Inspiratie uit een stille stad

Eenmaal per jaar ontmoet ik mensen die ook werken bij een straatkrant. Van over de hele wereld komen we samen om de laatste nieuwtjes uit wisselen en wat te drinken. Ditmaal was het in Hannover, vreemd stil was het daar. Nergens was muziek, zelfs niet in notabene de Biergarten. Ook ditmaal was het raak, ik werd gevraagd om een presentatie te doen. Het moest gaan over de samenwerking die we hebben opgebouwd met twee andere Nederlandse straatkranten. Ik leg hen uit dat wij altijd eerst een ‘BBQ’ doen. Dus eerst het informele daarna de zaakjes, niet wachten op bestuurlijke rompslomp maar zo spoedig mogelijk een werkbaar plan maken etcetera. Polderen uitleggen aan Duitsers, Koreanen, Noren, Zweden, Yanks leidt tot verhalen over dijkgraven en voor je het weet heb je de zaal aan het lachen.

Nooit voorlezen wat er op de PowerPoint staat, dan ben je vrij om de finesses en moeilijkheden toe te lichten. Bijvoorbeeld hoe je omgaat met die arrogante Amsterdammers. Die wisten dat dat kwam. En daarna ze een veer in de bips steken. Lachen dus. Die klus ging goed de andere twee liepen ook prima. Cashless payments staan altijd op de agenda, dus ook dit keer. Het gebrek aan contant geld op straat schept problemen voor alle straatkranten en diverse oplossing liggen nu klaar. Nu nog uitvogelen welke we hoe bij de verkoper in Utrecht gaan krijgen.

De andere klus was poëzie door onze doelgroep. In ons nieuwste nummer staat een heel verhaal over Hakim Weetniks, die zijn gedichten op de vismarkt slijt. Je denk dat je iets bijzonders hebt (en dat is ook zo) maar je collega’s willen dan niet voor je onder doen. Zo krijg je het beste van het beste te zien en te horen op dit gebied. Ik voeg een voorbeeld toe, een filmpje van Tim Harris uit Seattle; op het eind komt de man echt los.

Deze straatdichter is helaas een paar dagen later overleden. Wat een talent. Maar echt te gek werd het bij de Koreaanse presentatie. Die hebben Artificial Intelligence met behulp van een supernerd op de Facebook van hun straatkrant staan. Ze hebben 200 antwoorden op de meest voorkomende vragen ingevoerd en dat ‘ding’ geleerd om te antwoorden in steeds meer talen. Hij leert dus en doet de voorlichting van de krant. En dat bij een straatkrantje. Ik viel van mijn stoel. Dus was ik extra blij met ons stukje in dit nummer over twee Utrechtse ondernemers die de houdbaarheid, ‘sustainability’ klinkt zo gewichtig, van de stad aanpakken met frisse aanpak. Vernieuwing komt van onderaf in deze tijden.