In de tijd BC (Before Corona) interviewde ik iedere week een vrouw van 50+ voor mijn rubriek “Het Mooiste Meisje”. Persoonlijke gesprekken die aan de keukentafel met een pot thee tussen ons in plaatsvonden.
Ik heb vaak gezegd dat ik als een wild vreemde binnenkwam en dat we als vriendinnen uit elkaar gingen. Een band opbouwen met de geïnterviewde gaat niet in een telefoongesprek zelfs niet al zou je erbij Facetimen. In mijn vaste vragen kwam altijd het geheim van hun jeugdigheid ter sprake. De een zwom, de ander danste, de volgende had haar vriendinnen en weer een ander had haar eigen bedrijfje. Nu dat allemaal wegvalt ben ik benieuwd hoe zij hun dagen doorbrengen. Martina Tobin: “Ik ben erg stil en op mijzelf op dit moment.”
Wat ben je aan het doen?
“Ik ben e-mails aan het lezen en beantwoorden. Ook net met mijn ouders in Ierland gebeld en mijn broertje gefeliciteerd die jarig is. In Ierland is het al drie weken “full”lockdown. Boodschappen doen is de enige reden waarom je je huis uit mag. Net voor de lockdown ben ik een weekje in Dublin bij mijn ouders geweest. Ik vertrok 12 maart de dag van de eerste persconferentie van Rutte. In Ierland waren de regels al aangescherpt: het leger maakte zich klaar om de straat op te gaan. Scholen waren al dicht en bezoek aan verzorgingshuizen en ziekenhuizen was verboden. St Patrick’s Day op 17 maart, onze nationale feestdag, vierden we dit jaar thuis, geen kroeg meer open. Het vliegtuig terug naar Nederland was bijna leeg maar bij aankomst op Schiphol schrok ik. Een bomvolle bagagehal met drommen mensen dicht op elkaar. Na de strenge maatregels in Ierland vond ik de houding hier ronduit laks. Sindsdien zijn de regels hier gelukkig ook wel aangescherpt. Ik vind dat je een verantwoordelijk hebt jegens elkaar: ik voor jou en jij voor mij. We zijn afhankelijk van elkaar so let’s follow the guidelines together. Mijn werk is vrijwel stil komen te liggen: zanglessen, muziektherapie en de koren die ik begeleid. Het zijn allemaal activiteiten die face to face plaatsvinden.”
“Ik probeer de koorleden te stimuleren actief thuis te blijven zingen”
Wat ik nog wel online kan doen is het contact onderhouden met de leerlingen die ik begeleid van de ISK (Internationale Schakel Klassen). Juist deze leerlingen, jongeren die hier als vluchteling gekomen zijn, kunnen zich in deze tijd eenzaam voelen, ze lopen vast, hun ondersteuning en de structuur van hun “nieuwe” veilige haven is weggevallen. Ik probeer ondersteuning op afstand te bieden en rijk handvatten aan om de dag door te komen. Ik leer hen te ontspannen, in hun kracht te blijven en we proberen creatief met de genomen maatregelen om te gaan. Omdat het werk met mijn koren en mijn zanglessen zijn weggevallen maak ik nieuwe koorarrangementen en filmpjes. Ik maakte altijd al de arrangementen van de liedjes die we zongen, maar nu maak ik per stemgroep instructiefilmpjes waar ik die stempartij apart inzing met tips over articulatie, ademhaling, dynamiek etc. Daarbij maak ik korte filmpjes voor de zangtechniek: bijvoorbeeld het opwarmen van je stem en ademhaling. Ik probeer de koorleden te stimuleren actief thuis te blijven zingen en hoop ze daarmee ontspanning en afleiding te kunnen bieden. Ik heb ook wat liedjes ingezongen die ouders thuis met hun kinderen kunnen zingen.”
“Ik gebruik de tijd vooral om te reflecteren en één en ander helder te krijgen”
“Verder bedenk ik “challenges” om met elkaar in verbinding te blijven. Iedereen heeft wel een liedje waar je meteen blij van wordt. De koor dames van The Tobin Singing Society en van het Goois Vrouwen Koor, waar ik dirigent van ben, hebben allemaal muziek of liedjes ingestuurd waar ze vrolijk van worden. Daar heb ik op Spotify playlists van gemaakt zodat iedereen er thuis van kan genieten. Alle beetjes helpen. Muziek helpt zeker! Het is in deze tijd soms wel moeilijk om positief te blijven bij het zien van zoveel verdriet, ziekte, dood en een onzekere toekomst Ik probeer het optimisme erin te houden. Accepteren wat er is en de stipjes aan de horizon blijven zien. Ik kijk elke dag alleen het acht uur journaal om up to date te blijven, maar ik laat mij niet leiden door alle angst. Ik zie ook zoveel mooie initiatieven die juist nu ontstaan: een beetje meer oog voor elkaar, koken of boodschappen doen voor de ander. Vrijwilligers die zich inzetten voor de zorg, het zingen, positieve en nuttige acties met en voor elkaar. Mooi! Ik ben erg stil en op mijzelf op dit moment. Ik kijk per dag wat ik kan en wat mij energie geeft. Niet te snel in de “doen-modus”, maar rust nemen. Ik mediteer, “exercise”, lees, schrijf, geniet van koken, gezond eten en slaap veel. Ik gebruik de tijd vooral om te reflecteren en één en ander helder te krijgen. Wat is de diepere boodschap van alles wat we nu meemaken, wat kan ik hier van leren voor nu en voor de toekomst en wat kan ik voor anderen betekenen? Als ik het huis uitga, wandel ik in de natuur. Dit doe ik vaak in de ochtend. De natuur geeft mij de kracht en de energie om mij op te laden voor wat er komen gaat. De natuur is nu, in de lente, wonderlijk mooi. Daar middenin zitten, de rust en dan naar de prachtige harmonieuze vogelzang luisteren, daar kan ik zielsgelukkig van worden. Food for the mind body and soul.”
Kijk hier voor de TTSS Corona Grooves
“De natuur geeft mij de kracht en de energie om mij op te laden voor wat er komen gaat.”
Lees hier het interview met Martina dat eerder op De Nuk stond.
Je weet altijd weer te inspireren!