Beerput

Regelmatig op De Nuk een column van Jan van Piekeren. Vandaag over de Minister President.

Kut. Ik had me nog zo voorgenomen om me niet te laten pakken door de Corona waan-van-de-dag. Me niet te laten verleiden door Rutte; dat de aankomende verkiezingen gaan over een pandemie en niet over alle stront die boven is komen drijven. 

Wat ik me de afgelopen weken steeds weer opnieuw afvraag is hoe het mogelijk is dat ondanks al die stront, onze Mark steviger in het torentje zit dan ooit. 

Ik noem er een paar om het geheugen van vóór het nieuwe normaal een beetje op te frissen: “Toeslagenaffaires, weg bezuinigde IC bedden, onderwijzers die niet meer in de stad kunnen wonen door de huizenprijzen, 1 op de 6 Nederlanders die niet kunnen rondkomen. Mohammed die geen stageplek kan vinden door zijn postcode, de Groningse gasellende, de rechter die hem moet terugfluiten omdat hij schijt heeft aan de stikstofnorm, Amelisweerd vernietigen omdat asfalt bijna even heilig is als de vrije markt. Het door hem verzonnen superministerie van Justitie en veiligheid waar een handvol van VVD mastodonten vroegtijdig de eer aan zichzelf moesten houden, links voor naïef uitmaken terwijl hij zelf in het sprookje gelooft dat als het aan de top regent dat het naar beneden door druppelt, minimumlonen waar je nog geen kartonnen doos voor kunt huren, verdubbeling van de daklozen, wooncrisis, klimaatcrisis, alleen nog maar je recht kunnen halen als je genoeg knaken hebt, de menselijke waarde heeft helpen degraderen tot kosten en baten, van economie een exact vak heeft gemaakt, als liberaal zich tot het laatst verzet tegen het reguleren van cannabis en zo als “law en order” partij de georganiseerde misdaad blijft faciliteren, tijdens zijn tweede periode god heeft gevonden, doordrammen over vliegveld Lelystad, zijn eigen doctrine ontkennend.

Alleen informatie met de kamer deelt als het door journalisten boven water wordt gehaald, zonder briefjes werkt, alles onthoudt en alleen zaken vergeten is als er om wordt gevraagd, de publieke omroep zover heeft uitgekleed dat journalisten geen geld meer hebben voor journalistiek, iedere partij die met hem in zee gaat tot op het bot uitkleedt, nog steeds lult over de middenklasse, het migratiedossier geen stap verder heeft gebracht, de gemiddelde jongere rond zijn dertigste aan de beurt is voor een betaalbare woning, flex-contracten die in veel branches eerder norm zijn dan uitzondering, zoveel mogelijk stront over de schutting van de gemeente heeft gegooid, de GGZ kapot heeft bezuinigd, de ratrace georganiseerd heeft zodat burnouts en verslavingen door het dak heen gaan.

De vervuilers nog nooit een cent heeft laten betalen, de cultuursector kapot heeft gemaakt, alle rekeningen bij volk neergelegd, studieschulden faciliteert, de suikertax met coca cola bespreekt, kritisch denkende mensen wel heel snel wappies noemt, graag naar een festival gaat, net zo goed piano speelt als Thierry Baudet, denkt dat repressie het beste in mensen naar bovenhaalt, het systeem zo heeft opgetuigd dat mensen potentieel niet deugen en dan heb ik het nog niet gehad over de steeds groter wordende ongelijkheid waardoor mensen naar de flanken worden gedreven en radicaliseren, en…zo…voort…..

Deze man die, zoals je hierboven duidelijk kunt lezen, nooit het verwijt zal kunnen krijgen, dat hij de afgelopen jaren heeft stilgezeten, staat dus een paar weken voor de verkiezingen, in de peilingen, gewoon weer ruim bovenaan. Hoe kan dat nou? 

Volgens mij is het nog niet zo beslist als het wel lijkt. Op het eerste gezicht lijkt het een oneerlijke strijd. De campagnes kunnen door Corona niet echt op stoom komen. Terwijl de andere partijen proberen om online het verschil te maken omdat ter land, ter zee en in de lucht er deze keer niet in zit, mag onze demissionaire Minister President, in goed doordachte persconferenties het volk toespreken over de pandemie en zodoende Corona op de kaart blijven zetten als het belangrijkste thema van de aankomende verkiezingen.

Voor de oppositie wordt de belangrijkste taak om tijdens de TV debatten Corona links te laten liggen en te pareren met de eindeloze bak stront die in de pandemie rond drijft en waar we de komende jaren naar toe drijven. 

Het wordt bloedspannend. Helpt de Britse variant de VVD weer in het torentje of gaat de meurende beerput ervoor zorgen dat drie kabinetten Rutte scheepsrecht genoeg is en dat het tijd wordt voor een andere richting. 

Misschien wel een richting dat we als samenleving weer samen gaan leven.

Jan van Piekeren

Lees ook de maandelijkse column van Jan op https://www.straatnieuws.nl/