“Zou je dat nou wel doen? Een goed lopende zaak verkopen en kiezen voor een onzekere toekomst?” Vrienden van Ron Kievits vonden zijn afscheid van Visjes in de Twijnstraat een grote gok. Ron zag het anders. “Ik zie wel hoe het afloopt.” Ruim zes maanden nadat hij zijn winkel verkocht, spreken we hem. “Ik heb er geen dag spijt van gehad.”
Er waren voor Ron twee redenen om met Visjes te stoppen. Zijn vrouw Klaske die de ziekte van Lyme had en telkens opknapte als ze met vakantie in Gambia waren. Een verhuizing naar het Afrikaanse land stond in de planning. Die reden verviel toen Klaske herstelde. De andere reden was dat Ron simpelweg klaar was met de winkel.
“De lol was er vanaf. Ik had vijf jaar in de Nachtegaalstraat en daarna vijftien jaar in de Twijnstraat gestaan. Ik was de lange dagen zat en had er gewoon geen plezier meer in. Het contact met de klanten bleef leuk maar vooral het gedoe met het personeel ging me tegenstaan. Veel personeelswisselingen, medewerkers die er met geld en goederen vandoor gingen. Op een bepaald was ik genoodzaakt om te stoppen met contant geld. Als je met chagrijn naar je werk gaat, kan je beter stoppen. En die keuze ging me heel makkelijk af. Ik ben opgeleid als kok dus er is werk genoeg.”
Ron verkocht de zaak, ging met vakantie en nam de tijd om over zijn toekomst na te denken.
“Ik kom alleen maar vrolijke mensen tegen”
“Ik had een foodtruck die ergens in een weiland stond. Nooit wat mee gedaan. Daar zag ik wel mogelijkheden in. Ik heb de truck opgeknapt en ben straatvoer.nl begonnen. Twee dagen in de week ga ik daarmee het land in om eten te verkopen bij personeelsfeestjes, jubilea en andere festiviteiten. Ik verkoop fish and chips, allerlei soorten frites en pannenkoeken. Het is ontzettend leuk werk. Ik kom alleen maar vrolijke mensen tegen.”
De resterende dagen laat Ron zich inhuren als kok. “Ik werk veel voor cateraars. Als zzp-er kan ik zelf bepalen waar ik werk. Is de sfeer niet goed, dan ben ik zo vertrokken. Het is de bedoeling dat ik uiteindelijk vooral met de foodtruck mijn geld verdien.”
Zijn vrouw is inmiddels volledig genezen van de ziekte van Lyme.
“Jarenlang zat ze in een rolstoel. Dat is verleden tijd. Klaske is na een zware periode een heel ander mens geworden. Of het voor mij ook zwaar was? Zo heb ik dat nooit ervaren. Ze is altijd gewoon mijn meissie gebleven. Dat verandert toch niet door zo’n ziekte?”
Goede keuze Ron,
Geniet samen van elke dag.
Ik heb eigenlijk hezelfde gedaan . Na 30 jaar Nobilia sieraden, gestopt en geemigreerd naar
Curacao.
Geen dag spijt van gehad. Gewoon je ding doen , maar dan zonder die eeuwige verplichtingen van
een winkel met een werkweek van zestig uur en meer.
Chiel Hendriks
Beste Ron.
Goed verhaal! Fijn dat het goed gaat en dat je vrouw helemaal hersteld is. Nu wil het geval dat een vriendin van ons aan dezelfde ziekte lijdt, al jarenlang. Zou je mij willen vertellen wat voor behandeling je vrouw heeft gehad?
Alvast dank.
Gr. Hans Akerboom
Precies dat Chiel. ?
Hans, stuur ff een mailtje naar gast@straatvoer.nl
Groet Ron
jammer dat sinds de verkoop de kwaliteit en hygiene achteruit is gegaan op de Twijnstraat, ik heb t gevoel in een snackbar te zijn beland sindsdien, ik mis de bezieling die er wel was met Ron achter de vitrine! een voorbeeld: het beslag waar de lekkerbek, kibbeling en mosselen in wordt gebakken heeft een overheersend kruidenmengsel er doorheen, dus alles smaakt hetzelfde.
Dat was voorheen absoluut niet het geval!