Opdringerig + zwervers = oei

De expositie Het Ogenblik in het Zocherpark is nu, nog voor de presentatie van vanmiddag, mediamiek al een groot succes. Zelfs dagen nadat het besluit dat de paaltjes toch de grond mogen, komt het AD nog met dit ‘premium’ verhaal <https://www.ad.nl/utrecht/onvrede-over-fotos-van-zwervers-in-utrechts-park-bespaar-wandelaars-deze-opdringerige-beelden~ac91bab0/> . Kop: Onvrede over foto’s van zwervers in Utrechts park: ‘Bespaar wandelaars deze opdringerige beelden’. Wie het stukje leest, leest dus oud nieuws.
 
Vette kop. Opdringerig plus zwervers, oei. Ik heb het even nagevraagd, maar er staat niet èèn zwerver op de foto. Zwervers, en ik weet dat, zijn een uitstervend fenomeen en uitermate zeldzaam. De kop suggereert ook dat de inhoud van de kunst zou storen, want confronterend voor de rust zoekende burger. Wie zich inleest in deze dorpsruzie kan niet anders concluderen dat het helemaal niet de inhoud gaat maar over de afwijzing van het bezwaar van de stichting Singelgebied. Die willen het Zocherpark maagdelijk houden. Geen extra’s graag, gewoon de rust van bankjes, boompjes en een singel. Ruud Spaargaren is het gelukt om daar toch Het Ogenblik in te plaatsen. Gefeliciteerd Ruud en dat is alles. Natuurlijk heeft niemand wat tegen daklozen op foto’s in de openbare ruimte. Maar zodra die suggestie is gewekt, heb je vet nieuws en moet het daar over gaan. Opdringerig plus zwervers, lekker oei.
 
Ook opvallend: de indruk ontstaat dat het hier om een pure fotoexpositie gaat. Niet dus. Het zijn combinaties portretten van gedichten van het Utrechts Stadsdichters Gilde met portretten. Je loopt door dat park en je wordt niet alleen aangekeken maar er valt ook nog wat te lezen. Mooie gedichten. Mooie foto’s. Opdringerige kunst is wat mij betreft kunst die zijn werk doet.
 
Dus jammer dat de inhoud wat op de achtergrond is gekomen. Maar dat komt wel goed voor wie de komende weken het Zocherpark bezoekt. Of Straatnieuws leest. Of het bijbehorende boek koopt (17,50 info@weerzien.nu <https://Denuk.nl/stichting-singelgebied-maakt-bezwaar-tegen-foto-expositie-utrechtse-daklozen-in-zocherpark/info@weerzien.nu> )
 
Kado! Een opdringerig gedicht bij de foto van Willem:
 
 
CLEAN IN DE VIJFDE STROFE
 
Nog maar een pikkie ben je.
Het melkgebit pas uitgespuugd.
Je voelt hoe de straat zich in je vlees vernauwt tot smalle steeg.
In de palm van je hand knijp je de zon uit.
 
Boven je hoofd waait een dak weg.
Met de panden van je jas boots je een tent na.
Razendsnel richt je een doos in waarin je het lichaam
vouwt. Vanaf karton naar meisjes kijken.
 
Vloed. In halve liters tellen, de tijd wegklokken.
Lazarus tegen de bodem ketsen.
De zee vloeren met een vuilniszak, golven van plastic kneden.
Iemand neerhoeken voor een pluk shag.
 
Hoog Catharijne, jullie zijn met velen,
liggen als komma’s naar elkaar toe,
vormen een cirkel, ademen door denkbeeldige kieuwen.
Op de middenstip brandt de kleinste vorm van vuur.
Het is verboden om te keren, met de ogen te knipperen,
iets tegen het licht te houden.
 
Tweeduizend twintig, tien jaar droog.
Een muur om je lever.
Verdwijnen in de berekuil en als een stad tevoorschijn komen.
 
Wist je dat regen wel iets wegheeft van applaus?
 
Pauline Pisa