De genuanceerde activist

Margreet Rijlaarsdam (1991) is zelfstandig creatief. En ja, dat is zo breed als het klinkt. Haar werk en leven speelt zich af tussen de technoraves en het illustreren van kinderboeken. Met één duidelijk verbindende factor: duurzaamheid.

Ik moet iets toegeven. Ik heb in mijn 28 jaar op deze aardbol nog nooit meegedaan aan een staking of een protest. Wel heb ik vroeger veel gespijbeld van school, maar daar zat niet bepaald een hoger doel achter. Als mensen foto’s deelden van hun deelname aan protesten was ik altijd een beetje jaloers. ‘Deze mensen staan echt voor iets’, dacht ik dan. Toen ik werd gevraagd mee te gaan naar de klimaatstaking twijfelde ik dan ook geen moment. Eindelijk mijn kans om op de barricades te staan.

Afgelopen vrijdag 27 september vond in Den Haag de klimaatstaking plaats. Ik spreek af met twee mede-groentjes op Utrecht Centraal, waarna we met nog vele andere stakers de trein instappen. Net als wij hebben zij allemaal een protestbord in elkaar geknutseld die we vol trots aan elkaar laten zien. 

Op Den Haag aangekomen beland ik in een zee van quotes, creatieve uitspraken en afbeeldingen. We beginnen met lopen en de protestkreten komen langzaam op gang. Het start zacht met een soort gejuich dat klinkt alsof er een doelpunt wordt gescoord waarvan we nog niet zeker weten of hij wordt goedgekeurd. Langzaam worden er hele zinnen gevormd. Als groentjes zijn we een beetje huiverig of we mee moeten schreeuwen. We proberen dan ook de kreten eerst goed te verstaan voordat we mee doen. En dat blijkt nodig. 

Het lijkt wel alsof elke groep zijn eigen ‘vijand’ heeft gekozen. We belanden een aantal keer tussen kreten als ‘A-Anti-AntiKapitalist.’ Waarna we onderling een discussie krijgen of geld nu echt zo slecht is als je ook in goede dingen kunt investeren. Ook kreten als ‘Don’t eat animals, eat the rich’, matchen niet helemaal met mijn wereldbeeld.

Na een uurtje horen we vanuit de verte 

What do we want?

CLIMATE JUSTICE!

When do we want it?

NOW!’

Ik voel een soort van opluchting. Eindelijk een kreet die bij ons past. De kreet wordt steeds meer overgenomen, steeds meer mensen doen mee. De kreet waar iedereen voor is gekomen, waar iedereen het mee eens is.