Gefeliciteerd Willem!

Omdat Willem Langerak 60 jaar wordt, rijden zijn treinen een dagje later

Willem in zijn winkel.

Ik zette mijn fiets neer bij slagerij Brouwer en met geen mogelijkheid kreeg ik het slot open. Wat een meevallertje: ik stond tegenover Langerak. Ik liep de zaak in en vroeg om WD40 voor het slot. “Nooit WD40 voor je slot! Daar moet je deze slotspray voor gebruiken”. Ik stond een paar minuten te hannesen en daar was Willem Langerak al! “Lukt het?” Dat is kenmerkend voor Willem. Niet alleen meedenken in de winkel, maar ook nog klantenservice wanneer je buiten staat. Voor dat ene schroefje, moertje of lampje dat nergens meer te krijgen is, moet je bij Langerak op de Burgemeester Reigerstraat zijn.

Jaarlijks verandert de ijzerwarenzaak vanaf 5 december in een plek om voor om te fietsen. In de etalage bouwt Willem een winterspoorbaan op. Niet zomaar een treintje, maar een locomotiefje met twintig wagonnetjes door een bijna echt sneeuwlandschap. “Dat treintje deed ik altijd al, maar toen mijn zwager overleed aan een hersentumor wilde ik iets doen voor het Hersenfonds. Ik bedacht dat mensen een wagonnetje konden “adopteren”. Voor een bedrag dat ten goede kwam aan het Hersenfonds reed er een wagonnetje rond met de naam van een kind of een bedrijf. Sommige mensen doen al vanaf het begin mee en hun wagonnetjes moeten steeds geüpdatet worden, bij een geboorte of een festiviteit. Ieder jaar is er een ander goed doel dat men kan sponsoren: Het Prinses Maxima Centrum voor Kinderoncologie of de Stichting Make A Wish. Bij gebrek aan ruimte kan ik maar twintig wagonnetjes laten rijden maar het zou makkelijk het dubbele aantal kunnen zijn. Behalve het treintje probeer ik ieder jaar ook weer een bewegend geintje te verstoppen: een man die hout staat te hakken of de deur van een WC die open gaat waar een vrouw op de pot zit. Bij mij thuis staat de baan al klaar en ik moet hem nu in de etalage gaan zetten, millimeterwerk”. Dit jaar zal het treintje niet op 5 december gaan rijden maar waarschijnlijk pas op de zesde.”

“De treintjes gaan dit jaar pas op 6 december rijden, want mijn verjaardag kan ik niet uitstellen”

Willem viert op 3 december zijn zestigste verjaardag met een bijzonder feest, of zullen we het een evenement noemen? Hij organiseert het samen met goede vriend Bernard Tomlow. Driehonderd mensen hebben een uitnodiging ontvangen, de dresscode is glitter en glamour. “Ik heb ook veel mensen van vroeger uitgenodigd, voor zover ik hun contactgegevens kon achterhalen”. Willem vertelt dat de voorpret van zijn gasten al is begonnen, waar haal je een glitterpak of jurk vandaan? Het kan de meeste mensen niet gek genoeg. “Want” zo vertelt Willem, “als je je niet aan de dresscode houdt dan val je op.”

Willem houdt zich verder een beetje op de vlakte over de aard van het feest. Maar zijn verjaardag blijft niet onopgemerkt. En het opruimen zal wel twee dagen in beslag in nemen.

“Vandaar dat de treintjes dit jaar pas op 6 december gaan rijden, want mijn verjaardag kan ik niet uitstellen.”

“Als er twintig man de zaak binnenloopt, vind ik dat alleen maar gezellig”

Willem en zijn buurman Vincent Verspeek malen ieder jaar van de Burgemeester Reigerstraat een waar ski-dorp. De gevels van hun zaken worden met hout betimmerd waardoor je vanzelf in de kerststemming komt. Willem houdt van zijn straat in Utrecht-Oost waar hij geboren en getogen is. “Ik ben geboren in de Emmakliniek in het Wilhelminapark, opgegroeid aan de Koningsweg en in de Eikstraat bij mijn opa en oma. Mijn ouders woonden aan de Koningsweg, ze waren druk met hun eigen zaak en ik was altijd bij opa en oma. Mijn vader had een installatiebedrijf met het magazijn aan huis en monteurs die de hele dag in en uitliepen. Ik ben reuring gewend en als er nu twintig man de zaak binnenloopt dan vind ik dat alleen maar gezellig. Ik heb een superjeugd gehad, we woonden boven de wasserij van Van der Voort en naast wasserij Aurora. Een speelplek om van te dromen.”

“Een speelplek om van te dromen”

“We voetbalden de hele winter door omdat de stoommachines op kolen genoeg warmte afgaven om buiten te kunnen spelen. De gigantische droogzolders waren de mooiste plekken voor ons als kinderen. Iedereen speelde met elkaar van 4 tot 16 jaar. We hadden een tandem waar de sterkste kinderen op fietsten met de kleintjes achterop. Wanneer iemand een brommer had probeerden we met zoveel mogelijk daarop te rijden. Ik ging naar kleuterschool De Meeuw en naar de Kohnstamm lagere school, het was een heerlijke tijd. Ik was een creatief jongetje, altijd bezig om dingen te maken. Op de Kohnstamm hadden we een weekopening, waar toneelgespeeld werd. Ik had de hoofdrol in de musical en dan kon ik genieten van het optreden voor mensen. Nog ken ik geen zenuwen als ik praat tegen een zaal met honderd man.”

“Ik had een heerlijke tijd op kleuterschool De Meeuw”

“Mijn vader had altijd voor iedereen gezorgd en nu was het mijn beurt”

“Met een werkplaats en magazijn aan huis, kon ik veel maken van wat ik bedacht. Ik wilde graag naar Artibus, richting tekenen en ontwerpen. Mijn vader vond alles prima. Op mijn vijfde had ik mijn eerste Märklin trein en op de droogzolders was plaats genoeg voor mijn trein en de huisjes van Faller die ik erbij bouwde. De monteurs die bij mijn vader werkten hadden ook weer treintjes en hielpen mij met het bouwen van de baan. Mijn opa had meer verzorging nodig en om in zijn woning in de Oudwijkerdwarsstraat te kunnen blijven ben ik bij hem in buurt gaan wonen. Toen werd mijn vader ziek en rolde ik het bedrijf in. Hij had monteurs die aan het werk moesten blijven en plots moest ik, achttien jaar oud, leiding gaan geven aan 26 man personeel. Ik zette het installatiebedrijf voort en zorgde voor het inkomen van mijn vader. Hij had altijd voor iedereen gezorgd en nu was het mijn beurt. Ik had gezien dat je bedrijf zo maar op kan houden wanneer je ziek wordt, dat kon mij ook overkomen. Als oplossing en een soort “verzekering” bedacht ik dat een eigen winkeltje een goed idee was. In 1996 begon ik Langerak IJzerwaren aan de Burgemeester Reigerstraat. Ik heb nog even gekeken naar het pand van Volp, waar nu Gall & Gall zit, maar dat pand was in een te slechte staat om over te nemen. Ernaast stond een klein assurantiekantoortje te huur en daar ben ik deze zaak begonnen. Inmiddels een begrip in de stad. Er zijn niet meer zoveel zaken als deze. Je hebt “Pijper” aan de Oudegracht en dan houdt het wel op. Ik heb niet alles, maar ik probeer wel veel te hebben. Ik begon met een hoekje met basisgereedschap en wat ijzerwaren: boortjes, moertjes, schroeven en bouten. Ik lette goed op en wanneer binnen een maand ergens drie keer naar werd gevraagd zorgde ik ervoor dat ik het in huis had. Ik deed en doe het een beetje op mijn gevoel.”

Laat uw reactie achter

Reactie

11 reacties

  • Casimir schreef:

    Wereldzaak, wereldgozer, waanzinnig aanbod, unieke toko, op naar de volgende
    zestig jaar Willem!

  • Leida schreef:

    Willem Langerak een begrip aan de Burg. Reigerstraat heb er heel wat schroeven, boutjes en moertjes gekocht, hij was er Dennis (Doc) of Iwin allemaal leuke gezellige mannen. Groetjes leida van den Berg-de Jager

  • Fx Geijtenbeek schreef:

    Gefeliciteerd vast , ik kom graag in je zaak . plezier met het feest .

  • Theo van Kessel schreef:

    Ik weet nog goed hoe het begonnen is ik werkte bij de mik mak en hij kocht het huis er naast de winkel dat hij helemaal verbouwde dat heeft een paar jaar geduurd ik wenst hem veel geluk toe

  • Jeroen Van Nijnatten schreef:

    Heee, Willem, alvast gefeliciteerd van Jeroen en Marike, toffe vent , altijd creatief in oplossingen en een wereldzaak in Utrecht . voor diegenen die met de auto tuffen om in de Hornbach schroefjes te gaan graaien , ga op de fiets naar Willem , hij heeft alles wat je nodig hebt !

  • Michel schreef:

    Toen onze kinderen klein waren, gingen we altijd in december bij de treinen kijken. Erg leuk en natuurlijk van harte!

  • Nel schreef:

    Gefeliciteerd en hoop nog jaren bij je te komen altijd vrolijk en met een oplossing te komen??

  • cor van Rijn schreef:

    Gefeliciteerd je bent fijne buurman en wil je nog heel veel jaren meemaken

  • Richard meijer schreef:

    Gefeliciteerd

  • WMJ schreef:

    Van harte gefeliciteerd en ik vind het niet erg dat ik pas één dagje later van het bijzondere trein emplacement kan genieten! Want genieten is het zeker!
    Fijne verjaardag!

  • Tonie Broekhuijsen schreef:

    Van harte ? gefeliciteerd alvast! Fijne verjaardag Willem

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *