column

Utrecht voor ravijn: hoe rijk de stad was

Een greep uit de bezuinigingen die ons te wachten staan

In Park Transwijk beleeft de Verkeerstuin Utrecht zijn laatste maanden. Het is de laatste van Nederland, met veel vrijwilligerswerk. De gemeente Utrecht heeft besloten om de subsidie te beëindigen per 1 januari 2025. De Volkskrant bracht het verhaal deze week met de kop: Waar moet Utrechtse jeugd leren fietsen als de verkeerstuin sluit? Utrecht kwam zo eens op een andere manier op de kaart dan door een start van een grote wielerronde. Nóg pikte de krant er maar een onderdeel uit, op een totaal aan bezuinigingen waar een complete bijlage mee te vullen is. 

Utrecht staat voor 75 miljoen aan bezuinigingen per jaar. Het is het gevolg van forse kortingen van het Rijk op het Gemeentefonds. In een gemeentelijk schrijven van 17 april werd het omschreven als afstevenen op een ‘ravijn’ in 2026. Het doet denken aan de jaren negentig, toen Utrecht de artikel 12 status had en voor 70 miljoen gulden moest saneren. Zo ver is het nu nog niet. Het is wel de vraag wat Utrecht kan doen om uit dat ravijn te blijven. In de raadsbrief hielden ze hun rug recht: ‘We bouwen geen hek om de stad. We blijven de stad ontwikkelen.’ In de praktijk van de toekomst is dat groeien door te snijden in meer dan alleen de Verkeerstuin Utrecht. En belastingverhoging voor huizenbezitters. 

De ambtelijke inventarisatie van bezuinigingsopties en Utrechtse Begrotingsalternatieven is een betreurenswaardige waslijst. Er is grondig over nagedacht. Er moet al langer veel tijd in gestoken zijn. Ik doe een greep. 

Stoppen met subsidie Stichting Utrecht4GlobalGoals. 

Stoppen met ‘Samen stad maken’, of verlagen van het budget ‘Samen Stad maken’. 

Stoppen met wooncoöperaties. 

Bezuinigen op nieuwe bemande inpandige fietsenstallingen. 

Stoppen met subsidie dierenweides. 

Stoppen met bomen voor bewoners. 

Minder beleids- en onderzoekscapaciteit Gezond Leefklimaat. 

Minder rood asfalt toepassen op bijvoorbeeld vrije fietspaden. 

Verminderen Natuur- en Milieueducatie in stadstuinen. 

Verlagen materiële budget wijkveiligheid. 

Sluiten Maatschappelijke Opvanglocatie. 

Verminderen evenementenfonds. 

Focus enkel op één doelgroep in de bijstand. 

Stoppen met specifieke jeugdprojecten. 

Verminderen inclusieaanpak. 

Verminderen sportstimulering. 

Afschaffen amateurkunsteducatie. 

Stoppen met programma nachtsector. 

Het is alles bij elkaar geschikt voor een hele rééks in de Volkskrant. Voor mij werd heel duidelijk hoe ríjk Utrecht eigenlijk is geweest op al die onderdelen. En wat voor verarming er schuilt in het ravijn. Dit wordt allemaal overwogen in de tijd dat Geert Wilders in Den Haag staat te roepen dat de zon weer gaat schijnen in Nederland en dat iedereen er beter op gaat worden. 

Cor Jansen had er als directeur Utrecht Marketing een eigen inzicht over op facebook: ‘zure gemeentelijke bezuinigingsvoorstellen’, met de toevoeging: ‘Waar beleid ontbreekt grijpen boekhouders de macht. Da’s overigens niet het probleem van de boekhouders.’ 

Gelukkig kan Cor zijn hart spoedig ophalen aan de volledige zichtbare renovatie van de Domtoren. Er zullen genoeg toeristen op af komen die geen armoedige stad aantreffen, althans uiterlijk.  

Ik keek nog eens naar de ambtelijke inventarisatie. Er stond ook: ‘Verminderen inzet op Landelijke Vreemdelingenvoorzieningen’. Onder het kopje ‘Maatschappelijk effect’ werd dit verder uitgewerkt: ‘Minder lange of minder intensieve begeleiding, met als gevolg tragere realisatie van het toekomstperspectief (verblijf in Nederland of terugkeer naar het land van herkomst). Een gevolg kan zijn dat de wachtlijsten groeien en dat de dakloosheid onder deze groep toeneemt met als gevolg veiligheids- en humanitaire problematiek.’ 

Juist Utrecht was de afgelopen tijd sterk en voorbeeldig bezig om een stedelijk alternatief te bieden voor Ter Apel. Tussen alle kaalslag in ligt er een schone taak voor Sharon Dijksma en de haren om andere mensen dan toeristen dwars tegen de komende Haage wind in te hoeden voor het ravijn. Inderdaad: geen hek bouwen om de stad. Het zou te duur worden. 

Auteur Jeroen Wielaert
Auteur

Jeroen Wielaert

Jeroen Wielaert maakte furore als radioverslaggever bij de NOS en programmamaker bij andere omroepen. Hij start door als podcastier. Voor De Nuk schrijft hij regelmatig over opvallende Utrechtse zaken.

Laat uw reactie achter

Reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *