In de tijd dat overal standbeelden omver gaan zijn in Utrecht twee iconen gevloerd die beslist overeind hadden moeten blijven. Wouter de Heus en Ingmar Heytze. Beiden moesten stoppen als vertrouwde columnisten van het AD/UN.
Allebei ankers met een eigen ondergrond en een vast publiek van liefhebbers. Dat is toch niet voldoende gebleken om ze in de krant te houden. Jammer voor Wouter en Ingmar. Niet goed voor de krant. Pijnlijk voor de lezers.
Wouter was nooit de grootste stilist van de twee, maar wel duidelijk, recht voor zijn raap. Een bezield waarnemer, met een warm hart voor de algemene publieke zaak en de gewone burger. Politici konden van hem onder uit de zak krijgen. Hij omschreef zijn bezieling onlangs nog zo: ‘Zoals u zich kunt voorstellen, ben ik een enorme liefhebber van de lokale democratie. Anders had ik daar twintig jaar ook geen wekelijkse column over kunnen schrijven. Europa zegt mij zo veel minder en Den Haag is mij vaak te abstract. Maar neem dan de provincie Utrecht met haar mooie dorpen, lieflijke stadjes en grote centrumgemeente. Politiek die ergens over gaat, dicht bij de mensen met hun alledaagse vragen en problemen. Dat is mijn warme bad. Of het nu gaat om het immer wankele bestuur van Stichtse Vecht, de heisa tussen IJsselstein en Montfoort, het chagrijn van Harmelen binnen Woerden of het nieuwe Vijfheerenlanden: ik hou mij daar graag mee bezig.’
Kritisch als hij is, had ook Wouter grote moeite om iets scherps te zeggen over Jan van Zanen. Als menig Utrechter werd hij overvallen door Van Zanens vertrek naar Den Haag. Inmiddels is wel duidelijk hoevel druk er door de VVD-top op Jan is uitgeoefend om Utrecht te verruilen voor de residentie. Wouter de Heus had meteen een aanbeveling voor de keuzecommissie voor een nieuwe burgemeester van Utrecht: Van Zanen 2.0, man/vrouw.
Met dergelijke regels konden de lezers hun eigen mening scherpen, dan wel het grondig oneens zijn met de columnist. Zo heeft De Heus het dus twee decennia aangepakt.
Ik begrijp dat Wouter de Heus en Ingmar Heytze zijn geschrapt door een nieuwe chef afkomstig uit Rotterdam
Met Ingmar Heytze was het anders. Hij was natuurlijk ten eerste de gevoelige poëet die zich steeds meer ontwikkelde tot dichterlijk observator. Het was het hart van zijn obversaties uit de Utrechtse binnenstad. Ingmar kon middeleeuws baksteen laten vloeien in sierlijke woordenstromen vol innerlijke inzichten. Zo werd hij meer de beschrijver van en denker over wat er schuurde in de stad, maar ook wat er glansde. In dat alles vloeide permanent mededogen mee. Of zoals hij het in een van zijn laatste columns zei: ‘Als je warmte wilt verspreiden, moet je er eerst zelf in hebben gebaad.’
In diezelfde column schreef hij ook: ‘Overigens heb ik deze week gehoord dat eind juni mijn laatste column in de krant zal staan. Sindsdien heb ik het koud. Nog acht stukjes te gaan. Ik mis u nu al.’
Zelf wilde ik als middelbare scholier na het lezen van de stukken van Nico Scheepmaker en Jan Blokker in de Volkskrant ook heel graag columnist worden. Het is me afgegaan met wisselend succes, voor regionale kranten, tijdschriften en de omroep. Voor de Hilversumse zender bracht ik columns over kunst, cultuur, de Tour de France – van alles. Herhaaldelijk werd daar een eind aan gemaakt door een chef, tot nieuwe chefs me weer vroegen om door te gaan. Zo is het gegaan van 1996 tot 2013. De dag brak aan dat ze begonnen over mijn tone of voice – einde verhaal. Zo gaat dat op dat slagveld, ondanks de luisterfans.
Ik begrijp dat Wouter de Heus en Ingmar Heytze zijn geschrapt door een nieuwe chef die afkomstig is uit Rotterdam. Zijn naam is hier het noemen niet waard als de boekhouder die hij is, louter lettend op de klicks die de columnisten scoorden, zonder verder rekening te houden met hun betekenis voor het Utrechtse publiek van de krant. Ze hebben het in ieder geval nog langer uitgehouden dan Nico Dijkshoorn die bij de Volkskrant moest stoppen aan het begin van dit jaar. Vincent Bijlo was al langer weg gebonjourd bij het AD. Hij had daar nog een pittige discussie over met hoofdredacteur Hans Nijenhuis. Die zei tegen Bijlo dat er aan alles een keer een eind komt. ‘Aan jouw tijd als hoofdredacteur ook,’ heeft Vincent fijnzinnig geantwoord.
Nu Jerry Goosens nog en er is geen enkele reden meer om die krant nog te lezen.
Zal wel een hippe influencer voor in de plaats komen.
Ik ben sinds 1974 abonnee van het AD voorheen het Utrechts Nieuwsblad.
Maar word zo nog meer ontevreden over de krant.
Het Utrechtse verdwijnt en ook in de krant. En daardoor word ik nog meer ontevreden over de krant.
Ze moeten zich in Rotterdam eens achter de oren krabben want op deze manier heb ik geen zin meer om abonnee te zijn, en ik denk dat ik niet de enigste ben.
Corrie Huiding-Stomp
Een chef uit Rotterdam?
Om met een beroemde voetbaltrainer te spreken: kutkrant!
Aan alles komt een eind. Nu nog het AD/UN.
Twee smaakmakers aan de kant gezet. Waar zijn ze mee bezig?
Dank je wel voor je column!
De kwaliteit van het Algemeen Dagblad is er niet beter op geworden. Veel reclame weinig diepgang. Vooral lokaal weinig informatie over politiek. Alleen jouw stukjes hebben nog wat diepgang en een kritische noot. Kortom groot gemis. Ik hoop dat je een grotere rol krijgt bij het AD met mooi Utrechtse politieke verslagen.
Mooi verhaal!
Maak maar een programma voor Radio Emmeloord naar volkomen eigen inzicht.
Ooit had je het Utrechts Nieuwsblad met journalisten als Pieter van der Vliet, Dick Fransen, Louis Engelman, Ton van den Berg. (ik vergeet er ongetwijfeld nog een stel te noemen) Dat waren geen onderzoeksjournalisten omdat onderzoek standaard bij hun werk pasten. Echte journalisten dus
Nu heb je het AD/UN, waar we lezen over de vijf leukste koffiezaakjes en het duurste huis van de stad. Dat mensen met opvattingen zoals de Heus en Heytze niet meer welkom zijn is tegen die achtergrond niet moeilijk te verklaren.
Het is natuurlijk ook een schande dat er geen behoorlijk Utrechts Nieuwsblad is.
Kèn wel jánkuh!
Het AD/UN heeft geen hoofdredacteur maar een regiomanager. Dat is een soort onderknuppel die de orders vanuit het hoofdkantoor uitvoert. Hoeft geen enkele binding met de stad te hebben. En daar gaat het fout. Bij de krant werken echt geen slechte journalisten maar de visie van bovenaf is beroerd. Niet zo gek met een Hans Nijenhuis aan het stuur die sinds zijn aantreden een spoor van vernieling heeft achtergelaten.
De ‘Kaalslag’ gaat onverminderd door!!
Eens Bart. Er werken genoeg goeie collega’s bij de krant. Daar hoort de flankering door Wouter, Ingmar en Jerry gewoon bij. Maar zoals ik al constateerde, ook uit eigen ervaring: hoeveel fans je ook hebt als columnist, je gaat er toch aan op een dag.
Ik ben van de Volkskrant destijds overgestapt naar het AD/UN vanwege de lokale betekenis. De combinatie van een landelijke krant met lokaal/regionaal nieuws maakt dat ik de krant vaak lees. Maar vooral door de duiding van dwardenkers, de beschouwingen van zeikerds en de betrokkenheid van doenschrijvers, zoals deze columnisten. Allemaal redenen iedere dag de columns te lezen die er toe doen. Jammer dat dat stopt. Ook gaat de taak die de journalistiek heeft om lokale bestuurders en raadsleden kritisch te volgen met het vertrek van deze columnisten zo de prullenbak in. Het AD/UN haalt een stukje ziel uit de krant. Ben benieuwd wat er over blijft
Ik ben wat betreft journalistiek jaloers op Amsterdam. Met het Parool heeft die stad een krant die weet wat er leeft. Goede journalistiek met scherpe columnisten. Echt een krant van de inwoners. AD/UN is vooral oppervlakkig met af en toe wat onderzoeksjournalistiek. Maar dat laatste is zeker geen speerpunt. Naar RTV Utrecht kijk ik niet. DUIC was een interessante nieuwkomer maar is een spreekbuis van de gemeente geworden. En De Nuk kiest niet voor actueel nieuws. In het huidige speelveld geen vreemde keuze, maar misschien is een herpositionering niet zo gek. Want het blijft tobben in onze stad.
Blijven over Jerry Goosens en Marieke Dubbelman. Te weinig om abonnee te blijven.
De Domtoren staat zich stilletjes achter zijn steigers te schamen.
Dit is een vreselijk dom besluit!
Wij lezen al vanaf het begin het AD, een Utrechtse krant! Er was thuis al twijfel om met het AD door te gaan, maar ik wilde het AD persé blijven lezen om onder andere de geweldige vaak zeer rake stukken van Wouter de Heus, Jerry Goosen, Marieke Dubbeldam, Ingmar! Waar in het Utrechtse worden nog kritische stukken geschreven over bij voorbeeld bestuurlijk Utrecht! Wouter sloeg wel hééél vaak de spijker op de ambtelijke kop! Moet hij daarvoor stoppen? Nee toch?!
Utrecht heeft onderhand 400.000 inwoners! Zorg svp ook voor een goede, inhoudelijke en treffende nieuwsgaring! Dat hoort bij zo’n stad en niet alleen simpele mededelingen! En er moet zeker binding zijn met de stad waarvoor je werk uitvoert! Misschien is dat wel het probleem bij het AD!
Dat gaat abonnees kosten!
Een chef van een Utrechtse krant hoort in Utrecht te wonen. Alleen dan heb je feeling met de stad en ken je de waarde van deze twee columnisten.
Heb dit artikel met alle zeer terechte reacties (niks aan toe te voegen) maar gewoon doorgestuurd naar die ‘verlichte despoten’ in Rotterdam. Meer kan ik niet doen!
Wouter de Heus was een columnist die het waagde ons stadsbestuur kritisch te volgen. Dat wringt vanouds in deze Utrechtse krant. Mag ik u er aan herinneren dat voormalig hoofdredacteur Arjeh Kalman – in de tijd van burgemeester Aleid Wolfsen – wekelijks overlegde met deze burgervader over wat de krant wel en niet over het stadsbestuur mocht schrijven. ik vond Wouter juist omdat hij niemand spaarde- ook mij niet- een goede journalist.De verse Rotterdamse hoofdredacteur denkt daar anders over. De klasbak!.