Art-contest

Hermanus schildert Van Zanen: een vreemde eend als een vis in het water

Jan van Zanen in Oog in Al

Een vreemde eend als een vis in het water

Enigszins gestresst kwam ik aan bij Rotsoord 3a, bij de HKU. Een nieuwe PC installeren en deze als oud te laten draaien, kost veel tijd en energie. Maar ik had er toch veel zin in. Ik ging met 19 andere artistiekelingen, trachten oud burgemeester Jan van Zanen te treffen, op papier, doek of foto. In mijn geval in een schetsboek met mijn Hermanus-vulpotlood.

De ontvangst was allerhartelijkst. Ik kreeg informatie over het verdere verloop van deze art-contest en een lekker bakkie koffie. De sfeer binnen trof me. Trof me alszijnde fijn en vertrouwd. Ik heb geen academische achtergrond maar ik voelde me meteen thuis. Wijde, open gangen met open deuren naar de lokalen en belangrijker… de geur van verf. Studenten van allerlei pluimage op weg naar… ik had geen idee, maar iedereen leek zijn doel te hebben. Het mijne was een goede indruk te krijgen van Jan van Zanen en hopelijk één goede foto te schieten. 

Eerlijk is eerlijk. Hij heeft een goede kop maarrr… tegelijkertijd is hij een minder goed model. Hij vond het ook veel te gezellig volgens mij om stil te zitten en niet te praten. Hij was lichtelijk nerveus. Het was zijn eerste keer dat hij moest poseren en niet als bij Sterren op het Doek, voor drie kunstenaars maar meteen voor 20 kunstenaars… en dat twee keer achter elkaar want na ons kwamen er nog eens 20 kunstenaars… met iemand bij hem die zijn telefoon in de gaten hield voor de veiligheid van ’s Gravenhage.

In mijn ooghoeken zag ik dezelfde ontreddering en lichte wanhoop als bij mij… als Jan na enkele minuutjes zijn hoofd wegdraaide om iemands vraag te beantwoorden. Ik besloot na twintig minuten brutaal te zijn en verzocht Jan even vijf minuten stil te staan en even niet te spreken. Ik sprak niet alleen voor mezelf volgens mij en voelde de instemming om me heen. Jan gaf er gehoor aan en dat was prettig. Deze situatie zorgde ook voor leuk contact met de kunstenaars naast me. Ik herinner me dat ik bijna de slappe lach kreeg met één van hen maar waarom weet ik niet meer. Het was goed.

En nu aan de slag om hopelijk te winnen maar de concurrentie is zwaar. Ik ga ervoor maar dat doet mijn ‘concurrentie’ uiteraard ook. En nu al twijfel… één goede schets of meerdere? Kleur? Zwart/wit? Wat gaan die andere 39 doen? Het leven van een kunstenaar gaat niet over rozen… 

Hermanus

Utrecht, 14 oktober 2021.

Auteur Hermanus
Auteur

Hermanus

Laat uw reactie achter

Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *