Taxichauffeurs weten van alles. Ik heb daarvan een overtuigend voorbeeld. in de tijd van de Rote Armee Fraction schoot Knut Folkerts op de Croeselaan een politieman dood. De krant wilde meer weten over de dader en stuurde mij er op uit. In Karlsruhe vertelde ik een taxichauffeur wat ik in Duitsland kwam doen. ‘Zijn ouders wonen hier’, zei de man. ‘Ik rij je er wel heen’.
De ouders hadden het na een paar dagen al totaal gehad met de Duitse sensatiepers en met journalisten in het algemeen Maar omdat ik helemaal uit Utrecht kwam mocht ik toch binnenkomen. Soms zit het tegen, soms zit het mee.
Ik durf er om te wedden dat je, als je op het station van bijvoorbeeld Apeldoorn aan een taxichauffeur vraagt of hij je naar een prostituee kan brengen, hij er wel een paar weet. Voor elke klant die hij op zo’n adres aflevert zit er voor hem ook nog wel iets in, denk ik.
Een bezoek aan een prostituee duurt meestal niet zo lang. Het is daarom niet gek om de taxi te laten wachten. Bij ons in de straat gebeurde dat vaak. En omdat in die tijd de diesel nog goedkoop was (en de winters koud) liet de chauffeur de motor draaien. Dat gebrom kon je in onze slaapkamer nadrukkelijk horen. Twaalf uur ’s avonds, twee uur ’s nachts.
De straat in kwestie is de Dickenslaan in Oog in Al. Wij woonden daar tot 1980 in een benedenflat. Boven ons waren nog drie etages. Een lift was er niet.
De prostituee zat met haar man of vriend en twee waanzinnig grote honden op de bovenste verdieping. Voor de honden waren de trappen een marteling, dat kon je horen aan hun gekerm.
Ik vertel dit alles omdat de Commissie Sorgdrager de gemeente nu in overweging geeft thuisprostitutie te legaliseren. Vroeger, in de tijd van het Zandpad, kwamen er uit woonwijken weinig klachten over overlast door prostitutie, maar de laatste jaren is dat veranderd. Volgens Sordrager zou legalisering kunnen helpen. Je kunt alles dan beter regelen.
Ik heb wel eens lelijke dingen geschreven over woningbouwverenigingen, maar dit keer sta ik pal achter ze. Niet doen, zeggen ze. Je krijgt het niet zo geregeld dat anderen er geen last van hebben.
Hoe zou oud-minister Sorgdrager zelf wonen? Vast niet in een flatgebouw van vier verdiepingen zonder lift.
Ik woonde ook een aantal jaren naast een (verslaafde) prostituee met haar geweldadige drugsdealende vriendje/pooier. Gehorige huizen, geweld, junks, seks, verkrachting, geschreeuw, brandstichting, bedreiging, noem het allemaal maar. Dag in, dag uit ellende en narigheid.
Je kunt het beroep van prostituee lekker romantiseren en onschuldig laten lijken en soms is er ook niet veel aan de hand. Maar meestal komt het met een hoop andere ellende.
Als je heel goed zoekt dan is er in het plaveisel van de Croeselaan een steentje terug te vinden, wat herinnert aan de moord op de politieagent, 22 september 1977. De tekst op het steentje is nogal lafhartig. Alsof het om een verkeersongeluk zou zijn gegaan.