een van de oudste Indiase restaurants in Nederland

Nazrul Zulfiqar leerde met zijn Taj Mahal Utrechters Indiaas eten: “Ik heb me hier altijd welkom gevoeld”

Nazrul Zultiqar

Richard den Hartog wees mij op Nazrul Zultiqar, eigenaar van het Indiase restaurant Taj Mahal in de Zadelstraat. “Hij is al ruim vijfendertig jaar behalve een vriend ook een mede-horecaondernemer in de stad. Ik denk dat het leuk is om eens een stukje aan hem te wijden. Hij heeft een van de oudste Indiase restaurants in Nederland”.

Zo sta ik op een ochtend  voor Taj Mahal, waar Nazrul al in de deuropening op mij staat te wachten. Met de Indiase beleefdheid en voorkomendheid neemt hij mijn jas aan, schuift mijn stoel aan en zet een kopje cappuccino voor mij op tafel. Narzrul Zulfiqar (65), is geboren in Oost-Pakistan, nu Bagladesh. Hij groeide op in een gezin met zeven broers en zussen. Alle kinderen vertrokken uit hun vaderland naar Engeland of naar Amerika.

Vader Zulfiqar en de kinderen

“Binnen ons gezin kon je als kind gaan studeren maar zou je zelfs als arts nooit genoeg verdienen om je gezin, op een eerlijke manier goed te kunnen onderhouden. Onder Indiërs en Pakistani was het populair om naar Europa en met name naar Engeland te vertrekken. Ik deed iets anders en koos in 1978 voor Nederland. Ik had altijd het idee dat ik moest vliegen, van kleins af aan had ik een fascinatie voor vliegtuigen. De Boeings en vooral de Fokker Friendships, waar de Pakistaanse Luchtvaartmaatschappij mee vloog, vond ik prachtige machines. Waanneer een land zulke vliegtuigen kan maken dan moet het wel een mooi land zijn. Ik kreeg een visum voor Nederland en toen ik negentien was belandde ik in Amsterdam. Het was koud en ik droeg enkel een katoenen jas .Ik kon fietsen maar fietsen op gladde en besneeuwde fietspaden was een kunst die met veel vallen en weer opstaan onder de knie moest krijgen. Ik deed de hotelschool in Amsterdam en werkte veel en hard in verschillende hotels.”

“Deze plek in de Zadelstraat moest toch toeristen kunnen trekken?”

“Het begin was het moeilijk, mensen kenden het Indiase eten niet”

“In 1982 hoorde ik over een Indiaas restaurant in Utrecht. De eigenaar was een afstandelijke man, die geen woord Nederlands sprak. Terwijl alle zaken in de buurt vol zaten, was dit restaurant leeg. Ik vroeg mij af hoe dat kon op een prachtig punt in zo’n mooie stad. Vlakbij het station, met uitzicht op de Dom. Deze plek in de Zadelstraat moest toch toeristen kunnen trekken? Ik zei tegen de eigenaar dat als hij ooit mocht overwegen te stoppen dat hij mij dan moest bellen. In 1984 belde hij me. Hij wilde stoppen en in 1985 was ik eigenaar van Taj Mahal. We begonnen klein met één kok boven en ikzelf beneden. Het begin was het moeilijk, mensen kenden het Indiase eten niet en het had de naam vooral heet en te zijn. Men kende de Nederlandse keuken, misschien de Indonesische en at wel eens een pizza. Dat heb ik in de loop van de jaren zien veranderen.”

Nazrul Zultiqar in 1985, de start van Taj Mahal

“Men leerde Thais, Marokkaans en Turks eten. Gemberwortel, munt en okra zijn nu gewoon bij de supermarkt te koop, ingrediënten die wij ook in onze gerechten gebruiken. De tijden zijn veranderd en men is niet meer bang om gekruid te eten. Ik gebruik de traditionele recepten, die veelal uit Engeland komen, waar Indiaas en Pakistaans eten net zo gewoon was als de Chinees hier bij ons. Als klein kind stond ik al in de keuken bij mijn moeder en zag haar de specerijen zelf mengen om haar eigen draai aan de gerechten te geven die zij op haar beurt weer van haar moeder had geleerd. We maken de curry’s uit Noord-India, maar ook de Bengaalse met vis, bij ons met roodbaars of zeetong. We hebben een tandoori-oven voor de tandoori-gerechten met kip of vlees. Van origine gebruikten we al veel linzen, spinazie en panir. Vegetariërs hebben onze keuken ontdekt en ook kikkererwten als vleesvervangers. Zestig procent van onze gasten eet Chicken Tikka Massala, dat is een heel populair gerecht. Maar ook voor de Tandoori-gerechten met kip of vlees komen mensen graag bij ons.”

“Ik heb mij hier altijd welkom gevoeld, nooit iets van discriminatie gevoeld”

“In 1985 begon ik met een kok en inmiddels werken er dertien mensen bij ons. Zolang ik gezond blijf en er zin in heb ga ik door, maar onze dochter wil de zaak eventueel wel overnemen. Zij werkt hier drie dagen per week en heeft de liefde voor de Indiase keuken van mij overgenomen. Zoals ik die weer van mijn moeder heb gekregen. Ik voel mij thuis in Utrecht, ik woon hier al zolang. Ik heb mij hier altijd welkom gevoeld, nooit iets van discriminatie gevoeld en daarom hou ik zo van Nederland. Het is een prachtig land, waar de mensenrechten gerespecteerd worden, waar mensen niet in de steek worden gelaten. Er zijn regels maar wanneer je je aan de regels houdt is er niets aan de hand. Ik ken veel mensen uit India en wij komen niet met misdrijven in aanraking. Dat is iets dat wij van kinds af aan leren: misdrijf loont niet, daar kom je niet mee in aanraking. Wees beleefd, stel je beschaafd op en dan ben je overal welkom.”

Laat uw reactie achter

Reactie

11 reacties

  • Richard schreef:

    Een heerlijke vent die Nazrul!
    Met een paar tientjes op zak naar Nederland gekomen en met hard werken (nu nog) zijn zaken opgebouwd.
    Top!

  • Jos Stelling schreef:

    Lekker eten, geweldig aardige mensen. Top.

  • fritz schreef:

    Ik neem altijd nr 74. Aanrader!!!

  • Saar schreef:

    Jahaaaaa de beste tandoori lamchops die ik ken❤️❤️❤️❤️. En zulke aardige mensen die daar werken.

  • Petra Maartense schreef:

    Super!

  • Erik Jacobs schreef:

    Dit is ons favoriete restaurant. Het eten is er echt fantastisch en ALLE medewerkers zijn enorm gastvrij. Alle Indiase restaurants in Utrecht geprobeerd maar Taj Mahal is de nummer 1.

  • Mo schreef:

    Top restaurant super lekkere eten en natuurlijk heel erg gast vrij
    Uitstekende service
    Aanrader!!

  • Marije schreef:

    Super lekker eten. Absolute aanrader. Mijn favoriet is de elachi curry.

  • HF Dubois schreef:

    Ik kom er al meer dan 25 jaar. Heerlijk eten en een ongelofelijk vriendelijke bediening. Gastvrijheid zo als je die niet vaak tegen komt.

  • Daniël schreef:

    Ik kom daar sinds 1987 met mijn vader. Inmiddels dus 35 jaar. Woon nu in het buitenland maar kom altijd als ik in Nederland ben even langs. Super vriendelijke mensen en altijd even lekker. Topzaak

  • Roderik Scheepens schreef:

    Nazrul en ook Gûl (zijn Turkse powerhouse op de achtergrond) zijn Toppers. Nog geen vriendelijkere mensen tegengekomen dan die twee. Hard werken en gastvrijheid zit in hun bloed. Nazrul is op en top charmeur en gastheer. Dan het eten…in één woord ‘ZALIG’. Hopelijk heeft Nazrul nog energie genoeg om de kar nog lang te trekken en anders wensen we de dochter vast veel succes. Een dikke 10 voor Taj Mahal.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *