Open je een Walvis? Doop je ‘m dan, zoals een schip? Nee, hij ligt al in het water. Of zij natuurlijk. Laten we het erop houden dat vandaag om 16.00 uur de Walvis, ‘The Skyscraper’ dus, officieel welkom wordt geheten door de Utrechtse loco-burgemeester Victor Everhardt, verantwoordelijk voor het stationsgebied en het milieu. Samen met initiatiefneemster Marleen van Rijswick, hoogleraar Europees en nationaal waterrecht aan de Universiteit Utrecht, zullen zij de Walvis uhm… nou ja, inhuldigen dus.
Op de laatste dag voor de welkomstceremonie gutst de regen uit de lucht. De verkeersregelaars staan tegen de gevel van ‘Het Gegeven Paard’ geplakt: nee, ze hoeven niet bang te zijn voor een volksmassa op de brug. De meeste mensen haasten zich naar binnen of naar het station.
Kunstenaar Jason Klimoski van studioKCA en zijn technische medewerker van de Triënnale uit Brugge, Vincente de Waele, hebben over dikke jassen en mutsen hun regenpakken hoog dichtgeritst. De hoogwerker staat geparkeerd op de brug en heeft plaatsgemaakt voor een kraan, want daarmee kunnen ook de achter- en zijkant van de Walvis worden bereikt. Jason en Vincente passen en meten de laatste stukjes plastic op de naden van de Walvis, daar waar de afzonderlijke delen aan elkaar zijn gemonteerd. Een secuur werkje, wat vandaag door de regen en de wind niet écht makkelijker wordt gemaakt. Maar ze werken stug door. En zie. Dan breekt de zon door. De duimen van de mannen gaan omhoog. Het is gelukt, “It’s a wrap!” . De machinist van de kraan zwiert het bakje terug naar de kant.
Fier staat de Walvis in het midden van de Catharijnesingel, tegenover TivoliVredenburg. Daar zal ‘The Skyscraper”, zoals hij officieel heet, de komende zes maanden voor iedereen te bewonderen zijn. Een vrolijk symbool dat vertelt over de plastic soep in de oceaan en onze spilzucht Zoals Jason Klimoski van de week al zei: “Die plastic soep zie je niet, maar deze walvis valt niet te negeren.”
Laat uw reactie achter
Reactie