Aan de muur hangt een tak met een witte bloem. Toen ik dichterbij kwam, ging deze onder begeleiding van het geluid van lucht langzaam open, voordat de bloembladen weer sloten. De bloem had iets hypnotisch en dierlijks. Het leefde. Maar de bloem was geen plant, het was het afstudeerwerk van Adinda de Kousemaeker dat ze in de kantine van de academie presenteerde vlak voordat deze sloot. Net als het kruidje-roer-mij-niet dat zich sluit bij aanraking riep het werk van Adinda empathie en tederheid op.
Als ik door een expositie loop, ben ik altijd op zoek naar innovatie: welke innovatie zit er in dit werk? Welk experiment of creatief proces heeft de kunstenaar doorgemaakt? In dit gepolijste werk was al haar onderzoek keurig weggepoetst, maar de bloem bleef in mijn gedachten. Iets aan het geluid en beweging raakte me. Daarom besloot ik Adinda vorige week te bellen om meer te weten te komen over haar werk.
“Het machinale aspect” moest worden verwijderd, daarom gebruik ik lucht.”
Het kunstwerk van Adinda combineert twee van haar interesses die ze in haar tijd op de academie steeds heeft terug zien komen: beweging en natuur. In wisselwerking met de aanwezigheid en beweging van de toeschouwer illustreert haar werk hoe de mens de natuur vormt en de natuur de ervaring van de mens. Haar experimenteerproces begon met haar verzameling materialen en vormen die ze in de natuur heeft gevonden. Later vertaalde ze deze met behulp van materialen zoals siliconen, staal, een luchtpomp in bewegende objecten.
Lucht is een belangrijk onderdeel van haar werk. Wanneer je dichter bij de bloem komt, kun je het geluid van de pomp horen die door middel van lucht het blad opblaast. Zoals Adinda het uitlegt: “het machinale aspect” moest worden verwijderd, daarom gebruik ik lucht. Je moet er ook zintuiglijk op kunnen reageren.” Aanvankelijk was Adinda van plan haar werk te presenteren op de afstudeerexpositie van de HKU in de oude Pastoefabriek. Vanwege covid-19 is dit echter niet mogelijk. Dit deed me afvragen hoe de slimme lockdown haar kunst zou beïnvloeden, aangezien de aanwezigheid van de toeschouwer onderdeel van haar werk is.
‘Mijn werk gaat over de relatie en interactie van de mens met de natuur’.
Om het afstudeerwerk van studenten te promoten, organiseert de HKU dit jaar een digitale tentoonstelling waar Adinda haar werk zal presenteren. Met een groep medestudenten wordt geprobeert om in te toekomst op kleine schaal toch een fysieke tentoonstelling te organiseren. Daarnaast gebruikt ze sociale media, zoals Instagram, om haar werk te verspreiden. Zoals zij zelf opmerkte: ‘Mijn werk gaat over de relatie en interactie van de mens met de natuur’. Daarom hoopt ze dat de digitale presentatie van haar werk mensen zal motiveren om het in het echt te zien.
Hoewel Adinda de kunstacademie en haar dagelijkse interactie en feedback “zowel gevraagd als ongevraagd” van kunstenaars en medestudenten mist, probeert ze haar tijd thuis te gebruiken om door te gaan met experimenteren om zo tot meer werken voor dezelfde serie te komen. Volgens haar is intuïtie belangrijk tijdens het experiment. “Als ik aan het werk ga, komt er een moment dat ik niet meer nadenk over de stappen die ik zet.” Ze hoopt ook dat de huidige pandemie mensen zal bewegen hun relatie met de natuur te heroverwegen: “We zitten nu allemaal vast in huis en juist dan willen we naar het strand en in de natuur zijn.” Hoewel het even kan duren voordat de covid-19-maatregelen zijn opgeheven kan iedereen die een beetje natuur mist Adinda’s werk alvast online bekijken.
https://www.instagram.com/adindadekousemaeker/ –
De bloem van Adinda de Kousemaeker.
Prachtig Adinda! Gr. Y
Betoverend!