NUT speelt theatrale crowdfunding op Oerol: Goed Goud Geld

De locatie is adembenemend, de voorstelling veeleisend. Boven op het Seinpaalduin bij West-Terschelling is er prachtuitzicht op de Noordvaarder, de zandvlakte aan de Waddenzee, met Vlieland in de verte en aan de andere kant vuurtoren de Brandaris. Met Goed goud geld voert het Nieuw Utrechts Toneel op Oerol een unieke vorm van theatrale crowdfunding op. Geld binnenhalen voor een betere wereld die ten tonele moet komen in een volgend stuk, ook op Oerol. 

Het NUT heeft Leidsche Rijn als thuisbasis. In 2017 speelden ze in een gele koepel in een weiland bij West het stuk De Idealisten, samen met onder andere Laura van Dolron. In 2019 volgde De Futuristen in een rode koepel op de Noordvaarder, een coproductie met de Nieuwe Tijd en het Zuidelijk Toneel.  

Het decor op het Seinpaalduin laat al goed zien waar het om draait. Het is een groot bord met tabellen en cirkeldiagrammen met allerlei berekeningen en bedragen. Centraal hangt een bord met de tekst: GEËNGANGEERD THEATERMAKER ZOEKT OVERTOLLIG KAPITAAL Het stuk is een solo van Greg Nottrot, artistiek leider van het NUT, onder de regie van Martijn Nieuwerf.  

De openingszin geeft direct de essentie weer: ‘Ik wil geld.’ 

Direct volgt de vraag aan het publiek: ‘Wie wil geld geven? Via bankcontact, of een tikkie? Of vindt u het een ongemakkelijke vraag?’ 

De tribune telt 175 man, ze hebben 17 euro betaald voor een kaartje. Nottrots propositie komt direct aan. Waar wil hij heen? Is hij werkelijk op publiek geld uit tijdens de voorstelling? Dit is brutaal, maar Nottrot weet wie hij op de banken voor zich heeft. Zijn toeschouwers hebben geld genoeg, Oerolpubliek heeft genoeg over voor een overtocht, overnachtingen, horeca en voorstellingen. Nu gaat het erom wat binnen te slepen van hun overtollige geld.  

Greg wil iets moois doen met de opbrengst: de wereld redden, een eind maken aan ongelijkheid en armoede, want de rijkste 10 procent van Nederland bezit ruim anderhalf maal zoveel als de rest van het hele land bij elkaar. Om zijn bedoelingen te verduidelijken strooit hij losjes met wat berekeningen. Met 19 voorstellingen voor 175 man publiek à 17 Euro elk haalt hij 56.525 Euro op, maar daar moet hij ook weer veel van afdragen. 

Hij laat een stilte vallen, berekent dan: ‘Deze stilte kost 36 cent.’ Hij is geschreven, gerepeteerd en geregisseerd. Geen stilte zonder inspanning, allemaal onderdeel van het hogere doel. 

Als theatermaker voelt Greg zich schatplichtig aan Tsjechov, dus voert hij een meeuw op die later op het bord komt als logo van de geldvergaring. 

Eerst begint het grote spel met het publiek, met als doel: zoveel mogelijk geld geven. Elke bezoeker heeft van tevoren een goudkleurige envelop gekregen en een pen om na het uitvouwen vragen te beantwoorden in de witte vlakken in schilderijenlijsten  Hier wordt het hilarisch, vooral door een charmant soort onbeschaamdheid van de nijvere solist in het direct aanspreken van de mensen: wat is genoeg? Wanneer ben je rijk? Wanneer ben je te rijk? Hoeveel kan je missen? Enzo verder, tot de vraag: Wie heeft er meer dan een half miljoen? Op de tribune wordt duidelijk ongemak voelbaar. 

Gaandeweg blijkt dat er inderdaad geld genoeg onder de mensen is. De envelop bevat ook een QR-code, de mensen mogen hun mobieltjes erop richten en doneren wat ze willen. Zo haalde Nottrott op de eerste avond ruim 700 euro op. Het zal met de opbrengst uit andere voorstellingen worden besteed aan het grote doel: een droomdome, een grote transparante koepel in het meertje van Hee om in 2025 verdere korte metten te maken met het kapitalisme. 

Na Oerol komt Goed goud geld naar Leidsche Rijn met 20 voorstellingen op het Berlijnplein, van eind juni tot diep in juli. De prijzen variëren van 33.25 (geen vetpot), 99.25 (sterkste schouders) tot 110.25 (uitpuilende zakken).  

Greg Nottrot is er duidelijk over, na de voorstelling op het Seinpaalduin: ‘Mijn inzet is om zonder subsidiegeld, maar met overtollig geld deze droom te realiseren.’