Barry Witte is weer terug in zijn oude muziekwinkel op de Amsterdamsestraatweg

Na het sluiten van de winkels op de Oudegracht en de Amsterdamsestraatweg verdween muziekwinkel Dirk Witte, met Barry Witte aan het roer, uit Utrecht. De focus lag op de verkoop van vintage gitaren in het Amsterdamse filiaal. Nu is de winkel weer terug in het oude pand op de Amsterdamsestraatweg, ter hoogte van de watertoren.

“Op maandag zijn we altijd gesloten en dan heb ik afspraken met mensen die spullen aan ons hebben verkocht”, zegt Witte, wijzend op een aantal open gitaarkoffers. “Gister heb ik zeven gitaren opgehaald.”

Na een aantal jaren afwezigheid is muziekwinkel Dirk Witte terug op de Amsterdamsestraatweg, in de buurt van de watertoren. Eigenaar Barry Witte heeft een lange geschiedenis met Utrecht. Zowel op de Oudegracht als in het pand waar hij nu weer zit. Een winkel in Utrecht heeft ook veel voordelen ten opzichte van Amsterdam. “Ik ben veel op mijn werk, dus het is handig om een fijne werkplek te hebben. Nu hebben we een mooie zithoek waar je met klanten kunt overleggen over wat ze precies zoeken. In Amsterdam wilde ik dat nooit. Daar kwamen teveel toeristen in de winkel. Die zouden daar an zouden er vooral komen uitrusten.” Het pand in Amsterdam is inmiddels verhuurd aan een andere winkel. “Omdat we daar ook inkomsten hebben, is het makkelijker om hier onze winkel voort te zetten.”

Veel fietsers met een gitaar op hun rug
Een ander voordeel van deze locatie is dat het op de route is van Utrecht Centraal naar de oefenruimtes bij dB’s. “Toen we in 2009 weggingen van de Oudegracht hebben we gekeken naar waar de muzikanten in Utrecht zitten en waar er wordt opgetreden”, vertelt Barry. “We zagen dat dit een drukke straat is voor auto’s en fietsers, dus er komen al veel mensen langs. En we zagen ook dat veel fietsers een gitaar op hun rug hadden.”

“Ik ben blij dat ik weer in de winkel kan staan. Op een gegeven moment waren er drie winkels, toen was ik alleen maar gitaren aan het rondrijden. Want als je er drie vergelijkbare op je website hebt staan, willen mensen ze ook allemaal in dezelfde winkel uitproberen.” Volgens Witte gaat het om het contact met de klanten. “Mensen helpen is het leukst om te doen. Het is fijn om te zien dat mensen met een glimlach de winkel verlaten. Als mensen hun eerste gitaar komen kopen, geef je ze eigenlijk een nieuwe hobby.”

Jamaica en Amerika
De vintage gitaren in de winkel komen uit de hele wereld en gaan ook weer de hele wereld over. “Vandaag gaan er pakketten naar Jamaica en Amerika”, vertelt Barry enthousiast. Toch komen sommige instrumenten van dichterbij. “Ik heb laatst een Fender Jazzbass gekocht uit 1978. Op de achterkant van de kop zat een sticker van Dirk Witte. Die heeft mijn opa er nog opgeplakt”, vertelt hij. “Het is extra leuk als je die instrumenten nog een keer mag verkopen.”

Vintage gitaren
De winkel bestaat al sinds 1939 en begon in Amsterdam. Na zijn opa en zijn vader is Barry Witte de derde generatie eigenaar. “Het komt ook weleens voor dat mensen zeggen ‘toen ik vroeger bij je opa en je vader in de winkel kwam, stond ik al te kijken naar die gitaar. En nu kan ik ‘m eindelijk betalen’. Eigenlijk is er niks leuker dan dat.” Toch gaat het hem niet om het verkopen van de dure gitaren. “We profileren ons wel als winkel met veel vintage spullen, maar het is ook leuk als kinderen hun eerste gitaar komen kopen. Die keren hun spaarpot om op de balie en vader of moeder pint de rest van het bedrag.”

Een pronkstuk tussen alle oude instrumenten kiezen, is niet makkelijk. “We hebben onder andere een Gibson super 400 hangen. Dat is een heel goede jazzgitaar. Die is in 2008 gebouwd door een Master Builder. Dit jaar heeft Gibson er te weinig gebouwd om ze ook in Europa te kunnen verkopen. Maar dat is niet alles. We hebben ook veel mooie dingen voor rockgitaristen.”

The Analogues
Overal ter wereld gaat hij op zoek naar inventaris voor zijn winkel. En naar specifieke instrumenten voor zijn klanten. “Ik kom op plekken waar zij niet komen. Zoals beurzen in Amerika of bij mensen thuis van wie ik een collectie koop.” Ook heeft hij een lijstje met instrumenten waar Beatles coverband The Analogues naar zoekt. “Het is fijn dat ze precies weten wat ze willen hebben, want dan kan ik heel gericht zoeken. En een deel van van de baan van Bart (van Poppel, de bassist in de band red.)  is eigenlijk het zoeken van de juiste instrumenten.” Als de band een bepaald instrument nodig heeft, moet er ook een tweede komen. “Ze willen ook een back up hebben. Als er een snaar breekt, willen ze met het juiste instrument het optreden afmaken.”

Zelf spaart hij geen vintage gitaren. “Dat is helemaal niet handig als je een winkel hebt, want dat zou betekenen dat ik het beste voor mijzelf bewaar en hier niet neer zou zetten. Als je dat doet ben je de rem op je eigen bedrijf. Ik heb liever een oude motorfiets in de schuur waar ik aan kan sleutelen. Want die hoef ik niet te verkopen”, vertelt hij met een glimlach. “Er is een Engels spreekwoord: never get high on your own supply. Ik vind het belangrijk om de leukste dingen in de winkel te hebben hangen. Want dan komen de mensen binnen.” Z’n eigen ‘collectie’ bestaat uit twee ukeleles en een reisgitaar. “Die zijn eigenlijk voor mijn kinderen. Ik hoop dat ze zonder druk de instrumenten oppakken.”

Een uitgebreide muzikale geschiedenis heeft hij niet, als het op muziek maken aankomt. “Zelf speel ik een beetje gitaar en een basgitaar”, vertelt hij. “Ik weet wel heel veel van de bouw van instrumenten. Daar heb ik me echt in verdiept. Onder andere door veel fabrieken te bezoeken.” Zijn favoriete gitaristen zijn bluesman Joe Bonamassa en Guns ’n Roses leadgitarist Slash. “Mijn favoriete gitaarsolo is die uit het nummer Sweet Child Oh Mine van Guns ’n Roses. Ik heb daarom veel Fender en Gibson in de winkel hangen.” De merken waar zijn favorieten op spelen.

TivoliVredenburg en dB’s
De band met Utrecht is altijd goed gebleven. “Ik heb hier altijd met plezier een winkel gehad en vond het jammer om weg te gaan, maar dat zijn keuzes die je moet maken.” Toen de winkel weer terugkwam, reageerden veel mensen positief. “Dat was hartverwarmend. We willen hier lang blijven zitten. En we gaan ook weer samenwerken met TivoliVredenburg en we willen met dB’s samen gaan werken.” Wat die toekomstplannen inhouden, blijft nog even geheim.