IJs en Zopie, de ijswinkel aan de Twijnstraat 79, bestond gisteren 15 jaar. Een onderneming met een bijzondere structuur. Want sinds de oprichting heeft de eigenaar de leiding uit handen gegeven aan een team studenten. Zelf heeft hij er nog nooit een ijsje verkocht.
Hoe begon het? Eind 2005 zit Pieter van de Vliet in de stoel bij zijn vaste kapper Your Look. Daar hoort hij dat de kapsalon naar de hoek gaat verhuizen. Dat komt goed uit, want hij is op zoek naar een pand om een ijswinkel te openen. De huur (later koop) is snel beklonken en IJs en Zopie is een feit. Een zaak die niet alleen in de zomer maar het hele jaar door ijs verkoopt. (“Waarom niet? ijs is toch altijd lekker” is het uitgangspunt van Van de Vliet.)
Vanaf de eerste dag wordt de zaak gerund door een team van zo’n 15 studenten van de roeivereniging Orca. Ze hebben daarmee een leuk bijbaantje en leren ondernemen. Aan het eind van het jaar krijgt Orca de helft van de winst om te investeren in de club. Zelf verkocht oud-roeier Pieter van de Vliet in al die jaren niet één ijsje. “Ik ben nooit in de zaak”, zegt hij lachend.
Maar gisteren was hij er wel. Het was immers feest. Vanwege alle beperkingen zonder toeters en bellen. Een ballonnetje met het getal 15, dat was het wel. En er was een boekpresentatie. Want 15 jaar IJs en Zopie bleek voor Pieter van de Vliet een mooie aanleiding om zich te verdiepen in de geschiedenis van het pand Twijnstraat 79. Drie maanden lang struinde hij archieven af, bestudeerde hij aktes vanaf 1650 tot heden en speurde in tal van openbare online-bronnen. Zonder specifieke historische kennis (hij studeerde natuurkunde) wist hij verleden van het pand maar ook van de Twijnstraat bloot te leggen. Daarbij hadden de personen en winkels zijn speciale aandacht.
Zijn zoektocht (“het was verslavend, steeds ontdekte ik weer nieuwe dingen”) resulteerde in het boek “Van Grutterij tot IJswinkel.” Het eerste exemplaar werd uitgereikt aan Robin van Essen, lid van het buurtcomité Twijnstraat en zelf intensief op zoek naar de geschiedenis van de “Joodse Huizen” in de Twijnstraatbuurt. Het was mooi om de twee amateurhistorici na afloop van het feestelijke moment in gesprek te zien. Bevlogen werd in de ijswinkel de geschiedenis van de oudste winkelstraat van Utrecht gedeeld. Voor van de Vliet zit het erop. (“Ik ben in een zwart gat gevallen”)
Hij verdient een groot compliment voor zijn werk. In een korte onderzoeksperiode heeft Van de Vliet een belangwekkend stuk Utrechtse geschiedenis vastgelegd. “Van Grutter tot IJswinkel” , fraai vormgegeven en voorzien van schitterende foto’s, is te koop bij IJs en Zopie.
Robin van Essen gaat verder met zijn speurtocht naar de “Joodse Huizen” die uiteindelijk moet leiden tot de plaatsing van een aantal stolpersteine in de Twijnstraat.
Lees hier het verhaal dat de NUK eerder met Robin plaatste.
Laat uw reactie achter
Reactie