Working class artist

Flying in a blue dream

Mijn favoriete model kwam op groot doek. Net als bij Davida een doek van 80 x 100cm. Kwam er dan toch een beetje structuur in mijn werk? Ik refereerde al eerder aan haar maar hier is ze dan: Danni Ashe. 

Niet alleen een aantrekkelijke dame, voor mij dan, maar ook een slimme die als stripper begon… verraden werd vanwege een soft-pornografisch filmpje dat gemaakt werd in een non-nude etablissement op aanraden van haar agent en de clubeigenaar. Ze werd gearresteerd, pleitte schuldig voor ‘verboden gedrag’ en kreeg een boete van $50,00. De club en haar agent wasten hun handen in onschuld. Danni begon voor zichzelf en zwoor nooit meer te strippen. Niet zonder succes om maar een eufemisme te gebruiken.

Geen progressiefoto’s deze keer, u weet nu hopelijk wel hoe ik werk, maar meerdere werken die ik gewoon móest maken vanwege haar mooie lichaam en lieflijke gezicht met ‘ondeugende’ blik. Niet Rubenesque maar Hermanusque. Rubens schilderde geen grote borsten… Hermanus wel in deze ode aan Danni. Mits goed gevormd, grote borsten, staan ze goed bij een mooie taille, goede heupen en een klein buikje. Stevige dijen en kuiten die mee golven en het feest is compleet… als het maar golft. 

Vanaf 1994 begon ze voor zichzelf. Later begon ze met haar echtgenoot een eigen website maar aanvankelijk via de ‘usenet nieuwsgroepen’ waar ik haar ‘leerde kennen’ in  2001 toen ik eindelijk een PC had met internet! Ze groeide(n) uit tot een fenomeen en verdiende miljoenen. In 2000 kwam ze in het Guinness Book of Records voor ‘most downloaded woman’. In 2003 had ze 50 fulltime werknemers en in 2004 verkocht ze de hele handel. Cushty!

Het werd een grove achtergrond met woeste structuur en golvingen, met plastic spatelkes opgebracht. Linksonder wat groen… en van linksboven vloeit de achtergrond over in haar bovenarm van waar ze naar voren komt. Net als bij Davida werd de kleding het prominentst. Een om de borsten geplooid, strak wit shirtje met mooie plooien die de vormen van haar buste accentueren en een geleefd, niet gefabriceerd kort spijkerbroekje met losse draadjes (gelijk ik ze zelf knip en slijt van oude jeans maar dan net boven de knie).

Knoop en rits open maar wel een slipje eronder en haar hand die de voorbips afdekt… baas in eigen broek! In acht nemende, de duim onder haar slip. Beschermend of uitdagend? Trekt ze haar slip omhoog… of omlaag? Ik laat het aan u. It’s all in the beholder’s eye.

Flying in a blue dream werd het krachtigst, vernoemd naar de titelsong van de CD van Joe Satriani, ook zo’n home made artiest als Danni, die ik vaak afspeelde tijdens het schilderen en het liefst live via DVD. Voor de gelegenheid heb ik het maar weer es opgezet terwijl ik dit typ, heerlijk. Mijn Paganini, Bach, Hendrix, Beethoven en Mozart ineen… een virtuoos die bijna een soort van schilder, en typhypnose geeft… alsof het allemaal vanzelf gaat.     

Laat uw reactie achter

Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *