Hoe vaak lopen we er niet langs? De Gaardbrug met café Postillion. Jeroen Wielaert liep voor De Nuk ook langs en stond even stil. En dat blijkt een goed idee. Staand naast De Baliekluiver van Ad Jenner toont Jeroen Utrecht op zijn mooist.
Hoe vaak lopen we er niet langs? De Gaardbrug met café Postillion. Jeroen Wielaert liep voor De Nuk ook langs en stond even stil. En dat blijkt een goed idee. Staand naast De Baliekluiver van Ad Jenner toont Jeroen Utrecht op zijn mooist.
Goede tip. Blijf eens stil staan. Je ziet de mooiste dingen. Dit is er een van. Mooi verhaal.
Dit is ook mijn mooiste plekje! Maar wanneer Jeroen het waarom uitlegt wordt het nog mooier.
Altijd gedacht dat een baliekluiver een nietsnut was. Zo leer je nog eens iets.
Prachtige plek. Wat is Utrecht toch een schitterende stad.
Jeroen, meeslepend verteller. Zo mag ie met recht genoemd worden. De kunst van het kijken ook.
De camera van Hidde Kroonbergs.
Ik word er een beetje blij van op deze zaterdagochtend. Mag ik naast Ad Jenner nog één naam noemen? De man die De Baliekluiver bedacht en ontwierp, Albert de Rijk. Met zoon Bert was hij kastelein aan de Mgr. v. d. Weteringstraat.
Mooi beeld van dat Utrechtse plekje. In de jaren ’80 vijf jaar lang met Margot boven café de Postillion gewoond en van daaruit inderdaad van dat prachtige uitzicht genoten. Café de Postillion onlangs overigens in oude én nieuwe luister hersteld door Anne en Thijs Kolman. Genieten maar weer!
Een mooie ode aan de Gaardbrug en omgeving! Leuk om te weten dat die baliekluiver wachtte op een klusje. Vandaar die plek misschien, want op Oudegracht 237 was het verzamelpunt van de zakkendragers (de boveneinders). Daar hangt ook een (replica van) beeldje van de zakkendrager. En als je omhoog kijkt zie je rechts op de gevel van Arie-op-de-brug nog een mooie gevelsteen uit 1737, met een kroon en een troffel: hier woonde meester-metselaar Simon Otterspoor.
Goed verhaal weer Jeroen. Grappig is dat jouw verhaal naadloos aansluit, of verder gaat, waar ik ophield.