Een voorbeeldige uitslag. 35 procent voor GroenLinks/PvdA, 11,5 voor D66, 9,9 voor de PVV, 11,3 voor de VVD. De verhoudingen zijn duidelijk, met die grote meerderheid van het verenigd linkse blok. Het gedroomde resultaat voor de landelijke verkiezingen, maar zo is het niet. Het zijn de sterk afwijkende cijfers van Utrecht. De Domstad als progressieve oase in het centrum van een zwaar verrechtst Nederland.
De natie is in rep en roer over de staatsgreep, gepleegd door Geert Wilders en zijn aanhang. Ook Wilders zelf moet verrast zijn door de ongekende omvang. Hij kende zijn fans natuurlijk wel – allemaal mensen die minder Marokkanen willen zien, geen enkele asielzoekers meer willen toelaten en moskeeën zien als slooprijpe gebouwen. Het is het volk dat eerst achter Pim Fortuyn aan liep, volledig wars van de Haagse bestuurselite. Ze voelden zich niet gehoord door de politiek, werden onderdeel van de Kloof die zich steeds verder verdiepte. De revolte van de LPF werd na de moord op Fortuyn spoedig neergeslagen, vooral door onenigheid in eigen kring.
De traditionele partijen waren geschrokken, maar kregen de macht terug. Eerst een lange periode Balkenende, daarna een nog langere tijd Rutte. De PvdA liep grote schade op door deelname aan een van de VVD-kabinetten.
Al die tijd bleef de onvrede van mensen die meenden dat hun Nederland verloren was gegaan.
De verkiezingen van 2023 zijn uitgelopen in een drastische afrekening met de regeringspartijen die puinhopen veroorzaakten in het toeslagenstelsel, het natuurbeleid en de bodem van Groningen. De partijenpeilers hebben ongelijk gekregen. De wrevel onder de mensen bleek nog groter dan gedacht. Het is treffend uitgedrukt in de historische zetelwinst van de PVV.
Thuis heb ik de vol verwondering de exitpoll van 21.00 gezien, spoedig gevolgd door beelden van winnaars en verliezers. Een glunderende Wilders, beteuterde Yeşilgöz, verslagen Jetten, opgewekte Omtzigt, verbeten Timmermans. Hier had een electorale aardbeving plaats gevonden. De wens om tot een nieuwe bestuurscultuur was al veel langer manifest, maar niemand kon bedenken wat het vaderland aanmoest met de rechtse regering die uit de stembus rolde.
Ik ging nog even naar de verkiezingsavond in TivoliVredenburg. In de Ronda was het niet het gehoopte feest geworden. Er hing een gedeprimeerde sfeer onder het grotendeels jonge publiek. Ze hadden het landelijke feest van GL/PvdA willen meevieren. Van achter de gesprekstafel klonk: ‘Het is anders verlopen dan was verwacht. Nu moeten we ons organiseren en de straat opgaan.’
Het onbegrip was duidelijk voelbaar, maar hier zaten ook mensen met andere zorgen dan de kiezers van de PVV. Het ging uit als een nachtkaars in de Ronda. Ze maakten er eerder een eind aan dan gepland stond.
De overwinning van de PVV trekt veel aandacht in de buitenlandse media. De Vlaamse VRT denkt dat het ‘aartsmoeilijk’ wordt om een regering te vormen. CNN hield de Amerikaanse kijkers voor dat er een Europese trend bevestigd is met steeds meer winst voor rechtse populisten.
Die buitenlandse journalisten zouden voor het contrast ook moeten afreizen naar Utrecht. Het is een volslagen tegengesteld plaatje, om niet te zeggen het ideale. Utrecht deelt dat met Amsterdam waar GL/PvdA ook met ruime voorsprong heeft gewonnen en de PVV zijn geringe plaats moest kennen. Het geeft op zijn minste aan hoe groot het onderscheid is. Natuurlijk zijn het heel elitaire en multiculturele steden – alles waar ze elders op het platteland niets van moeten hebben. In alle zorg om de verrechtsing is het goed om aan het buitenland te vertellen dat er in dat rare landje nog een paar krachtige linkse bolwerken overeind zijn gebleven.
Van de rivieren tot de zee is het niet overal PVV.
Beste Redactie laat u ook zien op deze site dat er iets van tegengeluid mag zijn in Utrecht!
De echte redenen voor de enorme overwinning van de PVV, zijn niet Islamofobie of immigratie als op zichzelf staand thema, maar hele andere zorgen die leven onder grote delen van de bevolking.
Grote delen van de samenleving dreigen namelijk richting (en onder) de armoedegrens te verdwijnen. Inflatie in de breedte, hoge energie- & brandstofkosten, onbetaalbaar wonen, afbraak van bestaanszekerheid & (ouderen-)zorg, dat zijn zaken die mensen tot wanhoop drijven.
Het oude partijkartel kiest er bewust voor om telkens de “Islamofobie”- en “uitsluiting van grote delen van de bevolking”-kaart tegen Wilders te trekken. Maar dat is enkel ‘framing’ van de PVV, als onderdeel van een door hen bewust gevoerde identiteitspolitiek.
Identiteitspolitiek wordt door ALLE politici al jaren lang bedreven, of het nou over vrouwen-vertegenwoordiging in leidinggevende functies gaat, gender identiteit, huidskleur, religie, afkomst etc. De keuze daarvoor is ±15 jaar geleden gemaakt, en het Woke-virus is daarvan de exponent (incl. aantoonbaar sustainability, inclusivity, diversity & equitable wealth distribution geklets).
Identiteitspolitiek is (historisch) namelijk (altijd) het antwoord van politici in de omstandigheid dat ze niet meer weten hoe de echte problemen van mensen op te lossen. En de reden dat er geen eenvoudige oplossing voor die problemen is, is dat de Ponzi in het Westen al decennia niet meer kan voldoen aan haar ‘embedded growth obligations’.
Die falende Ponzi is de onderliggende oorzaak van de problemen waar mensen mee kampen, een fundamenteel probleem waar het hele Westen mee te maken heeft. En de gevolg-problematiek daarvan, komt nu, door de bewust door het Westen uitgelokte proxy-oorlog met Rusland, enkel verder aan de oppervlakte (en de echte ellende moet nog komen).
En de politiek, die daar bewust van wegkijkt, maakt de problemen enkel groter via schijnoplossingen, zoals 15 jaar lang excessief expansief monetair beleid (rijk werd enkel rijker, woningen onbetaalbaar, arm armer) en inmiddels via proxy-oorlogen.
Identiteitspolitiek is het perfecte instrument om de aandacht van (het feit dat je geen antwoord hebt op) de echte problemen van mensen, en de onderliggende oorzaak niet eens benoemt, af te leiden, en daarmee de “goedkoopste” manier om (desondanks) toch kiezers voor je te blijven winnen.
Laat de PVV nou net de enige partij zijn die de echte problemen van mensen wèl centraal stelt: Toenemende armoede, onbetaalbare primaire levensbehoeften, afbraak bestaanszekerheid & (ouderen-)zorg, chronisch tekort aan betaalbare koop- & (sociale) huurwoningen, etc.
De overwinning van de PVV heeft dus weinig tot niets met Islamofobie & uitsluiting van doen, hoe graag identiteitspolitici zoals Timmermans dat valse ‘frame’ ook blijven herhalen, maar alles met gebrek aan adressering door politici van de echte problemen waar mensen mee kampen, laat staan het onderliggende probleem.
Je zal
Maar in een andere plaats dan Utrecht of Amsterdam wonen in Nederland. Dan ben je nu fijn weggezet ( zoals zovaak ) als Ultra rechtse nitwits . Misschien zijn de Geert stemmers daarom zo ontevreden .
Ook ik ben geschrokken van de overwinning van Wilders. Maar deze is wel mede veroorzaakt door de arrogantie van linkse bestuurders die al jaren hun ogen sluiten voor wat er zich in de samenleving afspeelt. Dat dit in Utrecht niet wordt afgestraft heeft alles te maken met de samenstelling van de bevolking. De hoogopgeleide bakfietsouders zitten er warmpjes bij.
De laatste socialist in Utrecht was Hans Spekman.
Deze “journalist” laat wel heel duidelijk z’n politieke voorkeur merken.
Bestaat neutrale berichtgeving nog?
Staatsgreep??
Een staatsgreep, coup, coup d’état of putsch is de (poging tot) illegale afzetting van een regering, meestal door een kleine groep van een instelling van de bestaande staat – gewoonlijk door het leger – om de afgezette regering te vervangen door een andere instelling; hetzij burgerlijk, hetzij militair. (wikipedia)
Daar is mij niets van bekend.
Het is de taak, sterker de plicht, van een columnist om een mening te verkondigen. Neutrale berichtgeving hoeft in zijn geval niet. Als lezer hoef je die mening niet te delen. Dat doe ik in dit geval ook niet. Want wat een vreselijke politiek correcte column is dit. En dan praten over een staatsgreep. Pardon? Ik stem niet op Wilders maar probeer zijn aanhangers te begrijpen. Dat zou deze columnist ook eens moeten doen.