Stut op bezoek

We zien onze verkopers een keer per week. Dan halen ze hun verdiensten op en kunnen wij hun verhalen aanhoren en zo nodig noteren. Deze woensdagochtend zouden er twee theatermakers van STUT komen kijken. Op zoek naar talent? Geen idee, we gingen het zien. Een bestuurslid zou ze opvangen, dus voor ons was er geen reden om in paniek te raken. Maar dat bestuurslid belde ziek af, of wij de honneurs wilden waarnemen. Hmmm, theatervolk… als ze maar niet vervelend worden!

Ik was keurig op tijd, maar de dames waren reeds binnen in het kantoortje. Iemand anders had ze binnengelaten. En voor ik het besefte stonden zij buiten met de verkopers te praten en zat ik binnen. Opgesloten. Want ik had de sleutel van deur nog niet kunnen regelen. Hoe waren ze binnengekomen? Geen tijd om dat uit te vlooien, er stond al een rij verkopers mij aan te staren. Met die blik van schiet-eens-op-Dries.

Alles ging goed met die theatermakers en de verkopers. Was het omdat ik opgesloten zat? Zou kunnen. De dames wisten dat je mensen niet moet overvallen met vragen. Het kletste er lustig op los. Tja, maatschappelijk geëngageerde theatermakers en dan ook nog eens pro’s, waar maakte ik me zorgen over. Slechts één verkoper liep even rood aan bij woorden als ‘productie’ en ‘theater’. Hij was namelijk in het verleden gevraagd voor een TV documentaire over daklozen en was er genadeloos uitgeknipt. Uiteindelijk wilde hij er toch meer van weten, dus van dat STUT.

Nee, lekker bezig met Straatnieuws. Verhalen ophalen en verkopers steunen. Plannekes uitbroeden met STUT, why not. Met dit linkje kunt u helpen. En Straatnieuws lezen, mocht u geen verkoper tegenkomen.