Tussen de ham viool

Met ‘Mimbre’ krijgt de Twijnstraat een Spaans tintje

Dani van Bemmelen-Benitéz

Halverwege de Twijnstraat zag ik een nieuw winkeltje, op de ruit staat “Spaanse Delicatessen”.  Voor het raam staan twee stoeltjes met een tafeltje en daarop wat flessen wijn en een paar bordjes. Is het een winkeltje of een Spaans restaurantje?

Eigenaar Dani van Bemmelen-Benitéz heeft het uiterlijk van een hippe barista en een goed kopje koffie maken kan hij zeker.  Buiten voor zijn zaakje vertelt Dani mij zijn verhaal. Geregeld worden we onderbroken door ondernemers uit de straat. Dani lijkt in de korte tijd die hij in de Twijnstraat zit al aardig ingeburgerd. Een vrouw die een paëlla-pakket bij hem koopt komt opgetogen de winkel uit: ”Wat een leuke man, hij gaf ook nog wat tips voor het maken van de perfecte paëlla”. 

Dani van Bemmelen-Benitéz (41), geboren in Barcelona, groeide op in Granada. ”Mijn vader komt uit Zoeterwoude en mijn moeder uit Granada. Ik spreek Nederlands en Spaans, maar Spaans is mijn eerste taal. Ik studeerde fotografie aan de Kunstacademie in Granada, studeerde af en deed daarna nog een vervolgopleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Ik ging terug naar Spanje, woonde in Tarragona waar ik in de haven een zeilschip zag liggen. Het bleek een replica van de ‘Sjtandart’, het schip dat door Peter de Grote zelf was ontworpen na zijn reis naar Nederland en Engeland. Het was het eerste schip van de latere Baltische Vloot van Rusland. Ik ben aan boord gestapt en wilde mee als bemanningslid. Ik leerde zeilen, ik verstond geen Russisch, maar de scheepvaarttermen in het Russisch zijn hetzelfde als in het Nederlands. Wat ik vooral deed aan boord was koken. We deden Corsica, Sardinië, Frankrijk en Italië aan en men waardeerde mijn kookkunst.”

“Ik merkte dat mensen ook blij konden worden van mijn eten”

“Waar ik voorheen mensen blij had gemaakt met mijn fotografie, merkte ik dat mensen ook blij konden worden van het mijn eten. Na mijn scheepsavontuur begon ik bij een Spaans restaurant in Den Haag en later werkte ik bij ‘Bar Belota’ in de Biltstraat. Ik wilde graag iets voor mijzelf beginnen en vond dit pandje hier in de Twijnstraat. Ik noemde het ‘Mimbre’, wat twijg betekent in het Spaans. Ik vond dat toepasselijk voor de Twijnstraat omdat de straat zijn naam ontleent aan de mandenmakers die hier vroeger aan het werk waren. Twije verwijst naar de twijgen die gebruikt werden om de manden van te maken. Ik wil hier dan ook Spaanse manden gaan verkopen. Het was de bedoeling dat ik hier een Spaans restaurant annex tapasbar zou beginnen, maar door een fout van de gemeente kreeg ik hier geen horecavergunning. Hoe kon ik mensen dan kennis laten maken met de Spaanse keuken? De top van de pyramide van de Spaanse keuken is ham. Serano, Iberico en de Iberico Bellota. Die laatste ham is de beste die er is, van varkens die eikeltjes eten en dat proef je ook terug in de ham. Ik snij de ham zelf flinterdun af waar men bijstaat.”

“Hoedt u voor de kaas!, zorg dat je niet belazerd wordt”

“Ik verkoop visconserven en de ingrediënten om paëlla te maken. Paëllapannen in verschillende maten, rijst en saffraan, het recept en mijn tips geef ik erbij. Verder verkoop ik Spaanse wijnen, het is een gevarieerd aanbod, maar de wijnen zijn allemaal mijn favorieten. De ‘Impío’, een tempranillo uit Jumilla, is voor mij heel speciaal. Ik heb daar zelf de druiven geplukt voor deze wijn. De tempranillo groeit op lage wijnstokken zodat het oogsten vermoeiend werk is. De wijn combineren met ham, daar kan men mij ook voor vragen aan huis. Ook organiseer ik wijnproeverijen. Ik combineer dan de wijn met ham en niet met kaas want wacht u voor een wijnproeverij met kaas. Kaas maakt iedere wijn beter. Het is dan ook een bekend Spaans gezegde: Hoedt u voor de kaas!, zorg dat je niet belazerd wordt.”

Voor de Impio plukte Dani zelf de druiven

“Binnenkort ga ik ook Txacolina verkopen, een Baskische witte wijn van de onbekende Hondarrabi Zuri-druif. Het inschenken van de wijn, moet van zeker twintig centimeter hoogte gebeuren, dan komen de zeer fijne natuurlijke koolzuurbelletjes in de wijn. De wijn is hier onbekend maar het is één van mijn favoriete witte wijnen. Verder heb ik in de winkel authentiek aardewerk uit Granada met de handgeschilderde granaatappel erop. Ik verkoop alles waar je gelukkig van kan worden. En als het moet speel ik ook nog viool “entre jamones, violines”, tussen de ham, viool. Ik ben linkshandig, snij ham als een linkshandige, maar speel viool als een rechtshandige. Ook maak ik koffie van de beste bonen die ik kon krijgen, traditionele espresso of cappuccino, maar ook de echte Spaande Cortado: espresso met een heel klein beetje melk”. 

Een bezoekje aan Mimbre is de moeite waard. Dani snijdt altijd een plakje ham voor je af. Hij verrast je met een mooi verhaal en met een beetje geluk speelt hij ook nog iets op zijn viool. 

Met een beetje geluk speelt hij ook nog op zijn viool

Laat uw reactie achter

Reactie

2 reacties

  • Ludo Vlaskamp schreef:

    Had de gemeente weer wat te zeiken? Wat zijn ze toch betrokken bij de Utrechtse horeca.

  • B. Meuleman schreef:

    Het barst daar van de eet/koffiezaken. En een tapasbar mag niet?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *