blowing in the wind).
Ik ben voor een minderheidscollege, het bevordert het debat en dus de betrokkenheid.
Op ambtenaren stemmen maakt het politieke bedrijf iets simpeler.
Uiteindelijk Rob: “follow the money”, jouw stem doet er echt niet toe.
Als je niet stemt mag je ook niet klagen, zei laatst iemand. Merkwaardige redenering. Dus ik moet stemmen om te kunnen klagen. En dan?