“Klap eens in je handjes blij blij blij, op je boze bolletje allebei”.
Ik word een beetje misselijk van al die tv-aandacht voor corona. Het lijkt wel of er geen andere ernstige gebeurtenissen op aarde plaatshebben. Je wordt ook platgeslagen met al die grafiekjes. Soms een tv-programma lang. Alles wordt gerelateerd aan corona. Waarom wordt iemand die al tijden lijdt aan bijvoorbeeld een ernstige hartkwaal, bij zijn overlijden ingedeeld bij het legioen van corona-doden. Corona was slechts de druppel die de emmer deed overlopen. De hoofdoorzaak was een slecht functionerend hart.
Veel aidslijders stierven aan het eind van hun lijdensweg aan longontsteking. Ze werden als aidsdoden geregistreerd, niet als doden ten gevolge van pneumonie. In het bijzonder dat inspelen op het zogenaamde “wij-gevoel” doet mijn maag omdraaien. Dat gevoel is in Nederland alleen maar aanwezig wanneer Oranje zegeviert en is direct weer verdwenen zodra het elftal verliest. Veel respect voor mensen die in bepaalde beroepen stug doorwerken terwijl het virus rond hun hoofden giert. Dat is dik in orde. Maar al die balkonscènes, daar moet ik weinig van hebben. Zodra het virus zich heeft overgegeven, worden mensen als hulpverleners weer aangevallen en bekogeld met van alles en nog wat. Dan is het uit het oog uit het hart en weer business as usual.
De mentaliteit is er meer een van ieder voor zich en god voor ons allen
Nog misselijker word ik van al die corona-reclames. Reclames die er steeds maar op hameren dat we samen de vijand gaan verslaan. Daar herken ik ons volk helemaal niet in. De mentaliteit is er meer een van ieder voor zich en god voor ons allen. Dat bleek weer eens met die hamsterwoede. Nog zie ik die arme verpleegster die na afloop van een loodzware dag een paar boodschapjes voor haar welverdiende avondmaal wilde doen. Huilend droop zij af met een leeg boodschappenmandje. De hele supermarkt was leeg gehamsterd. Er was zelfs geen druppel levertraan meer te bekennen. Trouwens, de lijst van personen die in het zonnetje dienen te worden gezet, wordt ook met de dag langer.
Iedereen die bijdraagt aan het voortgaan van de samenleving verdient mijns inziens respect. Niet alleen nu, maar ook wanneer deze crisis weer voorbij is.
Het zal niet lang duren of we worden door die “wij-makers” aangemoedigd een applausje voor onszelf te geven. Om het “wij-effect” te versterken, natuurlijk wederom op het balkon of bij de voordeur.
Website van Bert, zijn facebookpagina.
Mailen kan naar: albertplomp@gmail.com.
Helegaar mee eens!
Goed beschreven Bert…
Ik hoorde een treinmachinist, met bijna geen passagiers ,op de radio vertellen dat hij bij de passage van een overweg , een vader met zijn dochtertje zag staan , toen het kind in haar handen klapte, dat hij uit zijn ooghoek kon waarnemen , was hij daar heel blij mee.
Het zijn soms hele kleine dingen waar de motivatie door wordt gevoed.
Niet te vergeten Bert, jouw stukjes werken ook.
Helemaal de spijker op zn kop ik wordt ook kotsziek van dagen achter elkaar al die wijsneuzen die het allemaal zo goed wetensommige in de politiek hoor je helemaal niet meer lekker rustig was al ergelijk genoeg ( groen links en D66) de mensen die werkelijk wat voorstellen zijn de zorg etc.vuilnismannen zorgpersoneel politie brandweer en niet te vergeten de bouw sector en de agrarische sector gezond eten is ook belangrijk en die werken niet voor de buhne maar gaan gewoon door die verdienen eerdaags een lintje 30 april
Helemaal mee eens!
Bedankt Bert voor je bijdragen die dwars ingaan tegen het politiek correcte geneuzel. Een verademing.
Ja! Ik woon in de VS en daar is het nog erger! Het is om misselijk van te worden…..iedere werkende is nu een held, om 6 uur worden de klokken geluid voor ziekenhuis personeel, en iedere dag is er wel een parade van auto’s door de straat om ergens een leraar of eenzame jarige te eren. Het is wordt echt belachelijk!