Santiago de Compostela

Camino van Martin de Vries gaat de grens over

Beeld uit Camino

De Santiago-documentaire Camino brengt in het hele land behoorlijk wat volk op de been. Na zijn pelgrimstocht is maker en wandelaar Martin de Vries nog niet uitgewandeld: nu loopt hij stad en land af om bij de vertoningen vragen van het publiek te beantwoorden. Waaronder de onze: komt er een vervolg?

 

Een zonnige Pinksterzondag: de terrashouders doen goede zaken, maar sommige mensen geven de voorkeur aan de koelte en het duister van de bioscoopzaal. In het Haarlems De Filmfabriek is één middagvoorstelling strak uitverkocht: Camino. De documentaire van de Utrechtse editor, mediaman en pelgrim Martin de Vries loopt overal in het land goed. Niet slecht voor een film waarvan de maker vooraf dacht dat hij alleen in een Utrechts buurthuis te zien zou zijn. En alhoewel zijn ‘ a feature length selfie’ krachtig genoeg is om op eigen benen te staan, reist De Vries stad en land af in een toernee om na afloop van de voorstelling vragen uit het publiek te beantwoorden. De Q&A in het LHC is al gepasseerd, maar voor nu heeft De Vries nog Eindhoven, Maastricht en Nijmegen in het verschiet. De steden wisselen dus, maar de samenstelling van het publiek is steeds zeer vergelijkbaar. Het leeuwendeel van de zaal bestaat uit mensen die de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela al in zijn geheel of deels liepen, of het als toekomstplan hebben “de bucket list, zoals dat tegenwoordig zo hip heet”, aldus een enigszins misprijzende De Vries.

Het egodocument blijkt overigens ook goed te vallen onder de niet-peregrino’s. “Bij een van de eerdere Q&A’s werd ik na afloop aangeklampt door een oudere dame die niet meer kon lopen. Ze bedankte me omdat ze door Camino het gevoel had gekregen dat ze de camino tóch een eind had gelopen.” Dat effect was ook wat De Vries van te voren voor ogen had: geen ijdeltuiterij-verslag of een dertien-in-een-dozijn-youtube-caminofilmpje, maar “een film die zich focust op één persoon. Dicht op de huid gefilmd, zodat je als kijker de ervaring hebt dat je een stuk met hem meeloopt.”

“Laten we het hier maar bij houden”

Camino ging eerder dit jaar op het International Film Festival in première. Gaat de film na het Nederlandse bioscoopavontuur ook de grens over? De Vries: “Er is inmiddels een internationale versie. Er bleek nogal belangstelling van een aantal filmfestivals – waar er duizenden van zijn in de wereld. Het is ook een globaal thema. De 385.000 pelgrims die vorig jaar in Santiago aan kwamen, bestonden uit 125 nationaliteiten. Het is zo’n internationaal fenomeen, dat ik tegen de producent heb gezegd dat het misschien een idee is om de film in Duitsland en Oostenrijk uit te brengen. Daar is die Wanderlust nog een stuk groter. Wat ook meehelpt in de populariteit: het lopen wordt wel wat hipper de laatste tijd. Wij zijn in de huidige maatschappij bezig met hectiek en niemand heeft meer tijd voor elkaar. Ik denk dat het een soort collectief verlangen is, en dat zo’n wandeltocht je op andere gedachtes brengt, je helpt bij het maken van jouw next steps in het leven.” En wat betreft die vervolgstappen: bioscoopsuccessen krijgen vaak een vervolg. Hoe zit dat met Camino? “Dat is helemaal de mode hè op de Netflixen van deze wereld, prequels en sequels. Maar nee, ik denk het niet, laten we het hier maar bij houden.”

 

Auteur Anton Damen
Auteur

Anton Damen

Laat uw reactie achter

Reactie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *