Niet iedereen zal mij deze column in dank afnemen. Daar is de tekst waarschijnlijk te direct en te cynisch voor. Echter, een column moet botsen met de heersende opinie. Met de mening van het volk. Met praatjes voor de vaak schiet namelijk geen hond wat op.
In Nederland hebben we er medisch decennialang werk van gemaakt om mensen zo lang mogelijk overeind te houden. Kosten noch moeite werden gespaard om de dood verder en verder uit te stellen. Natuurlijk is het mooi als je gezond en wel heel oud wordt. Zeker wanneer dat gepaard gaat met weinig ongemak en gering medicijngebruik. Helaas is dat vaak niet het geval. Een groot aantal ouderen verdwijnt voor noodzakelijke intensieve zorg in verpleeghuizen en de kosten voor geneesmiddelen rijzen de pan uit. In die verpleeginrichtingen zitten vele bejaarden letterlijk en figuurlijk hun tijd uit te zingen. De dag door te brengen met het zingen van kinderliedjes en het spelen van bingo-spelletjes. Zolang die senioren daar plezier aan beleven, is dat dik in orde. Wat niet in orde is, is dat de dikke rekening van zulk simpel vertier aan de samenleving wordt gepresenteerd. Het is toch van de waanzinnige dat een dagje verpleeghuis meer kost dan een dagje vijfsterrenhotel. In zo’n tehuis struikel je namelijk niet over dure artsen die daar worden ingezet. Artsen, die bijna een op een met bejaarden bezig zijn. Meestal is er slechts een arts per inrichting actief.
In zo’n zorgzame omgeving komt het nogal eens voor dat je een of meerdere dagen per week in je pyjama moet blijven rondhuppelen. Ook met het lekker badderen en douchen is het vaak karig gesteld. Bezoek van familie is normaal gesproken wel goed geregeld. Jammer genoeg laat de familie zich niet altijd zien. Laat staan op een ludieke manier, zoals met een hoogwerker. Het komt maar al te vaak voor dat een verpleeghuisbewoner lange tijd tevergeefs naar bezoek zit uit te kijken.
Je kunt van de samenleving toch niet verlangen dat zij zulke kosten voor haar rekening blijft nemen
Veel geld in de gezondheidszorg gaat verloren aan peperduur management en ongelooflijk dure medicijnen. Wanneer het zo is dat werkend Nederland voor een ziek jong mens een kapitaal moet uitgeven, dan heb ik daar geen moeite mee. Wanneer er honderdduizenden euro’s gemoeid zijn met het leven rekken van een hoogbejaarde, dan heb ik daar wel moeite mee. Je kunt van de samenleving toch niet verlangen dat zij zulke kosten voor haar rekening blijft nemen. Kosten, al dan niet mede veroorzaakt door het corona-virus. Dat zij kapitalen moet ophoesten om het leven van een hoogbejaarde met een jaar of minder te verlengen. Persoonlijk zou ik dat de gemeenschap niet willen aandoen. Ik wil dat mijn lichaam op eigen kracht een crisis te boven komt. Een kleine ingreep of een bescheiden bedrag aan medicijnen daar gelaten. Grote ingrepen of gigantische uitgaven ten laste van anderen, daar pas ik voor.
Het is niet niks om voortdurend te moeten kiezen tussen dood en economie
Ik heb veel begrip voor Rutte en zijn kabinet als het om de aanpak van de crisis gaat. Het is niet niks om voortdurend te moeten kiezen tussen dood en economie. In de huidige situatie vind ik wel dat het allemaal volledig is doorgeschoten. De halve wereld ligt plat. We zijn verzeild geraakt in een diepe recessie en een enorme werkeloosheid dient zich aan. Hoeveel armoede en doden gaat dat wel niet veroorzaken? Als ik de deskundigen moet geloven, en waarom niet, zou 80% van de mensen die door corona worden getroffen, weinig tot geen last ondervinden van het virus. Met de resterende 20% is het anders gesteld. Met hen varieert het tussen thuis uitzieken en opname op een intensive-careafdeling van een ziekenhuis. Veel van de huidige IC-patiënten zijn 70+. Bijna allen kampten bij opname al met een ander ernstig gezondheidsprobleem. Het virus doet hen nu de das om.
Zij waren reeds kwetsbare kasplantjes. Kasplantjes die nu bezwijken. Was het niet door corona, dan was het wel door een andere bijkomende oorzaak. Bijvoorbeeld een ijskoude winter of een bloedhete zomer. Hoewel, zo’n ouderwets lekker koude winter, de kans daarop lijkt volgens klimatologen inmiddels wel vervlogen.
Hoe het ook zij, ik denk dat de samenleving in haar geheel beter af zou zijn als we het corona-virus gewoon accepteren. Accepteren als een natuurlijke correctie op onze manier van leven. Eenvoudig laten uitwoeden, ter voorkoming van nog grotere economische ellende.
Website van Bert, zijn facebookpagina.
Mailen kan naar: albertplomp@gmail.com.
Met de basisgedachte ‘accepteren’ kan ik het eens zijn. Verder: ik ben ook geen deskundige. Maar ik weet al wel dat je iets minder makkelijk zou moeten oordelen over dingen waarvan blijkbaar bij jou de kennis ontbreekt. Er gaan geen mensen naar de ic die anders toch wel zouden sterven: daar wordt wel degelijk op geselecteerd. Oud is biet altijd zwak. En een verpleeghuis is geen bejaardenhuis zoals we dat vroeger kende. Dus gaat niet over vertier maar over mensen die zorg nodig hebben. Het diskwalificeren van hoe het daar toegaat is niet gepast. Op veel plaatsen wordt uitstekende zorg verleend. En dat gaat niet over mensen zoals ik, en waarschijnlijk ook jij, die dat zelf wel kunnen betalen. Jij denkt, en ik trouwens ook, dat je er wel snel een einde aan kunt en wilt maken als het je niet meer ‘bevalt’. Kan zijn dat het klopt. Tegen die tijd. Alhoewel weet je hoe jij en de ‘jouwen’ er dan over denken? En dan nog: mogen mensen dat anders zien en voelen? Oh: maar dan moet de samenleving het niet betalen. Maar omdat ik het zelf wel jan betalen mag ik door zolang ik wil? Is dat wat je wil? Ik gun je dat je als je dit hebt overdacht nog bij dezelfde opvatting blijft. Maar je hoeft je niet te schamen voor wat meer nuance. En dan weet ik niet welke mening botst met een ‘heersende opinie’. Vertegenwoordig jij misschien wel juist die simpele opvatting ‘van het volk’. Ik suggereer het antwoord maar oprecht: ik weet het niet
Beste Geert,
Nee, ik heb niet de wijsheid in pacht. Zoals je uit mijn column hebt kunnen opmaken, gun ik eenieder een lang en gezond leven. Wat de corona-crisis weer eens duidelijk maakt is dat de financiële en menselijke middelen beperkt zijn. Er moeten keuzes gemaakt worden. De huidige aanpak gaat mijns inziens meer slachtoffers eisen dan het virus zelf. Grote werkloosheid, meer armoede en alle gevolgen van dien.
Ik vind ook dat er sprake is van een natuurlijke correctie op een “onnatuurlijke” levenswijze. We willen allemaal voor een prikkie de hele wereld afreizen, het dagelijks eten moet niets kosten en we hebben geen enkel respect voor dieren. De verhouding is totaal zoek. Boeren krijgen een schijntje voor hetgeen zij verbouwen. Dieren worden met duizenden op een ellendige wijze in megastallen grootgebracht om de consumptieprijs minimaal te houden. Voedsel wordt van over de hele wereld binnengevlogen.
Gezondheidszorg is belangrijk, maar de kosten ervan rijzen de pan uit. Ik vind het tijd dat er paal en perk aan die kosten wordt gesteld. Ik vind ook dat we jongeren niet kunnen opzadelen met de rekening van het koste wat het kost overeind houden van ouderen. Ook dat laatste is een onnatuurlijke gang van zaken.
Dit is slechts een korte reactie op jouw uitvoerige commentaar. Ik zou best eens een uitgebreid gesprek met je willen voeren over dit belangrijke onderwerp. Jammer dat we te ver uit elkaar wonen. Wie weet komt het er nog eens van.
Hartelijke groet,
Bert Plomp